Grote kans dat u de vocaliste Allegra Levy nog niet kent. Het bij SteepleChase Records verschenen ‘Lose My Number’ waarop ze composities van trompettist John McNeil ten gehoren brengt, is haar derde album. Samen met drie andere vrouwen: pianiste Carmen Staaf, bassiste Carmen Rothwell en percussioniste Colleen Clark weet ze echter op zeer aangename wijze te verrassen.
Met het bij Biophilia Records verschenen ‘Recognition’ maken we de overstap naar de zang in de jazz en de geïmproviseerde muziek. De Portugese Sara Serpa, sinds 2008 verblijvend in New York heeft zich de laatste jaren ontpopt tot een ware stemkunstenares die tevens haar eigen composities schrijft. Op dit album, dat ontstond op uitnodiging van John Zorn, horen we verder een bijzondere bezetting, bestaand uit harpiste Zeena Parkins, tenorsaxofonist Mark Turner en pianist David Virelles.
Binnen de hedendaagse gecomponeerde muziek is er een groep componisten, vooral de jongere generatie, die niet gemakkelijk in een categorie te plaatsen is. Ze componeren, zowel voor elektronica als voor akoestische instrumenten, ze voeren hun eigen werk uit, of dat van anderen en werken net zo gemakkelijk van een partituur als dat ze improviseren. We laten er hier, in het kader van elektronica in de hedendaagse gecomponeerde muziek, een paar passeren, te beginnen met Claire Rousay.
Het later deze maand bij Redshift Records verschijnende ‘A Present From a Small Distant World’ kan goed dienen als een soort van getuigenis van de bijna twintig jaar dat de uit Toronto afkomstige componist Alex Eddington nu samenwerkt met de sopraan Kristin Mueller-Heaslip en het werk dat in het kielzog hiervan is ontstaan. Beiden hebben een theaterachtergrond en dat is met name in de mini-opera ‘Time Will Erase’, het iets kortere ‘The Stolen Child’ en de ‘Dennis Lee Songs’ goed te merken. Verder treffen we een aantal vrij korte stukken aan, waarvan vier van rond de twee minuten voor gitaar en elektronica, zonder zang. (meer…)
Met meer dan honderdvijftig werken op zijn naam heeft de uit Uruguay afkomstige, maar al lang in de VS woonachtige componist Sergio Cervetti een behoorlijk oeuvre opgebouwd. Vier vocale werken, door Navona Records uitgebracht onder de titel ‘Mortal Dreams’ bieden hierin een mooi inkijkje. Zeker aangezien de oudste van de vier stukken uit 1975 stamt en het meest recente uit 2019. En ook hier, net als bij een eerder verslag met vocale werken van James Dashow, vervolgen we hiermee tevens onze serie rondom elektronica, aangezien twee van de vier werken voor de combinatie zang en elektronica zijn geschreven.
Een belangrijk deel van de albums die Parma Recordings uitbrengt bestaat uit thematisch gerangschikte Cd’s, soms treffen we daarbij een stuk aan op meer dan één album. Zo staat ‘Skin’ van Gemma Peacocke zowel op het aan elektronische muziek gewijde ‘Mind & Machine’ en past daarbij in onze serie over elektronica in de hedendaags gecomponeerde muziek, als op ‘Centennial’ dat vier stukken bevat, allemaal van vrouwelijke componisten, die aandacht hadden en hebben voor sociale kwesties en allemaal geschreven of bewerkt voor saxofoon.
De van oorsprong Oekraïense componist Maxim Shalygin, tegenwoordig in Nederland actief, kende ik tot nu toe niet van zijn elektronische stukken, toch blijkt hij in de afgelopen zeven jaar daar op regelmatige basis mee bezig te zijn geweest, getuige zijn in eigen beheer alleen als download uitgebrachte ‘Maze of Pleasures’ waarin hij de liefde in al zijn facetten aan de orde stelt. Een album dat dus prima past in onze serie rondom elektronica binnen de hedendaags gecomponeerde muziek.
De Italiaanse componist Simone Movio werkte drie jaar, van 2016 tot 2019, aan ‘Libro di terra e d’incanti’, zijn cyclus voor stem en ensemble, gebaseerd op achttien gedichten uit Andrea Bajani’s ‘Promemoria’. Onlangs verschenen de opnames, door de sopraan Livia Rado en het mdi ensemble, onder leiding van de Oostenrijkse componist en dirigent Beat Furrer bij Kairos Music.
Ravello Records bracht onlangs onder de titel ‘Songs from a Spiral Tree’ zo ongeveer het complete oeuvre voor stem uit van de Amerikaanse componist James Dashow. Aangezien Dashow regelmatig werkt met elektronica ter ondersteuning van die menselijke stem, vervolgen we hiermee direct ook beide lopende series: de menselijke stem en elektronica als onderdeel van de hedendaagse gecomponeerde muziek.
De Waalse componist Bernard Foccroulle kennen we vooral van zijn orgelmuziek en natuurlijk van de tijd dat hij directeur was van De Munt, de Brusselse opera. Voor ‘E vidi quatro stelle’, een compositieopdracht van het Ars Musica Festival, besloot hij tot uitbreiding. Naast het orgel horen we in dit stuk, dat door Outhere’s Figura Libra op Cd werd uitgebracht, het ensemble InAlto, onder leiding van Ouri Bronchti, alsmede de bariton Nikolay Borchev en de sopraan Alice Foccroulle.