Julius Eastman – Femenine / JacobTV – The Freedom Songs / Ensemble Musikfabrik (Concert Recensie)

Diverse locaties, Den Bosch (November Music) – 6 november 2021

Julius Eastman

Festivals als November Music bieden de mogelijkheid om in één of meerdere dagen een grote variatie aan muzikale uitingen te ondergaan, als bezoeker zoek je je eigen weg, al moeten daarbij soms lastige keuzes gemaakt worden, je kunt tenslotte niet overal bij zijn. Het programma van vandaag, met het Doelen Ensemble en een voortreffelijke uitvoering van ‘Femenine’ van Julius Eastman. gevolgd door ‘The Freedom Songs’ van Jacob TV, een concert van het Keulse Ensemble Musikfabrik met stukken van Richard Rijnvos en Enno Poppe, die het ensemble ook dirigeert en tot slot ‘The Secular Psalms’ van Dave Douglas, waar ik een volgende recensie uitgebreider op terugkom, illustreert die veelzijdigheid op mooie wijze.

(meer…)

Lees verderJulius Eastman – Femenine / JacobTV – The Freedom Songs / Ensemble Musikfabrik (Concert Recensie)

Bosch Requiem – Hawar Tawfiq (Concert Recensie)

Jheronimus Bosch Art Center. Den Bosch (November Music) – 5 november 2021

Hawar Tawfiq. Foto: Jorgen Caris

Sinds enige jaren opent November Music op vrijdagavond met een nieuw Bosch Requiem. Dit keer viel die eer te beurt aan de oorspronkelijk uit Irak afkomstige, maar inmiddels Nederlandse componist Hawar Tawfiq. Het was dit keer niet de première, die vond afgelopen donderdag plaats in het Muziekgebouw aan ’t IJ, maar het was wel een bijzondere opening van wat ook dit keer weer een bijzonder festival belooft te worden. Verder op het programma: ‘See the sky about to rain’ van Anthony Fiumara en ‘Terra Memoria’ van Kaija Saariaho, één van de twee festivalcomponisten van dit jaar. De Philharmonie Zuidnederland verzorgde onder leiding van een bevlogen Ed Spanjaard voor boeiende uitvoeringen. 

(meer…)

Lees verderBosch Requiem – Hawar Tawfiq (Concert Recensie)

Alban Berg – Lulu (Concert Recensie)

De Munt, Brussel – 4 november 2021

Barbara Hannigan als Lulu. Foto’s Simon Van Rompay

‘Lulu’, Alban Bergs tweede en nooit voltooide opera is zonder enige twijfel één van de meest belangwekkende composities uit de vorige eeuw. Met ‘Wozzeck’, in 2017 nog op de planken gebracht door de Nationale Opera, wist Berg reeds te overtuigen, maar met ‘Lulu’, waar hij zeven jaar later aan begon, liet hij nog overtuigender horen en zien waar opera toe in staat was. Niet dat iedereen er zo over dacht, ‘Lulu’ deed nogal wat stof opwaaien en zeker de nazi’s moesten er niets van hebben. Door Bergs dood, op 24 december 1935, bleef de opera beperkt tot twee bedrijven en een groot aantal schetsen en fragmenten van het derde. Het was Friedrich Cerha die in 1979 dit materiaal tot een derde bedrijf ontwikkelde dat als basis diende voor de eerste complete uitvoering, die van Pierre Boulez, met Teresa Statas als Lulu en die ook diende als basis voor de regie van Krzysztof Warlikowski (die overigens ook ‘Wozzeck deed in Amsterdam) bij De Munt uit 2012. Negen jaar later herneemt dit theater deze gloedvolle versie, met wederom Barbara Hannigan als Lulu.

(meer…)

Lees verderAlban Berg – Lulu (Concert Recensie)

Cotatcha Orchestra – Bigbandová Elektronika (CD Recensie)

“Imagine what a truly big band can do”, zo vangt de inleidende tekst aan van ‘Bigbandová Elektronika’, waarop we het Tsjechische Cotatcha Orchestra horen, het geesteskind van trompettist Jiří Kotača. En dit album, verschenen bij het Amerikaanse Parma Recordings, maakt deze oproep meer dan waar. Zoals we verderop zullen zien kun je met een zestien koppig orkest (vijf rietblazers, vier trompettisten, vier trombonisten, piano, drums en bas) en elektronica heel veel. In dit geval leidt het dan ook tot een overtuigend debuut.

(meer…)

Lees verderCotatcha Orchestra – Bigbandová Elektronika (CD Recensie)

Simon Nabatov – Time Labyrinth / Loves (CD Recensie)

Op de twee albums voor wat grotere ensembles, die pianist Simon Nabatov in de afgelopen tijd voor Leo Records realiseerde, betoont hij zich een bijzonder begaafd componist, in een stijl die het midden houdt tussen jazz en hedendaags gecomponeerd. Voor ‘Time Labyrith’ strikte hij zes collega’s, voor ‘Loves’ waren het er tien. En doublures zitten er niet tussen. We vinden bekende namen als Frank Gratkowski en Dominik Mahnig, waarmee Nabatov ook ‘Dance Music Hall’ maakte, dat hier twee dagen geleden voorbij kwam, Matthias Schubert, Dieter Manderscheid, Hans W. Koch, Axel Porath en Stefan Schönegg, maar ook wat onbekendere, al kan dat natuurlijk ook aan mij liggen.

(meer…)

Lees verderSimon Nabatov – Time Labyrinth / Loves (CD Recensie)

Michaël Attias & Simon Nabatov – Brooklyn Mischiefs / Brandon Seabrook & Simon Nabatov – Voluptuaries (CD Recensie)

Pianist Simon Nabatov is één van de musici die met een vrij grote frequentie, al dan niet onder eigen naam, werk uitbrengt bij Leo Records. Gisteren stonden we stil bij Frank Gratkowski’s ‘Dance Hall Music’ en vandaag besteden we hier aandacht aan twee duo albums. ‘Brooklyn Mischiefs’ nam Nabatov op met altsaxofonist Michaël Attias en op ‘Voluptuaries’ horen we hem samen met gitarist Brandon Seabrook. Morgen volgen nog twee albums waarop we Nabatov horen met een groot ensemble.

(meer…)

Lees verderMichaël Attias & Simon Nabatov – Brooklyn Mischiefs / Brandon Seabrook & Simon Nabatov – Voluptuaries (CD Recensie)

Kaufmann/Gratkowski/De Joode (Concert Recensie) / Gratkowksi/Nabatov/Mahing – Dance Hall Stories (CD Recensie)

Plus Etage, Baarle-Nassau – 30 oktober 2021

Achim Kaufmann, Frank Gratkowski en Wilbert De Joode. Foto: EyeShotJazz.

De waarde van de PlusEtage, volgend jaar bestaat het podium vijftig jaar, voor musici in het meer experimentele genre kan moeilijk worden overschat en de ligging, letterlijk op de grens van Nederland en België, trekt dan ook bezoekers uit beide landen. Een optreden van het door mij zeer gewaardeerde trio van pianist Achim Kaufmann, rietblazer Frank Gratkowski en bassist Wilbert De Joode doet mij dan ook met gezwinde spoed afreizen. Verder hier aandacht voor een redelijk recente Cd van Gratkowski, ‘Dance Hall Stories’. verschenen bij Leo Records, deels bestaand uit duo opnames met pianist Simon Nabatov en deels uit trio opnames met naast Nabatov drummer Dominik Mahnig. Het eerste dat opvalt is de titel en de hoes van de Cd, want laten we eerlijk zijn, de muziek van deze musici associëren we nu niet in eerste instantie met de danslokalen uit lang vervlogen tijden.

(meer…)

Lees verderKaufmann/Gratkowski/De Joode (Concert Recensie) / Gratkowksi/Nabatov/Mahing – Dance Hall Stories (CD Recensie)

Kim Myhr & Australian Art Orchestra – Vesper (CD Recensie)

De Noorse gitarist en componist Kim Myhr behoort onmiskenbaar tot die groep kunstenaars die bruggen weet te slaan tussen genres. Experimentele muziek, jazz, folk en hedendaags gecomponeerd nemen een ongeveer even grote plaats in binnen zijn werk. Ook in ‘Vesper’, een driedelig werk dat onlangs werd uitgebracht door Hubro Music, horen we dit overduidelijk terug. We horen Myhr op gitaar en elektronica, aangevuld met de tien musici van het Australian Art Orchestra.

(meer…)

Lees verderKim Myhr & Australian Art Orchestra – Vesper (CD Recensie)

Red Desert Ensemble – Chorochronos (CD Recensie)

Klarinettiste Katie Porter en componist en percussionist Devin Maxwell maken inmiddels zo’n twintig jaar samen muziek, naast dat ze hun leven met elkaar delen. Sinds enige jaren doen ze dat onder de naam Red Desert Ensemble. Het duo koos er bewust voor om zich te vestigen in Winship, Utah, niet bepaald een culturele hotspot en kiest er ieder jaar voor om componisten uit te nodigen om voor hun, in nauwe samenwerking, een compositie te schrijven. Voor de stukken op dit bij Infrequent Seams verschenen ‘Chorochronos’, gaan we echter wat verder terug in de tijd. De bijdrages van André Cornier en Michael Pisaro stammen uit 2002, die van Lucie Vitková uit 2016. Verder horen we een stuk van Maxwell zelf.

(meer…)

Lees verderRed Desert Ensemble – Chorochronos (CD Recensie)

Aardvark Jazz Orchestra – Faces of Souls (CD Recensie)

Het uit Cambridge, Massachusetts afkomstige Aardvark Jazz Orchestra, het geesteskind van Mark Harvey, brengt sinds half jaren ’90 zijn albums uit bij het onvolprezen Leo Records. Vorig jaar verscheen na vijf jaar stilte eindelijk de opvolger van ‘Passages’: ‘Faces of Souls’. Fijn, want dit is pas het tiende album in de bijna vijftig (!) jaar dat het orkest inmiddels bestaat. Het was het wachten waard, want dit is wederom een prachtig experimenteel en opwindend album met zeven bijzondere stukken van dit uit twintig musici, exclusief Harvey, bestaande orkest.

(meer…)

Lees verderAardvark Jazz Orchestra – Faces of Souls (CD Recensie)