‘Oraison’ is het dorp in de Provence waar rietblazer Raphael Imbert woont, een gemeente van iets meer dan drieduizend inwoners dat al de straten in het dorp, en dat is uniek in Frankrijk, vernoemd heeft naar gevallen in de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Vandaar dat Imbert het bij Outhere Music verschenen album ‘Oraison’ “a meditation on memory” noemt om te vervolgen: “history and the time that takes music as a poetic-temporal gauge”. Imbert horen we op diverse saxofoons en de basklarinet, vandaar dat hij nu aan bod komt en weet zich omringd door pianist Vincent Lafont, bassist Pierre Fenichel en percussionist Mourad Benhammou. U kent deze heren ongetwijfeld niet, maar laat u zich hier zeker niet van weerhouden dit bijzondere album te beluisteren.

(meer…)

Bimhuis – 16 december 2021

Ik had u vanavond willen verrassen met een verslag van het laatste concert in de 2021 editie van het Basklarinetfestijn. De tijd haalde ons echter in, gisterenavond werd duidelijk dat Nederland met ingang van 05:00 uur vanmorgen wederom in een gehele lockdown moest. En nu zit ik dus achter de TV. Want het eerste concert in een serie van drie vond afgelopen donderdagavond plaats in een leeg Bimhuis, maar met een camera. Dus bespreken we dat concert, het haalt het niet bij een live ervaring, maar het is beter dan niets. Twee bijzondere optredens. Allereerst is het podium voor één van de grootste basklarinettisten in dit genre, Rudi Mahall, die we in een duoset horen met gitarist, drummer en pianist John Schröder. Aansluitend treden de basklarinettisten Oğuz Büyükberber en Tobias Klein aan, samen met de percussionisten Ches Smith en Rie Watanabe.

(meer…)

Het is een nobel streven van Spinifex, nu het Covid-19 drama zich met de komst van Omikron lijkt te gaan herhalen. Weer een algehele lockdown? Ik zou er maar vanuit gaan. Dus of de zes heren van dit illustere gezelschap in staat zijn om de plaag te verslaan, ‘Beats the Plague’ heet het deze nieuwe Spinifex, is maar zeer de vraag, maar helpen doet het zeker. Dit soort muziek maakt vanzelf vrolijk, ook als daar op zich weinig aanleiding toe is. Het motto lijkt te zijn: als het dan toch niet anders is, kunnen we maar beter het beste ervan maken.

(meer…)

De contrabas als solo instrument, het is nog steeds een relatieve zeldzaamheid. Je moet het durven als bassist, je werkt altijd relatief op de achtergrond en ineens sta je in de schijnwerpers. Vorig jaar bracht Ingebrigt Håker Flaten zo’n bewijs van zijn kunnen uit, het prachtige ‘Till Anna’, terwijl die andere grote bassist, Meinrad Kneer, ‘Vocabularies’ realiseerde. Beiden kwamen hier niet aan bod, tijdgebrek. Maar gisteren kwam die Portugese Rotterdammer, Gonçalo Almeida, hier aan bod en ook hij kwam begin dit jaar met een solo album, het bij A New Wave of Jazz verschenen ‘Monólogos a Dois’. En kort geleden liet Dion Nijland van zich horen met het bij TryTone verschenen ‘Play Me’.

(meer…)