Als we Discogs als uitgangpunt nemen heeft de immer actieve Bruno Duplant dit jaar weer tien albums gerealiseerd, het werkelijke aantal zal dus wel hoger liggen. We stonden dan ook al vaker stil bij deze componist en musicus. Zoals ik al eerder stelde, is er niet veel te vinden over deze Fransman en dus doen we het met de muziek. Dit keer twee samenwerkingen. Sietse van Erve, die veel werk van Duplant uitbrengt op Moving Furniture Records, koppelde hem aan Alfredo Costa Monteiro. Hun eerste album samen is ‘Soleils Noirs’. Verder het tweede album van Duplant en Rutger Zuydervelt, ‘Synchronicité’ verscheen een paar dagen geleden en vormt een mooie opvolger van het vorig jaar verschenen ‘L’Incertitude’.

(meer…)

De uit Hamburg afkomstige Dieter Mauson, beter bekend onder zijn alias Occupied Head kwam hier vaker voorbij. De laatste keer was dit voorjaar met het bij Attenuation Circuit verschenen ‘The Secret Teachers …(Тајните учители)’, dat hij maakte met Boban Ristevski. Nu liggen er wederom twee albums waarin we hem horen in samenwerking met een geestverwant, een vorm die hem goed lijkt te liggen. The Pulse vormt hij samen met de Braziliaan Low Rhahn, samen maakten ze ‘Nihil Encounter’ voor WD Records. Verder aandacht voor het bij Exklageto verschenen ‘Totmannschalter’, dat Mauson maakte met Sea Wanton, het alias van de vocalist Gerd Neumann, één van de leden van Non Toxique Lost.

(meer…)

Orphax, ofwel Sietse van Erve, kwam hier gisteren reeds voorbij met ’44 x 44 – Orphax Reworked’, een uit vier Cd’s bestaande box waarop een zevental collega’s van Van Erve met zijn gedachtegoed aan de slag gingen. Vandaag bespreken we hier drie solo albums van de man zelf. Eerder dit jaar verscheen de LP ‘En De Stilstaande Tijd’ bij Van Erve’s Moving Furniture Records, waar begin volgend jaar ook de Cd ‘Less is More’ verschijnt. ‘Live at Cinetol, Amsterdam 9​-​12​-​2020’ verscheen als download in eigen beheer.

(meer…)

Jos Smolders, Frans de Waard, we kwamen ze gisteren reeds tegen met hun samenwerkingsproject WaSm, vinden we ook terug op ’44 x 44 – Orphax Reworked’. samen met TVO ofwel Ruaridh Law, Fani Konstantinidou, Machinefabriek, Elif Yalvaç en Siavash Amini. In 2019 realiseerde Orphax, het alias van Sietse van Erve, musicus en eigenaar van Moving Furniture Records, ’44 x 44′. 44 fragmenten van 44 seconden, gemaakt tussen 2005 en 2018. Aansluitend vroeg hij de bovenstaande musici, zeven in totaal om op basis hiervan een nieuw stuk te maken, waar hij zelf nog een achtste aan toevoegde. Het leverde uiteindelijk een box op met vier Cd’s en meer dan vier uur muziek.

(meer…)

Na aandacht voor twee eerder dit jaar verschenen solo albums van Jos Smolders, ‘Bagatellen’ en ‘Submerge – Emerge’, staan we nu stil bij twee samenwerkingen. Met Frans de Waard, een andere pionier in de Nederlandse elektronica vormt Smolders WaSm. Na een eerste album in 2016, toepasselijk ‘Een’ geheten en verschenen bij Silken Tofu, verscheen onlangs bij het in Augsburg gevestigde Attenuation Circuit het vervolg met als titel ‘Twee’. Nieuw is de samenwerking met de Amerikaanse, maar al eeuwenlang in Japan woonachtige musicus en producer Jim O’Rourke. Samen maakten ze ‘Additive Inverse’ dat verscheen bij Moving Funiture Records.

(meer…)

De elektronische muziekscene in Nederland is niet bijster groot, de musici kennen elkaar allemaal en geen regelmatig samenwerkingen aan, maar het is wel een scene die internationaal meetelt. Eén musicus die daarbij regelmatig van zich laat horen, en dat als sinds half jaren ’80 van de vorige eeuw, is Jos Smolders. Ooit studerend aan de Technische Universiteit in Delft gooide hij al snel het roer om en groeide uit tot één van de meest gezaghebbende musici in dit genre. Een dubbelportret is dan ook op zijn plaats. Vandaag twee solo albums: ‘Bagatellen’ verscheen bij het in Deventer gevestigde Esc.Rec., ‘Submerge – Emerge’ bij het Portugese Crónica. Morgen twee duo albums.

(meer…)

Middels zijn alias Meitei poogt de Japanse musicus Daisuke Fujita de ziel van Japan en zijn geschiedenis in muziek te vangen. Zo bracht hij eind vorig jaar ‘Kofū I’ uit bij Kitchen Label met dertien indringende stukken. Er was echter toen nog zeer veel materiaal over wat Fujita ertoe bracht om deze maand met ‘Kofū II’ te komen waarop hij de eerder ingezette lijn doortrekt.

(meer…)