Chuck Owen and the WDR Bigband – Renderings / Brian McCarthy Nonet – After|Life (CD Recensie)

Meer jazzorkesten en wat grotere gezelschappen vandaag. Allereerst de uit achttien musici bestaande WDR Bigband, hier onder leiding van de uit Florida afkomstige, componist en arrangeur Chuck Owen, met sessies opgenomen in 2019 en 2021 in het WDR Funkhaus in Keulen. Het album heet ‘Renderings’ en verscheen in eigen beheer bij de omroep. Verder aandacht voor het nonet van saxofonist Brian McCarthy, een maatje kleiner, maar toch altijd nog imposant, dat ‘After|Life’ uitbracht bij Truth Revolution Recording Collective. (meer…)

Lees verderChuck Owen and the WDR Bigband – Renderings / Brian McCarthy Nonet – After|Life (CD Recensie)

Daniel Hersog Jazz Orchestra – Open Spaces (Folk Songs Reimagined) / Buselli/Wallarab Jazz Orchestra – The Gennett Suite (CD Recensie)

Naar aanleiding van het optreden van de onvolprezen Flat Earth Society, afgelopen zaterdag, blijf ik nog even hangen bij de jazzorkesten, bigbands, of hoe u deze constructen ook wilt noemen. Vandaag twee orkesten van over de grote plas. De uit Vancouver afkomstige componist Daniel Hersog realiseerde onlangs met zijn bij Cellar Live verschenen ‘Open Spaces (Folk Songs Reimagined)’ zijn tweede album, na ‘Night Devoid of Stars’ uit 2020, dat ik reeds eerder besprak en trompettist Mark Buselli bracht eerder dit jaar met componist Brent Wallarab het dubbelalbum ‘The Gennett Suite’ uit bij Patois Records. En is Hersogs album vrij breed van opzet, waarbij hij in wezen een tiental verhalen vertelt, geïnspireerd door volksmuziek, ‘The Gennett Suite’ is een conceptalbum waarbij Buselli en Wallarab teruggaan naar de wortels van de jazz, door ons mee te nemen naar Richmond, Indiana.

(meer…)

Lees verderDaniel Hersog Jazz Orchestra – Open Spaces (Folk Songs Reimagined) / Buselli/Wallarab Jazz Orchestra – The Gennett Suite (CD Recensie)

Flat Earth Society – Live in De Singer / R.I.P. (Concert / Download Recensie)

De Singer, Rijkevorsel – 30 september 2023

Een groepsfoto uit 2020. Foto: Phile Deprez

Wie De Singer in Rijkevorsel kent, weet dat je daar niet zo maar een bigband van vijftien musici in kwijt kunt. Maar met wat kunst en vliegwerk slaagden de leden van de Flat Earth Society er gisterenavond toch in een plek te vinden. Negen musici op het podium en de vijf rietblazers en de gitarist naast elkaar voor het podium. Het gaat een beetje ten koste van de geluidskwaliteit, op zoveel geweld is deze zaal niet echt berekend, maar aan de andere kant: er zo dicht op zitten heeft ook wel weer zijn charme. En een optreden van de Flat Earth Society, we mogen het afkorten tot FES, is hoe dan ook altijd een feest, laat dat maar aan oprichter en bandleider Peter Vermeersch en zijn kompanen over. Muzikaal combineert hij sinds jaar en dag zo ongeveer alle stijlen denkbaar, van jazz tot rock, van swing tot soul en van volksmuziek tot klassiek, met elkaar verweven tot een stomend en nimmer verflauwend geheel. En een lol dat ze altijd met elkaar hebben, grappen, grollen en kleine plaagstootjes horen er standaard bij, een sfeer die zonder meer overslaat op het publiek. Alleen daarom al moet je dit orkest eigenlijk live horen en dus zien. Maar hier toch ook aandacht voor hun laatste opnames: het al enige tijd geleden bij Igloo Records, alleen als download verschenen R.I.P.

(meer…)

Lees verderFlat Earth Society – Live in De Singer / R.I.P. (Concert / Download Recensie)

James Wood – Apokalypsis (Concert Recensie)

Muziekgebouw aan ’t IJ, Amsterdam – 28 september 2023

James Wood tijdens de generale repetities donderdagmiddag. Foto: Marieke Wijntjes

De Engelse componist, dirigent en slagwerker James Wood is niet bepaald positief over de toekomst van de mensheid. Zijn nieuwe stuk voor koor, orgel en, heel bijzonder, zeven saxofonisten dat afgelopen donderdag te horen was in het Amsterdamse Muziekgebouw aan ’t IJ, getuigt daar onmiskenbaar van. Wood baseerde zijn stuk op de hoofdstukken acht tot en met tien van de ‘Openbaringen van Johannes’, het laatste, bijzonder cryptische boek uit de Bijbel. Johannes ziet in een visioen zeven engelen die ieder een andere catastrofe aankondigen. Voor Wood een aanleiding om eens te kijken wat een engel nu zou kunnen afkondigen. Het koor, Collegium Vocale Gent – het stuk kreeg afgelopen dinsdag zijn wereldpremière in Gent – zingt de Bijbelpassages in het Latijn, waarna de diverse zangers in het Engels Woods hedendaagse analogie uitwerken. In ieder deel horen we daarna nog een solo in het Latijn, gevolgd door een instrumentaal deel waarin de zeven saxofonisten van BL!INDMAN [sax] te horen zijn en/of organist Darius Battiwalla.

(meer…)

Lees verderJames Wood – Apokalypsis (Concert Recensie)

Enrico Rava & Fred Hersch – The Song Is You (Concert Recensie)

De Singel, Antwerpen – 27 september 2023

Fred Hersch en Enrico Rava tijdens een eerder optreden. Foto’s: Luciano Rosetti

Vorig jaar oktober besprak ik hier ‘The Song Is You’, het eerste en tot nu toe enige album dat de Italiaanse trompettist Enrico Rava en de Amerikaanse pianist Fred Hersch samen maakten. Woensdagavond stonden ze samen in De Singel voor een concert. Een prachtige gelegenheid om een aantal stukken van dit album live te horen, maar de twee ook met nieuwe stukken bezig te horen. Zit er een tweede album in? Als we kijken naar de wijze waarop ze dit concert samen vormgaven en het speelplezier dat duidelijk aanwezig was, zou dat zo maar kunnen. Dit concert van in totaal bijna anderhalf uur smaakte in ieder geval naar meer.

(meer…)

Lees verderEnrico Rava & Fred Hersch – The Song Is You (Concert Recensie)

Reinbert de Leeuw – Der nächtliche Wanderer / Abschied (CD Recensie)

Op 14 februari vorig jaar overleed Reinbert de Leeuw. Hij zal vooral herinnerd worden als één van de belangrijkste voorvechters van de hedendaagse gecomponeerde muziek. In een lange carrière als pianist en dirigent, in die laatste hoedanigheid vaak met Asko|Schönberg, bracht hij menige componist op de Nederlandse podia. De Leeuw was ook componist, maar vond dat zijn eigen werk niet in de schaduw kon staan van al die grote componisten waar hij zoveel affiniteit mee had, van de late Franz Liszt tot iemand als György Kurtág die hij tot aan zijn dood bleef spelen. Toch zijn ook zijn eigen composities de moeite waard en het is dan ook terecht dat Challenge Records opnames van ‘Der nächtliche Wanderer’ en ‘Abschied’, opgenomen tijdens het NTR ZaterdagMatinee, onlangs uitbracht.

(meer…)

Lees verderReinbert de Leeuw – Der nächtliche Wanderer / Abschied (CD Recensie)

Sebastian Gramss’ Meteors (Concert Recensie)

PlusEtage, Baarle-Nassau, 24 september 2023

Philip Zoubek en Sebastian Gramss. Foto’s: Jef Vandebroek

Eén van de constructen waar de uit Keulen afkomstige bassist Sebastian Gramss mee werkt is het nonet States of Play. Maar ja, met een nonet toeren is een ingewikkelde, iets dat leidde tot een afgeslankte versie: het sextet Meteors. Eerder dit jaar verscheen het eerste album: ‘Message To Outer Space’, waarvan ze afgelopen zondagmiddag de muziek speelden in de PlusEtage te Baarle-Nassau, één van de weinige podia die het nog aandurven om dit soort bands te laten spelen. Hoe lang nog is de vraag nu het Fonds Podiumkunsten in al haar wijsheid heeft besloten voortaan geen subsidie te verstrekken. Tja, als je alleen naar bezoekersaantallen kijkt, presteert dit podium al snel beneden de maat. Te meer daar ook de nodige Belgen het podium weten te vinden. Maar dat terzijde, we gaan het immers hebben over Gramms en zijn Meteors.

(meer…)

Lees verderSebastian Gramss’ Meteors (Concert Recensie)

Splendor Sonic Circus (Concert Recensie)

Theater Carré, Amsterdam – 23 september 2023

Tien jaar geleden had een groep van vijftig musici, allen gevestigd in Amsterdam, een gewaagd idee: “investeren in een plek waar alles mogelijk is, een muzikaal laboratorium waar kunstenaars elkaar en hun publiek ontmoeten en inspireren”. Het idee werd werkelijkheid en in september 2013 opende Splendor haar deuren voor musici en publiek in een voormalig badhuis aan de Nieuwe Uilenburgerstraat. De doelstelling, zo lezen we op de website, was en is “een culturele vrijplaats, waarin podiumkunstenaars onafhankelijk van overheid en politieke instanties kunnen maken waarvan zij vinden dat mensen dat moeten kunnen zien, voelen en horen.” Zich daarbij niet beperkend tot een bepaald genre of een bepaalde discipline. Nee, alles kan hier aan bod komen. Laagdrempelig hoort ook thuis in die visie, want als lid betaal je € 120,- voor een jaar, waarmee je zestig (!) concerten gratis kunt bezoeken en de rest met korting. Inflatie? Daar hebben ze bij Splendor nog niet van gehoord. Tien jaar dus inmiddels en dat was alle reden voor feest dit weekend, met als klap op de vuurpijl een concert in Theater Carré, simpelweg omdat hun eigen clubhuis veel te klein is voor alle fans tegelijk. Een goede gok, want het theater was afgeladen. En een feest was het!

(meer…)

Lees verderSplendor Sonic Circus (Concert Recensie)

De extatische ritmiek van Chin & Stravinsky (Concert Recensie)

Concertgebouw, Amsterdam (NTR ZaterdagMatinee) – 23 september 2023

Unsuk Chin. Foto: Priska Ketterer

Hoe leuk de combinatie van werken ook was, gisteren tijdens het NTR ZaterdagMatinee, veel hadden de stukken niet met elkaar te maken. Ja, ritmiek, maar dat geldt voor een zeer groot deel van de muziek. En is de ritmiek in Igor Strawinsky’s ‘Le sacre du printemps’ allesbepalend, dat geldt zeker niet voor Unsuk Chin’s pianoconcert. Beter was het geweest om haar muziek te combineren met die van haar leermeester György Ligeti, door wie haar muziek diepgaand beïnvloed is. Maar ja, dan heb je geen volle zaal en dat is zo nu en dan natuurlijk ook nodig. Maar toch, had Ligeti niet met een kort werk aan het begin van het concert kunnen klinken? In plaats van de ouverture ‘Dageraad op de rivier Moskva’ uit de opera ‘Chovansjtsjina’ van Modest Moesorgski. Want wat dit stuk nu echt aan dit concert toevoegde is mij een raadsel. Het klonk prachtig, laat dat maar over aan het Radio Filharmonisch Orkest, hier onder de chef-dirigent Karina Canellakis, maar hoorde volgens mij in een ander concert thuis.

(meer…)

Lees verderDe extatische ritmiek van Chin & Stravinsky (Concert Recensie)

Wilhelm Grosz – Achtung, Aufnahme!! (CD Recensie)

In juni van dit jaar overleed de hoboïst en dirigent Werner Herbers. Een musicus die vooral bekend is geworden met de projecten die hij deed met zijn Ebony Band, altijd op zoek naar vergeten werk van door de nazi’s vervolgde componisten. Een drang die wortelt in zijn eigen geschiedenis, zijn vader, weliswaar geen componist maar leraar, vluchtte in 1934 naar Nederland. Die zoektocht duurde tot aan zijn dood, net op tijd maakte hij nog het laatste album mee, met daarop de opera ‘Achtung, Aufnahme!!’ van Wilhelm Grosz, een potpourri met delen van ‘Komödien in Europa’ van Walter Goehr en een potpourri met muziek uit ‘Die vertauschten Manuskrypte’ van Mátyás Seiber. Componisten waar u wellicht nog nooit van hebt gehoord, laat staan dat u er werk van in de kast hebt staan. Alle drie deze stukken werden dan ook niet eerder uitgebracht.

(meer…)

Lees verderWilhelm Grosz – Achtung, Aufnahme!! (CD Recensie)