Kronos Quartet – Five Decades Tour (Concert Recensie)

De Singel, Antwerpen – 17 oktober 2023

Het Kronos Quartet. Van links naar rechts: Hank Dutt, John Sherba, David Harrington en Paul Wiancko. Foto: website kwartet

Het fameuze Kronos Quartet bestaat vijftig jaar! In november 1973 gaven ze hun eerste concert. Reden dus om de wereld rond te gaan en dus ook De Singel in Antwerpen aan te doen, met een programma dat recht moet doen aan een halve eeuw spelen en ontdekken. Onmogelijk natuurlijk, ze zouden een maand lang, iedere avond in De Singel moeten staan om een beetje in de buurt te komen.Want als er één strijkkwartet is dat zich gecommitteerd heeft aan hedendaagse gecomponeerde muziek, dan is het wel dit kwartet. Het aantal werken speciaal voor hen geschreven, met als meest bijzondere wapenfeit ‘Fifty for the Future’, is inmiddels niet meer bij te houden. Opvallend is de consistentie in dit kwartet, oprichter en eerste violist David Harrington, tweede violist John Sherba en altviolist Hank Dutt kennen elkaar inmiddels door en door. Alleen de rol van de cellist is de nodige keren gewisseld, Paul Wiancko stapte februari van dit jaar in. Een eerste kenmerk van dit kwartet: alles is hedendaags, het oudste stuk stamt uit 1984, van het meest recente is de inkt net droog. Een tweede kenmerk: dit kwartet haalt zijn werk werkelijk overal vandaan, het beperkt zich geenszins tot westerse componisten, het beperkt zich zelfs niet tot ‘klassieke’ componisten, ook dat kwam gisteren overduidelijk aan bod. Een derde kenmerk is dat dit kwartet ook een boodschap heeft en de actualiteit geenszins schuwt. En tot slot een vierde kenmerk: deze meesters beperken zich al lang niet meer tot die vier snaarinstrumenten, met de benaming ‘strijkkwartet’ doe je het Kronos Quartet feitelijk te kort.

(meer…)

Lees verderKronos Quartet – Five Decades Tour (Concert Recensie)

Martin Küchen & Sophie Agnel – Detour Tunnels of Light / Marianne Svašek – Marwa / Peter Söderberg – String Dialogues

Ik blijf nog even hangen in Scandinavië en bij Thanatosis Produktion voor drie duo albums van musici die hier de afgelopen dagen reeds voorbij kwamen: Martin Küchen, Marianne Svašek, Vilhelm Bromander en My Helggren. Rietblazer en tegenwoordig ook percussionist Martin Küchen bracht bij Thanatosis, samen met pianiste Sophie Agnel ‘Detour Tunnels of Light’ uit, terwijl we Svašek en Bromander horen op Svašek’s ‘Marwa’. Tot slot aandacht voor de snaren virtuoos Peter Söderberg die met zes musici een duet opnam, waaronder Bromander en Hellgren en zijn album ‘String Dialogues’ noemde. Het leuke aan dit album is dat je snaren hier ruim kunt opvatten, niet alleen strijkers en plukkers komen aan bod, ook met de pianist Stan Sandell nam hij een duet op.

(meer…)

Lees verderMartin Küchen & Sophie Agnel – Detour Tunnels of Light / Marianne Svašek – Marwa / Peter Söderberg – String Dialogues

Kasper Agnas – 1305 / Alex Zethson – Terje / Vathres – Liturgy of Lacuna (CD Recensie)

Vandaag twee musici die we ook gisteren tegen kwamen: bassist Vilhelm Bromander en pianist Alex Zethson.. Bromander horen we als onderdeel van een dertien musici tellende band die gitarist Kasper Agnas‘ samenstelde voor ‘Imber’, een compositie die we vinden op de EP ‘1305’, die eerder dit jaar verscheen bij Haphazard Music en Zethson bracht eerder dit jaar de EP ‘Terje’ uit bij Supertraditional Records. Beiden vinden we aansluitend op het eerder deze maand bij  Thanatosis verschenen: ‘Liturgy of Lacuna’ van Zethson’s  collectief Vathres.

(meer…)

Lees verderKasper Agnas – 1305 / Alex Zethson – Terje / Vathres – Liturgy of Lacuna (CD Recensie)

The Hatch Expansion – Texas Edition / Vilhelm Bromander – In This Forever Unfolding Moment / Angles & Elle-Kari with Strings – Kalypso Hypnos Drone (LP / CD Recensie)

Ik vervolg mijn serie rondom bigbands, jazzorkesten en de grotere ensembles met drie albums van musici uit Scandinavië. Saxofoniste Mette Rasmussen en gitarist Julien Desprez vormen samen The Hatch. Voor twee concerten, in Houston en Austin, beiden in Texas, breidden ze de band uit. ‘Texas Edtion’ verscheen bij Astral Spirits. Voor meer groot werk schuiven we door naar Thanatosis. Bassist Vilhelm Bromander bracht hier ‘In This Forever Unfolding Moment’ uit, met een bezetting die voor een deel overlapt met Martin Küchens ‘Kalypso Hypnos Drome’. Een soort van prelude op ‘The Death of Kalypso’, dat in première ging tijdens de laatste editie van Summer Bummer en dat begin volgend jaar op Cd uitkomt.

(meer…)

Lees verderThe Hatch Expansion – Texas Edition / Vilhelm Bromander – In This Forever Unfolding Moment / Angles & Elle-Kari with Strings – Kalypso Hypnos Drone (LP / CD Recensie)

Lera Auerbach – Milking Darkness / 24 Preludes for Violin and Piano (CD Recensie)

Samen met Dag in de Branding organiseert het Haagse theater Amare later deze maand een festival rondom de Russich-Amerikaanse componiste Lera Auerbach. Zij zal daar zelf bij aanweg zijn, zowel in de rol van pianiste als in die van dirigent. Om alvast een beetje in de sfeer te komen hier twee Cd’s met kamermuziek die onlangs verschenen. Het Delta Piano Trio nam het derde en vierde pianotrio op, ook tijdens het festival te horen, samen met ‘Lonely Suite – Ballet for a Lonely Violinist’, opus 70, ‘Three Dances in Old Style’, opus 54 en ‘Milking Darkness’ waar het bij Challenge Records verschenen album zijn titel aan ontleent. Verder verscheen bij Naxos een album met de 24 Preludes voor viool en piano, opus 46, uitgevoerd door violiste Christine Bernsted en pianist Ramez Mhaanna. Auerbach schreef ook 24 Preludes voor piano cello, opus 41 en voor cello en piano, opus 47, die laatste klinken tijdens het festival, waarbij we Auerbach zelf op piano horen.

(meer…)

Lees verderLera Auerbach – Milking Darkness / 24 Preludes for Violin and Piano (CD Recensie)

Edison Uitreiking Jazz & Klassiek (Concert Recensie)

AFAS Theater, Leusden – 9 oktober 2023

Foto’s Sanne van der Zijden

Op 18 september maakte de stichting die ieder jaar de Edisons uitreikt, NVPI, deze bekend in de categorieën Jazz en Klassiek. Afgelopen maandagavond werden ze uitgereikt in het theater van softwarebouwer AFAS, één van de sponsoren. Een feestelijk diner gelardeerd met de nodige toekenningen en interviews. Tevens werden er twee oeuvre prijzen uitgereikt, waarvan de namen niet vooraf bekend waren gemaakt. André Rieu won hem in de categorie klassiek en drummer Han Bennink, een veel geziene gast op deze blog, kreeg hem voor jazz. Wie de Edisons kent weet dat de keuze voor beiden eigenlijk wel een heel bijzondere is. Voor Rieu omdat hij, in ieder geval in Nederland, door de ‘klassieke’ muziekindustrie niet echt serieus wordt genomen en voor Bennink omdat hij nu niet bepaald melodieuze muziek maakt. Want hoe mooi de muziek ook was die er op deze maandagavond klonk, heel spannend, tegendraads en onverwacht kon ik het over het algemeen niet noemen. Het verklaart voor een deel waarom geen enkel winnend album hier voorbij kwam.

(meer…)

Lees verderEdison Uitreiking Jazz & Klassiek (Concert Recensie)

Orquesta del Tiempo Perdido – Sepk ( CD Recensie)

Ik zou nog terugkomen op John Dikeman, naar aanleiding van het concert afgelopen donderdag en ik zou nog verder gaan met bigbands. Welnu ‘Sepk’ het laatste album van Jeroen Kinman’s Orquesta del Tiempo Perdido maakt het mogelijk beiden te doen. Na ‘Stillle’ en ‘Traantjes’ kwam onlangs bij Shhpuma, een imprint van Clean Feed, ‘Sepk’ uit. Wederom ontsproot een bijzonder eclectisch album aan het brein van Kinman, prachtig uitgevoerd door deze uit elf musici bestaande superband.

(meer…)

Lees verderOrquesta del Tiempo Perdido – Sepk ( CD Recensie)

Kaija Saariaho – Innocence (Concert Recensie)

Nationale Opera en Ballet, Amsterdam – 7 oktober 2023

Twee contrasterende gebeurtenissen in één beeld. Foto’s Marco Borggreve

Geen kunstvorm is in mijn ogen zo geschikt om een verhaal vol emoties te vertellen als opera. Dat vind ik al langer, maar drong gisterenavond weer eens in volle omvang tot mij door bij de Nederlandse première van de laatste opera van de eerder dit jaar overleden Finse componiste Kaija Saariaho: ‘Innocence’, bij Nationale Opera en Ballet. Juist door die combinatie van muziek, zang, gesproken woord, decors, belichting en kostuums is deze kunstvorm bij uitstek geschikt om de transfer van complexe emoties en dat is in dit verhaal zeker aan de orde, naar de luisteraar en kijker te bewerkstelligen. Een schietpartij op een school is de gebeurtenis die hier centraal staat en waarvan wij getuigen zijn. We zien de aanloop, de gebeurtenis zelf – behalve het schieten – en de nasleep. En dat alles tegelijkertijd, in een onontwarbare kluwen van oorzaak en gevolg. De titel is daarbij perfect gekozen: niemand is hier onschuldig en niemand is schuldig. Maar niets dan lof voor deze fantastische prestatie, van het Residentie Orkest, onder leiding van Elena Schwarz, voor regisseur Simon Stone, voor de decors van Chloe Lamford, voor librettist Sofi Oksanen, voor alle vocalisten en het koor en natuurlijk voor Saariaho.

(meer…)

Lees verderKaija Saariaho – Innocence (Concert Recensie)

Marcelo dos Reis & Luís Vicente – (Un​)​Prepared Pieces for Guitar and Trumpet / Marcelo dos Reis, Miguel Falcão & Luís Filipe Silva – Flora (CD Recensie)

Gisteren kwamen hier trompettist Luís Vicente en tenorsaxofonist John Dikeman voorbij, naar aanleiding van een door Sound in Motion georganiseerd concert met Willam Parker en Hamid Drake. Beiden zijn ook te horen op recente albums, een mooie gelegenheid om die hier te laten passeren. Te beginnen met Vicente die samen met gitarist Marcelo dos Reis, die ik eind augustus nog aan het werk hoorde tijdens Summer Bummer, het duo album ‘(Un​)​Prepared Pieces for Guitar and Trumpet’ maakte voor Dos Reis’ Cipsela Records. Verder hier aandacht voor het bij JACC Records verschenen ‘Flora’, waarop we Dos Reis horen met bassist Miguel Falcão en drummer Luís Filipe Silva.

(meer…)

Lees verderMarcelo dos Reis & Luís Vicente – (Un​)​Prepared Pieces for Guitar and Trumpet / Marcelo dos Reis, Miguel Falcão & Luís Filipe Silva – Flora (CD Recensie)

Luís Vicente, John Dikeman, William Parker & Hamid Drake (Concert Recensie)

De Singer, Rijkevorsel (Oorstof) – 5 oktober 2023

John Dikeman. Foto’s: Jef Vandebroek

Volgens mij gaat de samenwerking tussen saxofonist John Dikeman, bassist William Parker en slagwerker Hamid Drake terug tot 2014. Op 5 mei van dat jaar traden ze op in het Gentse La Resistenza, vastgelegd op het onvolprezen ‘Live at La Resistenza’, verschenen bij het daar gevestigde El Negocito Records. Twee dagen later stonden ze in Café Oto, waarvan de weerslag te vinden is op het alleen als download bij Otoroku verkrijgbare ‘Cleaning the Mirror’. Live zag ik de heren twee keer, in 2015 stonden ze in het Bimhuis, in 2019 bij Onder Stroom in Antwerpen, een concert georganiseerd door Sound in Motion in de Oorstof serie, in het kader waarvan ook het concert gisteren in De Singer plaatsvond. Nu samen met trompettist Luís Vicente. Overigens niet de eerste keer dat deze vier musici samenspelen, want in 2020 verscheen ‘Goes without saying, but it’s got to be said’ bij JACC Records, met opnames van eerder dat jaar. Hier ook besproken. Over dat album merkte ik op: “Constant is hier sprake van dat stomende ritme, waar vooral Parker debet aan is en wat voor de twee blazers de perfecte voedingsbodem vormt voor de meest dwarse solo’s denkbaar”.

(meer…)

Lees verderLuís Vicente, John Dikeman, William Parker & Hamid Drake (Concert Recensie)