Werner Dafeldecker – Neural / Werner Dafeldecker & Valerio Tricoli – Der Krater (CD / Cassette Recensie)

Eergisteren stond ik stil bij ‘Tropic of Capricorn’ dat Lawrence English maakte met Werner Dafeldecker. De eerste leverde de veldopnames, de tweede verwerkte deze tot de gelijknamige compositie. Vandaag meer van Dafeldecker in de rol van componist. Allereerst is er ‘Neural’, met daarop het titelstuk voor de bijzonder combinatie van twee cello’s (we horen Nicholas Bussmann en Judith Hamann) en twee contrabassen (bespeeld door Jon Heilbron en Dafeldecker zelf) en ‘TAPE 231’ waarin we Lucio Capece horen op basklarinet, Wolfgang Seidl op gongs en Dafeldecker op elektronica. In ‘Der Krater’ is het Valerio Tricoli die zich over de elektronica ontfermt, terwijl we Dafeldecker ook hier op de contrabas horen. Beide albums verschenen bij Lawrence English’ label Room40.

(meer…)

Lees verderWerner Dafeldecker – Neural / Werner Dafeldecker & Valerio Tricoli – Der Krater (CD / Cassette Recensie)

Lawrence English & Werner Dafeldecker – Tropic of Capricorn / David Toop & Lawrence English – The Shell That Speaks The Sea (LP Recensie)

Binnen het genre van de meer subtiele elektronica is de uit Australië afkomstige Lawrence English inmiddels niet meer weg te denken. Al bijna twintig jaar maakt hij de meest mooie albums, deels op zijn eigen label Room40, dat inmiddels geldt als één van de meest vooraanstaande labels in dit genre. Samen met bassist en componist Werner Dafeldecker maakte hij onlangs voor Hallow Ground het album ‘Tropic of Capricorn’, waar English de veldopnames voor leverde, terwijl Dafeldecker deze bewerkte. Het is hun tweede album samen. Een soortgelijk procedé kent ‘The Shell That Speaks The Sea’ dat English maakte met David Toop en dat werd uitgebracht op Room40. Alleen zijn de rollen hier wat meer gelijk verdeeld.

(meer…)

Lees verderLawrence English & Werner Dafeldecker – Tropic of Capricorn / David Toop & Lawrence English – The Shell That Speaks The Sea (LP Recensie)

Ümlaut – Same but Different / Everything in its Own Place / OdNu & Ümlaut – Abandoned Spaces (Download Recensie)

Ümlaut, ofwel de in het noorden van Connecticut woonachtige Jeff Düngfelder maakt bijzonder ingetogen, maar ook zeer afwisselende elektronische muziek. Dit jaar verschenen ‘Same but Different’ bij Audiobulb en ‘Everything in its Own Place’ bij Esc.Rec en voor februari van volgend jaar staat ‘Abondened Spaces’, op de planning, eveneens bij Audiobulb,  een album dat hij maakte met geestverwant OdNu, het alias van gitarist Michel Mazza. Alle gelegenheid dus voor een portret van deze veelzijdige componist en musicus aan de hand van deze drie, louter als download verkrijgbare, albums.

(meer…)

Lees verderÜmlaut – Same but Different / Everything in its Own Place / OdNu & Ümlaut – Abandoned Spaces (Download Recensie)

RAQQA – Flying Ginsu VII / Monday W. – The Dirt (Download & Cassette Recensie)

Ook vandaag sta ik stil bij Esc.Rec. en meer specifiek bij twee recente uitgaven met elektronische muziek. Allereerst aandacht voor het uit Nicolas Zentz en Nino Baleyte bestaande RAQQA en het ruim veertig minuten durende ‘Flying Ginsu VII’. Aansluitend sta ik stil bij Monday W, het alias van Hidde van Schie, die het uit vijfenzestig (!) stukken bestaande ‘The Dirt’ afleverde. Bijzonder is dat dit als download verkrijgbare stuk ook te koop is als cassette, waarbij ieder exemplaar een unieke remix bevat van deze basisstukken. Aangezien ik zelf geen cassette speler meer bezit, beperk ik mij hier overigens tot de download.

(meer…)

Lees verderRAQQA – Flying Ginsu VII / Monday W. – The Dirt (Download & Cassette Recensie)

Various Artists – Matter Affect (CD Recensie)

Deze prachtige doos, gelukkig nog steeds verkrijgbaar, had hier al veel eerder voorbij moeten komen, maar is uiteindelijk te bijzonder om definitief over te slaan. Het draait op deze bij Esc.Rec. verschenen box allemaal om het eveneens in Deventer gelegen De Perifeer. Een podium voor alternatieve muziek dat, net als alle andere podia, tijdens Covid-19 zijn deuren moest sluiten. Als een soort van troost kregen alle musici die daardoor werden getroffen de vraag om een bijdrage te leveren aan dit ‘Matter Affect’. Dat kon middels muziek of door beeldende uitingen, allemaal verzameld in die doos. Aangevuld met een boekwerk op A4-formaat met daarin alle concerten die in die periode niet door konden gaan, of in gewijzigde vorm plaats vonden. Alles bij elkaar vormt deze honderdste uitgave van nog altijd één van de meest interessante labels van experimentele muziek, een mooie staalkaart van bijzondere Nederlandse musici binnen de jazz, geïmproviseerde muziek, elektronica en wat al niet meer.

(meer…)

Lees verderVarious Artists – Matter Affect (CD Recensie)

Radio Filharmonisch Orkest – Ligeti Centraal (Concert Recensie)

Concertgebouw (NTR Zaterdagmatinee), Amsterdam – 16 december 2023

György Ligeti

I Solisti herdacht onlangs in De Singel het honderdste geboortejaar van de componist Karel Goeyvaerts, terwijl het Radio Filharmonisch Orkest, onder leiding van Elena Schwarz gisteren stilstond bij eenzelfde verjaardag van György Ligeti, een andere icoon uit de vorige eeuw. En ook dit concert geeft ruim baan aan twee componisten die door hem sterk zijn beïnvloed: Rozalie Hirs en Enno Poppe en aan een componist wiens werk Ligeti op zijn beurt weer wist te waarderen, de vrij onbekend gebleven Deense componist Rued Langgaard. De eveneens Deense componist Hans Abrahamsen, die overigens ook bij Ligeti studeerde, bewerkte drie van de tien ‘Gitanjali-hymnen’, die Langgaard schreef voor piano solo, voor orkest. Veel premières dit concert. ‘bron’ van Hirs beleeft zijn wereldpremière en zowel die ‘Drie stukken uit Gitanjali-hymnen’ als Poppe’s ‘Hirn’ waren niet eerder in Nederland te horen.

(meer…)

Lees verderRadio Filharmonisch Orkest – Ligeti Centraal (Concert Recensie)

Robin de Raaff – Orphic Descent / Philip Glass & Kjetil Bjerkestrand – Patientia (CD Recensie)

Morgen ben ik weer eens bij het NTR Zaterdagmatinee, dit keer voert het Radio Filharmonisch Orkest onder andere het vioolconcert van György Ligeti uit, waarover later meer. Op 20 mei 2019 nam dit orkest, nu onder leiding van Marc Albrecht het tweede vioolconcert, met als titel ‘North Atlantic Light’ op van Robin de Raaff, met als soliste Tosca Opdam. Eerder dit jaar op Cd verschenen met diens tweede pianoconcert, ‘Circulus’, met Ralph van Raat als pianist en het stuk ‘Orphic Descent’ voor kamerorkest. Het stuk waar het bij Challenge Records verschenen album ook zijn titel aan ontleent. Tevens aandacht voor nog twee vioolconcerten: het tweede, ‘The American Four Seasons’, van Philip Glass en de eerste, ‘Patientia’, tevens de titel van het bij Lawo verschenen album, van Kjetil Bjerkestrand. In beide gevallen horen we het Det Norske Kammerorkester, onder leiding van Edward Gardner en Sara Övinge op viool.

(meer…)

Lees verderRobin de Raaff – Orphic Descent / Philip Glass & Kjetil Bjerkestrand – Patientia (CD Recensie)

Gelinkt: Miranda Driessen & Ivo Bol (Concert Recensie)

De Link, Tilburg – 12 december 2023

Miranda Driessen. Foto: Co Broerse

Eén van de terugkerende projecten van De Link is ‘Gelinkt’, waarin twee uitvoerende musici / componisten aan elkaar gekoppeld worden. Afgelopen dinsdag betrof het de sopraan en componiste Miranda Driessen en de met diverse vormen van elektronica werkende Ivo Bol, beter bekend onder zijn alias Vinkepeezer. Het hart van het programma was Morton Feldmans magistrale ‘Three Voices’ uit 1982. En al is het stuk, zoals de titel aangeeft, voor drie stemmen, Feldman componeerde het stuk ooit voor Joan La Barbara en voor haar alleen. Twee partijen op band, tegenwoordig natuurlijk digitaal en één partij live gezongen. Zelf koester ik een opname voor Hat Hut door Juliet Fraser uit 2016, maar Driessens interpretatie is, mede door het live karakter en de perfecte akoestiek van het Cenakel, evenmin te versmaden. Bol liet zich door Feldman inspireren en schreef met dit werk in gedachten ‘33,333 Voices’ voor stem, sinusgolven en laserstralen.

(meer…)

Lees verderGelinkt: Miranda Driessen & Ivo Bol (Concert Recensie)

HOT (Het Orgel Trio) – Sweelinck – New Jazz from the 17th Century / The Preacher Men – Royal Flush (CD Recensie)

Twee orgeltrio’s van eigen bodem vandaag. HOT, ofwel Het Orgel Trio bestaat uit klarinettist Steven Kamperman, bassist Dion Nijland en organist Berry van Berkum, hier op een kerkorgel, een bezetting die je niet vaak ziet en dan doel ik vooral op de combinatie orgel – contrabas, alsof het orgel van zichzelf al niet genoeg bas heeft. Vaker zien we de bezetting zoals bij The Preacher Men. Die wordt gevormd door saxofonist Efraïm Trujillo, drummer Chris Strik en organist Rob Mostert, natuurlijk op een Hammond Orgel. Beide trio’s hebben een nieuw album uitgebracht bij Zennez Records, de reden waarom ze hier wederom aan bod komen. HOT steekt de muziek van de zeventiende-eeuwse componist Jan Pieterszoon Sweelinck in een jazz jasje op ‘Sweelinck – New Jazz fromt the 17th Century’, terwijl The Preacher Men op ‘Royal Flush’ de traditie van het orgeltrio in de jazz weer op de kaart zet.

(meer…)

Lees verderHOT (Het Orgel Trio) – Sweelinck – New Jazz from the 17th Century / The Preacher Men – Royal Flush (CD Recensie)

I Solisti – Filip Rathé – 100 Jaar Karel Goeyvaerts

De Singel, Antwerpen – 7 december 2023

Karel Goeyvaerts. Foto: Internationales Musikinstitut Darmstadt (IMD) / Manfred Melzer

Karel Goeyvaerts was zonder meer één van de belangrijkste Belgische componisten van de vorige eeuw, met een belangrijk en grensverleggend oeuvre op zijn naam. Honderd jaar geleden, op 8 juni 1923 werd hij geboren, in 1993 overleed hij, net geen zeventig jaar oud. I Solisti, onder leiding van Filip Rathé herdacht hem afgelopen donderdag met een concert in De Singel, Antwerpen, de stad waar Goeyvaerts vandaan kwam en zich innig mee verbonden voelde. Vier stukken klinken er van hem, naast stukken van Benjamin Van Esser en Tim Mulleman, die zich door het werk van de meester lieten inspireren.

(meer…)

Lees verderI Solisti – Filip Rathé – 100 Jaar Karel Goeyvaerts