Amirtha Kidambi’s Elder Ones (Concert Recensie)

Bimhuis, Amsterdam – 11 april 2024

Amirtha Kidambi. Foto: Chris Weiss

Eén van de concerten die ik miste op het afgelopen, overvolle Rewire Festival was dat van Amirtha Kidambi’s project Elder Ones. Bewust want ik wist dat zij later in de week zou optreden in het Amsterdamse Bimhuis, gisteren dus. Naast de vocaliste Kidambi zelf, die we verder horen op harmonium en synthesizer, bestaat de band uit Matt Nelson op sopraansax en elektronica, Alfredo Colon op tenorsax, Lester St. Louis op bas en Jason Nazary op drums en elektronica. Slechts vier stukken speelde de band, lange versies van de composities die te vinden zijn op het laatste album ‘New Monuments’. Met haar ritmische jazz, waarin haar Indiase wortels duidelijk doorklinken, plaatst Kidambi zich in de traditie van Nina Simone, Abbey Lincoln en Max Roach, musici die de strijd van de zwarte Amerikaan als uitgangspunt voor hun muziek namen.

(meer…)

Lees verderAmirtha Kidambi’s Elder Ones (Concert Recensie)

Rewire Festival – Dag 3 (Concert Recensie)

Diverse locaties, Den Haag – 7 april 2023

SUNN O))). Foto: Parcifal Werkman

Voor de laatste dag van Rewire kies ik als rode draad de muziek als ritueel. Iets dat natuurlijk al gold voor het door mij zondag bejubelde ‘Funeral Folk’ van Maria W. Horn en Sara Parkman. Op zondag voldeed het concert van SUNN O))), het duo Stephen O’Malley en Greg Anderson, vanzelfsprekend het meest aan dit predicaat. Gekleed in monnikspijen zaten de twee ook nu weer een eredienst voor, opgedragen aan de gruizige, inktzwarte rock. Maar ook het optreden van percussionist Will Guthrie en danseres Mette Ingvartsen doet ons denken aan een ritueel, terwijl het werk van Ben Vida, dat hier uitgevoerd wordt door Yarn/Wire, sopraan Nina Dante en Vida zelf, hier eveneens trekken van vertoont, net als de luistersessie met Annea Lockwood. Het geldt wat minder voor het nieuwe stuk van Orphax, het alias van Sietse van Erve, dat hij samen uitvoert met Ensemble MAZE en voor de muziek van Raphael Rogiński, deze moeten worden beoordeeld op hun eigen merites.

(meer…)

Lees verderRewire Festival – Dag 3 (Concert Recensie)

Rewire Festival – Dag 2 (Concert Recensie)

Diverse locaties, Den Haag – 6 april 2023

Foto: Facebookpagina festival.

Er zijn musici die hun muziek gebruiken om een verhaal te vertellen, een boodschap over te brengen. Dat is wat Jóhann Jóhannsson deed, bijvoorbeeld met zijn ‘Last and First Men’, dat hier gisteren aan bod kwam en wat iemand als Lonnie Holley ook drijft: mijn muziek heeft een boodschap. Tijdens de concerten gisteren, in het kader van Rewire, viel mij daarbij op dat dit in de praktijk echter nog niet zo gemakkelijk is. Een boodschap hebben is immers één ding, die ook over weten te brengen is nog een geheel andere. Stephanie Pan lukt dat met ‘The Art of Doing Nothing: a Feminist Manifest’ matig, Rafael Toral, die volgens mij ook een boodschap heeft, lukt het in het geheel niet, terwijl Phew daar aan de andere kant weer veel beter in slaagt, om nog maar te zwijgen over Maria W. Horn en Sara Parkman, die met ‘Funeral Folk’ laten horen hoe het ook kan: een performance die klopt tot in de kleinste details, voor mij het voorlopige hoogtepunt van dit festival.

(meer…)

Lees verderRewire Festival – Dag 2 (Concert Recensie)

Rewire Festival – Dag 1 (Concert Recensie)

Diverse locaties, Den Haag – 4 en 5 april 2023

Het jaarlijkse Rewire Festival is weer begonnen, met zoals ieder jaar een zeer uitgebreide programmering, Je ziet en hoort bij dit soort festivals altijd meer niet dan wel. Enigszins frustrerend, maar aan de andere kant heb je hierdoor de mogelijkheid een programma samen te stellen wat bij je past. En gezien de grote diversiteit aan artiesten moet dat voor niemand echt moeilijk zijn. Aan thema’s doet het festival niet, iets wat mij de vrijheid geeft om in de door mij gekozen optredens rode lijnen te ontdekken. ‘De kracht van muziek’ is vandaag voor mij wel een zinnige, als ik naar het openingsconcert van donderdag en de optredens op vrijdag kijk.

(meer…)

Lees verderRewire Festival – Dag 1 (Concert Recensie)

Marc van Vugt – The Curious Badger – Guitar Tales II

Ik betoonde mij eerder enthousiast over gitarist Marc van Vugt. ‘The Lonely Coyote – Guitar Tales’ kwam hier eind december 2022 aan bod. Inmiddes is het vervolg, het bij zijn eigen Baixim Records verschenen ‘The Curious Badger – Guitar Tales II’ al enkele maanden verkrijgbaar, tijd dus dat deze musicus hier weer eens een podium krijgt. En ook nu heeft Van Vugt zo ongeveer zijn complete collectie gitaren te voorschijn gehaald en verrast hij ons met muziek die de fans van Bill Connors, Ralph Towners, Pat Metheny en Egberto Gismonti zonder meer aan zal spreken.

(meer…)

Lees verderMarc van Vugt – The Curious Badger – Guitar Tales II

BL!NDMAN & Eric Sleichim – ICONS (Cd Recensie)

Algemeen worden Steve Reich, Philip Glass en Terry Riley gezien als de drie belangrijkste componisten binnen wat we minimal music zijn gaan noemen, of wellicht is minimalisme een betere term. Over die classificatie valt natuurlijk te twisten, al was het maar om dat het weer eens drie blanke mannen zijn – waarbij iemand als Julius Eastman buiten de boot valt – terwijl er ook invloedrijke vrouwelijke componisten waren en zijn, denk maar aan Meredith Monk, Pauline Oliveros en Annea Lockwood. Maar goed, dat doet natuurlijk niets af aan de kwaliteit van hun muziek. Het Belgische       BL!INDMAN, met artistiek leider en saxofonist Eric Sleichim eert in ieder geval op de bij Warner Classics verschenen driedubbel Cd ‘Icons’ deze drie componisten met per componist een Cd.

(meer…)

Lees verderBL!NDMAN & Eric Sleichim – ICONS (Cd Recensie)

Michiel Stekelenburg – Catharsis (Concert / CD Recensie)

Paradox, Tilburg – 29 maart 2024

De Griekse filosoof Aristoteles gebruikte als eerste de term ‘kátharsis (κάθαρσις)’. Door de toeschouwer tijdens een tragedie in het theater bloot te stellen aan extreme emoties, ondergaat deze een zuivering van diezelfde gevoelens bij zichzelf. Zoiets dergelijks had gitarist en componist Michiel Stekelenburg in gedachten voor zijn nieuwe, bij Challenge Records verschenen album, toepasselijk ‘Catharsis’ geheten. Naar eigen zeggen is Stekelenburg een gevoelig mens, voor een man wat al té gevoelig, zo kreeg hij jarenlang ingewreven. Een man moet immers stoer en sterk zijn en vooral zijn gevoelens niet tonen. Een jarenlange worsteling leidde er uiteindelijk toe dat wat hij aanvankelijk als zwakte zag, nu ziet als zijn kracht en de brandstof voor zijn werk als componist en musicus. De stukken op dit boeiende album gaan dan ook over dit proces. Afgelopen vrijdag stond hij met deze muziek in het Tilburgse Paradox, wat betekent dat hier zowel de live ervaring als de Cd voorbij komt.

(meer…)

Lees verderMichiel Stekelenburg – Catharsis (Concert / CD Recensie)

Ernesto Rodrigues, Dirk Serries, João Madeira & José Oliveira – Dripping / Carlos “Zingaro”, Guilherme Rodrigues & José Oliveira – Zwosch, Zwosch & Zwosch (CD Recensie)

Nog één keer Dirk Serries, althans voor dit moment. We horen hem zelf op het bij Creative Sources verschenen ‘Dripping’, samen met altviolist Ernesto Rodrigues, bassist João Madeira en percussionist José Oliveira. Ernesto’s zoon, de cellist Guilherme Rodrigues horen we op het bij Serries’ A New Wave of Jazz uitgekomen ‘Zwosch, Zwosch & Zwosch’, waarbij die twee andere ‘Zwosch’, violist en grootvader van de Portugese vrije improvisatie Carlos “Zingaro Alves en percussionist Oliveira zijn.

(meer…)

Lees verderErnesto Rodrigues, Dirk Serries, João Madeira & José Oliveira – Dripping / Carlos “Zingaro”, Guilherme Rodrigues & José Oliveira – Zwosch, Zwosch & Zwosch (CD Recensie)

Gonçalo Almeida – Ciclos / Hydra Ensemble – Águas / Bulliphant – Sleep (CD / Download Recensie)

Bassist Gonçalo Almeida kwam hier deze week eerder voorbij. Hij is te horen op het bij A New Wave of Jazz verschenen ‘Defiant Illusion’. Een goede reden om vandaag eens wat uitgebreider stil te staan bij deze Portugese bassist die alweer enige jaren in het Rotterdamse verblijft. We horen hem solo op ‘Ciclos’ en als deel van het Hydra Ensemble en Bulliphant, die onlangs allebei met nieuwe albums kwamen. Van het Hydra Ensemble verscheen ‘Águas’ bij Almeidas eigen Cylinder Recordings, waar ook ‘Ciclos’ uitkwam, van Bulliphant zag ‘Sleep’ het licht bij Ugoki!.

(meer…)

Lees verderGonçalo Almeida – Ciclos / Hydra Ensemble – Águas / Bulliphant – Sleep (CD / Download Recensie)

Spirit in Spirit – Cinematico / José Lencastre, Zbigniew Kozera & Vasco Trilla – Chymeia / Flak, Jorge Nuno, José Lencastre & Hernâni Faustino – Break it Down (Download Recensie)

Gisteren besteedde ik hier aandacht aan saxofonist José Lencastre, naar aanleiding van twee nieuwe albums van A New Wave of Jazz, vandaag wederom deze saxofonist, nu met drie, louter als download verkrijgbare, albums uitgebracht door het Portugese Phonogram Unit. Met bassist Raoul van der Weide en drummer Onno Govaert maakte hij, onder de naam Spirit in Spirit ‘Cinematico’; met bassist Zbigniew Kozera en drummer Vasco Trilla ‘Chymeai’ en tot slot is hij te horen op ‘Break it Down’ van Flak, het alias van João Pires de Campos, hier te horen op een drummachine. Met verder gitarist Jorge Nuno en bassist Hernâni Faustino.

(meer…)

Lees verderSpirit in Spirit – Cinematico / José Lencastre, Zbigniew Kozera & Vasco Trilla – Chymeia / Flak, Jorge Nuno, José Lencastre & Hernâni Faustino – Break it Down (Download Recensie)