Ronny DeCarlo – Fonque Nouveau / Koen Boeijinga – Dutch Mountain Tribe / Federico Calcagno Octet – Mundus Inversus (CD Recensie)

Ieder jaar stimuleert de Keep an Eye Foundation de jazz in Nederland middels Keep an Eye on the Records. De drie winnaars krijgen ieder de mogelijkheid om een jaar later te komen met een debuutalbum. Een goede manier om naamsbekendheid op te bouwen. Om daar een steentje aan bij te dragen komen de drie albums ook altijd hier aan bod. Dit jaar kwamen uit: ‘Fonque Nouveau’ van gitarist Roenik Roa Espinosa’s band Ronny DeCarlo, ‘Dutch Mountain Tribe’ van saxofonist Koen Boeijinga en ‘Mundus Inversus’ van klarinettist Federico Calcagno. De eerste twee albums verschenen bij Zennez Records, de derde bij Habitable Records. Ze komen in volgorde van groepsgrootte hier aan bod.

(meer…)

Lees verderRonny DeCarlo – Fonque Nouveau / Koen Boeijinga – Dutch Mountain Tribe / Federico Calcagno Octet – Mundus Inversus (CD Recensie)

Teus Nobel – After Hours (Concert Recensie)

De Bussel (Liever in de KluiZ dan ThuiZ), Oosterhout –  17 april 2024

Teus Nobel tijdens een eerder concert van dit trio. Foto’s: Marcel Schikhof.

We naderen reeds het einde van het concert bij Liever in de KluiZ dan Thuiz in het Oosterhoutse theater De Bussel als trompettist Teus Nobel een voor een jazzmusicus bijzondere standard aankondigt: ‘Little Wing’ van Jimi Hendrix. Gitarist Tim Langedijk en bassist Thomas Pol creëren een zompige, langzame blues, waarin Nobel met prachtig spel, hier op de bugel, kan excelleren. Opvallend hoe weinig noten Hendrix nodig had voor het overbrengen van zijn ideeën. Het is slechts één van de parels waar dit trio ons op trakteert. Ruimt een half jaar geleden verscheen Nobels laatste album ‘After Hours’, dat ook hier voorbij kwam, waarna het trio het afgelopen half jaar zo’n vijftig concerten gaf met de nodige stukken van dit album, aangevuld met ander werk.

(meer…)

Lees verderTeus Nobel – After Hours (Concert Recensie)

Sound of Europe Festival – Dag 2 (Concert Recensie)

Diverse locaties, Breda – 13 april 2024

Dareyn. Foto’s: Mischa Keijser

Dit Sound of Europe Festival, verspreid over twee dagen, laat ook mooi zien hoe de muziek in ons deel van Europa de afgelopen decennia steeds kleurrijker geworden is en hoe groot de invloed van diverse niet-westerse culturen op het muzikale landschap inmiddels is. De conservatoria dragen daar overigens in belangrijke mate aan bij. Studenten van over de gehele wereld weten Nederland steeds beter te vinden en hebben nogal eens de neiging na afloop te blijven hangen. Kijk maar naar de Amsterdamse jazz scene, die inmiddels voor een groot deel bestaat uit musici van over de gehele wereld. Die musici nemen instrumenten mee die we hier niet kennen, zoals de kemancheh en de kora en anders wel ritmes en maatsoorten die we hier niet gewoon zijn. Het kwam ook gisteren op de tweede dag van Sound of Europe weer prachtig samen.

(meer…)

Lees verderSound of Europe Festival – Dag 2 (Concert Recensie)

Sound of Europe Festival – Dag 1 (Concert Recensie)

Diverse locaties, Breda – 12 april 2024

Ambergris. Foto: Mischa Keijser

Categoriseren, ik zal niet de enige zijn die daar behoefte aan heeft. Hoe berg je anders die alsmaar uitdijende hoeveelheid Cd’s op. Pop, jazz, klassiek als hoofdcategorieën en daartussen weer subcategorieën, dat houdt de zaak overzichtelijk. Probleem is alleen dat steeds meer musici zich niet zo veel aantrekken van mijn behoefte en vrolijk grensoverschrijdend bezig zijn. Het Bredase Sound of Europe Festival biedt ze dezer dagen een podium. “Unexpected Crossover” kreeg het festival als ondertitel mee: “Het gaat om muzikanten die de gebaande paden verlaten en nieuwe elementen uit andere stijlen integreren. Improvisatie behoort daarbij altijd tot de kern”. En daar zit ik dan met mijn hokjes.

(meer…)

Lees verderSound of Europe Festival – Dag 1 (Concert Recensie)

Amirtha Kidambi’s Elder Ones (Concert Recensie)

Bimhuis, Amsterdam – 11 april 2024

Amirtha Kidambi. Foto: Chris Weiss

Eén van de concerten die ik miste op het afgelopen, overvolle Rewire Festival was dat van Amirtha Kidambi’s project Elder Ones. Bewust want ik wist dat zij later in de week zou optreden in het Amsterdamse Bimhuis, gisteren dus. Naast de vocaliste Kidambi zelf, die we verder horen op harmonium en synthesizer, bestaat de band uit Matt Nelson op sopraansax en elektronica, Alfredo Colon op tenorsax, Lester St. Louis op bas en Jason Nazary op drums en elektronica. Slechts vier stukken speelde de band, lange versies van de composities die te vinden zijn op het laatste album ‘New Monuments’. Met haar ritmische jazz, waarin haar Indiase wortels duidelijk doorklinken, plaatst Kidambi zich in de traditie van Nina Simone, Abbey Lincoln en Max Roach, musici die de strijd van de zwarte Amerikaan als uitgangspunt voor hun muziek namen.

(meer…)

Lees verderAmirtha Kidambi’s Elder Ones (Concert Recensie)

Rewire Festival – Dag 3 (Concert Recensie)

Diverse locaties, Den Haag – 7 april 2023

SUNN O))). Foto: Parcifal Werkman

Voor de laatste dag van Rewire kies ik als rode draad de muziek als ritueel. Iets dat natuurlijk al gold voor het door mij zondag bejubelde ‘Funeral Folk’ van Maria W. Horn en Sara Parkman. Op zondag voldeed het concert van SUNN O))), het duo Stephen O’Malley en Greg Anderson, vanzelfsprekend het meest aan dit predicaat. Gekleed in monnikspijen zaten de twee ook nu weer een eredienst voor, opgedragen aan de gruizige, inktzwarte rock. Maar ook het optreden van percussionist Will Guthrie en danseres Mette Ingvartsen doet ons denken aan een ritueel, terwijl het werk van Ben Vida, dat hier uitgevoerd wordt door Yarn/Wire, sopraan Nina Dante en Vida zelf, hier eveneens trekken van vertoont, net als de luistersessie met Annea Lockwood. Het geldt wat minder voor het nieuwe stuk van Orphax, het alias van Sietse van Erve, dat hij samen uitvoert met Ensemble MAZE en voor de muziek van Raphael Rogiński, deze moeten worden beoordeeld op hun eigen merites.

(meer…)

Lees verderRewire Festival – Dag 3 (Concert Recensie)

Rewire Festival – Dag 2 (Concert Recensie)

Diverse locaties, Den Haag – 6 april 2023

Foto: Facebookpagina festival.

Er zijn musici die hun muziek gebruiken om een verhaal te vertellen, een boodschap over te brengen. Dat is wat Jóhann Jóhannsson deed, bijvoorbeeld met zijn ‘Last and First Men’, dat hier gisteren aan bod kwam en wat iemand als Lonnie Holley ook drijft: mijn muziek heeft een boodschap. Tijdens de concerten gisteren, in het kader van Rewire, viel mij daarbij op dat dit in de praktijk echter nog niet zo gemakkelijk is. Een boodschap hebben is immers één ding, die ook over weten te brengen is nog een geheel andere. Stephanie Pan lukt dat met ‘The Art of Doing Nothing: a Feminist Manifest’ matig, Rafael Toral, die volgens mij ook een boodschap heeft, lukt het in het geheel niet, terwijl Phew daar aan de andere kant weer veel beter in slaagt, om nog maar te zwijgen over Maria W. Horn en Sara Parkman, die met ‘Funeral Folk’ laten horen hoe het ook kan: een performance die klopt tot in de kleinste details, voor mij het voorlopige hoogtepunt van dit festival.

(meer…)

Lees verderRewire Festival – Dag 2 (Concert Recensie)

Rewire Festival – Dag 1 (Concert Recensie)

Diverse locaties, Den Haag – 4 en 5 april 2023

Het jaarlijkse Rewire Festival is weer begonnen, met zoals ieder jaar een zeer uitgebreide programmering, Je ziet en hoort bij dit soort festivals altijd meer niet dan wel. Enigszins frustrerend, maar aan de andere kant heb je hierdoor de mogelijkheid een programma samen te stellen wat bij je past. En gezien de grote diversiteit aan artiesten moet dat voor niemand echt moeilijk zijn. Aan thema’s doet het festival niet, iets wat mij de vrijheid geeft om in de door mij gekozen optredens rode lijnen te ontdekken. ‘De kracht van muziek’ is vandaag voor mij wel een zinnige, als ik naar het openingsconcert van donderdag en de optredens op vrijdag kijk.

(meer…)

Lees verderRewire Festival – Dag 1 (Concert Recensie)

Marc van Vugt – The Curious Badger – Guitar Tales II

Ik betoonde mij eerder enthousiast over gitarist Marc van Vugt. ‘The Lonely Coyote – Guitar Tales’ kwam hier eind december 2022 aan bod. Inmiddes is het vervolg, het bij zijn eigen Baixim Records verschenen ‘The Curious Badger – Guitar Tales II’ al enkele maanden verkrijgbaar, tijd dus dat deze musicus hier weer eens een podium krijgt. En ook nu heeft Van Vugt zo ongeveer zijn complete collectie gitaren te voorschijn gehaald en verrast hij ons met muziek die de fans van Bill Connors, Ralph Towners, Pat Metheny en Egberto Gismonti zonder meer aan zal spreken.

(meer…)

Lees verderMarc van Vugt – The Curious Badger – Guitar Tales II

BL!NDMAN & Eric Sleichim – ICONS (Cd Recensie)

Algemeen worden Steve Reich, Philip Glass en Terry Riley gezien als de drie belangrijkste componisten binnen wat we minimal music zijn gaan noemen, of wellicht is minimalisme een betere term. Over die classificatie valt natuurlijk te twisten, al was het maar om dat het weer eens drie blanke mannen zijn – waarbij iemand als Julius Eastman buiten de boot valt – terwijl er ook invloedrijke vrouwelijke componisten waren en zijn, denk maar aan Meredith Monk, Pauline Oliveros en Annea Lockwood. Maar goed, dat doet natuurlijk niets af aan de kwaliteit van hun muziek. Het Belgische       BL!INDMAN, met artistiek leider en saxofonist Eric Sleichim eert in ieder geval op de bij Warner Classics verschenen driedubbel Cd ‘Icons’ deze drie componisten met per componist een Cd.

(meer…)

Lees verderBL!NDMAN & Eric Sleichim – ICONS (Cd Recensie)