Nature Work (Concert / Cd Recensie)
Paradox, Tilburg – 3 mei 2019 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Paradox, Tilburg – 3 mei 2019 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
De Munt, Brussel – 8 mei 2019
In de Brusselse Munt is hij weer eens te bewonderen: ‘Tristan und Isolde’, het opus magnum van Richard Wagner. Of wellicht beter geformuleerd: te ondergaan. Want dit meesterwerk, hier in de regie van Ralf Pleger en met decors van Alexander Polzin, is niets minder dan een totaalervaring die alle zinnen op scherp zet en de luisteraar in de bijna vijf uur, inclusief twee pauzes, mee de diepte in trekt. Niet onbelangrijk daarbij is dat we het orkest en de vocalisten volledig mee hebben. En met name het Symfonieorkest van de Munt onder leiding van Alain Altinoglu schittert in deze zinderende, kolkende en aan alle kanten overstromende muziek.
Zijwaarts uit het raam kijken, terwijl je in een, met een redelijk hoge snelheid rijdende, auto of trein zit. Wat zie je dan? Je ziet het landschap aan je voorbij trekken, soms als het dichtbij is in de vorm van strepen. Daar dachten de twee heren van het Noorse Streifenjunko, saxofonist Espen Reinertsen en trompettist Eivind Lønning aan toen ze ‘Like Driving’ opnamen voor het eveneens Noorse Sofa Music. En zo klinkt dit derde album, na ‘No Longer Burning’ uit 2009 en ‘Sval Torv’ uit 2012, ook.
Als we praten over experimentele elektronica kunnen we niet om Attenuation Circuit heen. Dit in het Duitse Augsburg gevestigde label produceert het hele jaar door een constante stroom van interessante albums, vaak alleen te verkrijgen als download en soms ook als LP of Cd zoals dit ‘Re-encypher van Anja Kreysing, Dan Penschuck en label eigenaar Sascha Stadlmeier, die hier voor de verandering onder zijn eigen naam acteert, in plaats van onder zijn alias EMERGE.
Het door diverse Antwerpse podia georganiseerde Opera21 is één van de festivals die zich richten op hedendaags muziektheater. Opera dus, volgens de naam. Iets wat het festival deelt met een soortgelijk, maar grootser opgezet festival als de Operadagen Rotterdam. Gisteren zag ik op één dag drie producties in De Singel: ‘Myriam’ van Dyane Donck en Els Mondelaers die samen NYX vormen, ‘I C O N’ van Frederik Neyrinck en ‘De Vallei (een apocalyps)’ van Eric Sleichim. Een mooi moment om eens stil te staan bij het fenomeen opera.
Dat de Italiaanse componist Osvaldo Coluccino, geboren in het vlak bij Zwitserland gelegen Domodossola, ook dichter is, hoeft niet te verbazen. Zijn muziek is doortrokken van poëzie. Bijvoorbeeld in de zes ‘Emblema’ die verzameld zijn op een nieuwe Cd die bij Kairos verscheen en die op bijzondere wijze door de leden van het uit Venetië afkomstige Ex Novo Ensemble worden verklankt. (meer…)
Twee Cd’s met pianomuziek van John Cage. Op de eerste speelt Pascale Berthelot ‘Music for Piano’ en dan de nummers 4 tot 84, de Cd verscheen bij Quicatl, op de tweede speelt Guy Vandromme twee zogenoemde ‘Number Pieces’: ‘One’ en ‘One-5’. Het album verscheen bij Edition Wandelweiser Records. Het biedt ons weer eens de mogelijkheid de muziek van Cage onder de loep te nemen.
Eén van de opvallendste Cd uitgaves van 2018 is zonder meer ‘Nue’ dat de Japanse musicus Tashi Wada uitbracht, samen met zijn vader Yoshi Wada, partner Julia Holter en een aantal vrienden. En ja, zoals ik reeds eerder berichte naar aanleiding van het Rewire festival, live is deze act evenmin te versmaden: “Dit is zo’n concert waaraan werkelijk alles klopt. Dat zit allereerst in de afwisseling tussen akoestische instrumenten en elektronica. De doedelzak en Japanse fluit van Wada en de vocale klanken van Holter mengen prachtig met de elektronische klanken van de diverse synthesizers tot één onlosmakelijke veelkleurige klankstroom.”
Tweeëndertig leden telt het Insub Meta Orchestra, een project van Cyril Bondi en d’Incise. ’13 & 27′, hun laatste album voor Another Timbre raakte hier even buiten beeld, maar komt nu toch aan bod. Want, wat dit orkest doet is gewoon te bijzonder om geen aandacht aan te besteden. Wie Bondi en d’incise, het pseudoniem van Laurent Peter, een beetje kent weet dat deze muziek zich bevindt op het snijvlak van hedendaags gecomponeerd en geïmproviseerd en dat verfijning een kernwoord is.