Philip Glass – The House of Usher (Concert Recensie)

Parktheater, Eindhoven – 28 februari 2020

Foto’s: Marco Borggreve

‘Opera Melancholica’ noemt Opera2Day deze productie van Philip Glass‘ uit 1988 stammende opera ‘The House of Usher’. Het heeft alles te maken met de wel heel vreemde draai die regisseur en artistiek directeur van Opera2Day Serge van Veggel aan deze opera geeft. Hij schaart zich hiermee bij het groeiende leger regisseurs die zich  niet tot het bestaande kunstwerk kan beperken. Artistieke vrijheid heet dat. Maar zoals vaker het geval is, vliegt ook Van Veggel hier finaal uit de bocht en dan druk ik me nog diplomatiek uit.

(meer…)

Lees verderPhilip Glass – The House of Usher (Concert Recensie)

Asko|Schönberg – Claude Vivier – Deel 1 (Concert Recensie)

Concertgebouw, Amsterdam (NTR Zaterdagmatinee) – 29 februari 2020

Foto: ANP

Dit concert van het Asko|Schönberg in het NTR Zaterdagmatinee was om meer dan één reden bijzonder. Ten eerste klonken er vier stukken van Claude Vivier, een componist die nog steeds niet de bekendheid geniet die hij verdient. Ten tweede werd de man die hem en zijn muziek in de tweede helft van de jaren ’90 in Nederland en ver daarbuiten op de kaart zette gisteren node gemist. Reinbert de Leeuw zou het concert oorspronkelijk dirigeren. Enige weken geleden werd Bas Wiegers gevraagd, want De Leeuw ging het wat rustiger aan doen, maar ineens was zijn einde daar.

(meer…)

Lees verderAsko|Schönberg – Claude Vivier – Deel 1 (Concert Recensie)

Insomnio – Jukka Tiensuu / Song-Won Oh & Jonathan Harvey (Concert Recensie)

Muziekgebouw aan ’t IJ, Amsterdam – 27 februari 2020

Jukka Tiensuu. Foto: https://iscm.org/

Het Utrechtse ensemble Insomnio gaf dit concert in het Muziekgebouw aan ’t IJ de titel ‘God’s own musicians’ mee. Het is de term die Olivier Messiaen gebruikte om de vogels aan te duiden. Zoals u weet was deze componist bezeten van deze vliegende schepsels. De muziek van Messiaen is vanavond echter niet te horen, wel die van drie andere componisten die zich door vogels lieten inspireren: De Finse componist Jukka Tiensuu, de Koreaanse Song-Won Oh en de in 2012 overleden Engelse componist Jonathan Harvey.

(meer…)

Lees verderInsomnio – Jukka Tiensuu / Song-Won Oh & Jonathan Harvey (Concert Recensie)

Ensemble Musikfabrik – Fall (CD Recensie)

‘Fall’ is nummer 16 in de Edition Muskfabrik van Wergo. Op dit album speelt Ensemble Musikfabrik, onder leiding van Emilio Pomarico stukken van Brian Ferneyhough, Stephan Winkler en Oscar Bettison. En zoals altijd is ook hier de titel weer het verbindende element. De drie werken op dit album gaan dus allen over de val, maar dan wel in verschillende gedaantes.  

(meer…)

Lees verderEnsemble Musikfabrik – Fall (CD Recensie)

Ensemble Musikfabrik – Sturm (CD Recensie)

Eerder besteedde we reeds aandacht aan Edition Musikfabrik, de Cd serie die het Keulse Ensemble Musikfabrik heeft lopen bij Wergo. De delen 12 tot en met 14, ‘Stille’, ‘Kreuzungen’ en ‘Fächer‘ kwamen reeds aan bod. Vorig jaar voegde het ensemble echter weer drie nieuwe albums toe, ‘Sturm’, ‘Fall’ en ‘Erbe,’ die hier in drie achtereenvolgende recensies aan bod komen. We beginnen met ‘Sturm’, met muziek van Steffen Schleiermacher, Kaija Saariaho en Michael Wertmüller.

(meer…)

Lees verderEnsemble Musikfabrik – Sturm (CD Recensie)

Richard Strauss – Die Frau ohne Schatten (Concert Recensie)

De Doelen, Rotterdam – 23 februari 2020

Foto Stijn te Hennepe

Hier in Rotterdam werd weer eens geschiedenis geschreven. De magistrale uitvoering van Richard Strauss’ ‘Die Frau Ohne Schatten’ door het Rotterdams Philharmonisch Orkest, onder leiding van de voormalige chef-dirigent Yannick Nézet-Séguin, samen met een keur aan fantastische solisten, gaat de jaarlijstjes halen en zal ons nog lang heugen.

(meer…)

Lees verderRichard Strauss – Die Frau ohne Schatten (Concert Recensie)

Daan Manneke – Grote Archipel – Ralph van Raat (Concert Recensie)

De Doelen, Rotterdam – 22 februari 2020

Daan Manneke. Foto: Robert Janse

Daan Manneke, we vierden vorig jaar zijn tachtigste verjaardag met onder andere 2 concerten in het Orgelpark, heeft opvallend weinig geschreven voor piano. Tot 2018 twee kleine stukken, ‘Polychroon’ en ‘Blues voor Marcel’. Het uit 2018 stammende ‘Grote Archipel’, dat bijna een uur in beslag neemt, vormt dan ook direct een forse uitbreiding van zijn oeuvre voor dit instrument. Ralph van Raat speelt het hier in De Doelen, samen met die twee andere stukken, op de voor hem kenmerkende grondige wijze.

(meer…)

Lees verderDaan Manneke – Grote Archipel – Ralph van Raat (Concert Recensie)