Het portret dat Kairos Music onder de titel ‘NowState’ uitbracht biedt een mooie inzage in het werk van de Portugese componist Gonçalo Gato. In Londen, waar hij sinds 2011 woont, is hij zich vooral bezig gaan houden met het componeren op basis van algoritmes, zowel in de rol van wetenschapper als in die van componist. Het kleurt de stukken op dit album, die vrijwel allemaal uit deze tijd stammen.
Een paar weken geleden kwam hier het bij Another Timbre verschenen ‘Hyazo’ aan bod, een album van Cyril Bondi, Pierre-Yves Martel en Christoph Schiller. Daarbij besteedde ik toen ook aandacht aan de vage grenzen tussen gecomponeerd en geïmproviseerd. Bij dat verhaal had ik ook ‘Unconscious Collections’ kunnen betrekken dat bij hetzelfde label verscheen met composities van Tomás Cabado en van Schiller en een gezamenlijke improvisatie.
In de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw maakte de tango een ware revival door in het land van oorsprong: Argentinië. Onder de benaming ’tango nuevo’. Opvallend is daarbij dat deze stijl altijd direct gekoppeld wordt aan één man, Astor Piazzolla. Onterecht, want hoe groot zijn rol ook geweest is, hij was beslist niet de enige. Het Brusselse kwintet Sonico vult met een tweede album met muziek van Eduardo Rovira, ‘Inédito e Inconcluso’ dan ook een leemte.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
De oprichter van Pharmafabrik, de Sloveen Simon Šerc, brengt naast werk van gelijkgestemde musici ook met enige regelmaat werk van zichzelf uit op dit onvolprezen label. Werk waarin hij zich nogal eens laat inspireren door de natuur. In ‘Biodukt’, dat hij samen met Martina Testen maakte, trok hij zich letterlijk terug in het bos en voor ‘CMBR’ richtte hij zijn blik naar boven, naar het heelal.
Onder de titel ‘Through Glass – Works from the Other Side of the Mirror ‘ bracht Navona Records onlangs een album uit met zes nieuwe stukken van even zoveel hedendaagse, vaak bij ons onbekende componisten: Ovidiu Marinescu, Bruce Babcock, I’Lana Cotton, Alla Elana Cohen, Curt Cacioppo en L. Peter Deutsch. De piano staat in al deze stukken voor kleine bezetting centraal.
Chris Gowers is geen onbekende voor het Gentse Morc Records. Eerder bracht het label werk uit van deze musicus onder het alias Karina ESP. Nu is de beurt aan een ander project van deze Brit: Lowered. Slechts drie stukken bevat ‘Music for Empty Rooms’, samen goed voor ruim een half uur muziek.
Michael Vincent Waller is componist en zoals we eerder stelde aan de hand van twee cd’s met zijn werk, ‘Trajectories’ en ‘Moments’, is hij er één van weinig noten. Maar zoals het alleen als download verkrijgbare ‘A Song’ laat zien, veroorlooft Waller zich zo nu en dan een andere weg. Waar op de genoemde albums Andrew R. Lee Wallers stukken voor piano speelde horen we Waller hier zelf, al improviserend.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Klassieke musici die het pad van de vrije improvisatie kiezen zijn vrij zeldzaam, omgekeerd geldt dat overigens ook, maar gitariste Francesca Naibo hoort bij de selecte groep die beide paden bewandelt. Een gitaar, wat objecten en preparaties en de effecten die je met ondersteunende elektronica kunt bereiken zijn haar genoeg, naast de fantasie die ze op twee dagen in juli 2019 de vrije loop liet. Wat in haar opkwam speelde ze en nam ze op, zoals het hoort bij improvisatie. Het resultaat: het bij Aut Records verschenen ‘Namatoulee’