THING 6 & 7 (CD Recensie)

Nog altijd één van de meest interessante labels als het gaat over elektronische muziek is het in Augsburg gevestigde Attenuation Circuit, van Sascha Stadlmeier, beter bekend onder zijn alias EMERGE. Een bijzondere reeks uitgaves om kennis te maken met de grote diversiteit aan musici die hier hun domicilie vinden is de serie ‘THING’. Vorig jaar verschenen de delen zes en zeven, met op iedere schijf vier stukken, van even zoveel musici, vrijwel altijd werkend onder een alias, iets wat in deze tak van sport redelijk gebruikelijk is. Op deel zes vinden we bijdrages van WHΛLT THISИEY, The Phlod-Nar, el_masmore en Claus Poulsen, op deel zeven zijn het Gerald Fiebig, NHWRF, Gehirn. Implosion en Carsten Vollmer die een bijdrage leveren. En voor de musici onder u: u kunt ook zelf muziek voor deze compilatieserie inzenden.

(meer…)

Lees verderTHING 6 & 7 (CD Recensie)

Lei Wang in Barbers Vioolconcert (Concert Recensie)

Theater aan de Parade, s’-Hertogenbosch – 16 februari 2025

Foto’s: Facebook

Gezworen vijanden waren ze, de twee landen waar de componisten vandaan kwamen waarvan Philzuid, onder leiding van gastdirigent Andrew Litton, afgelopen zondag werk  op de standaard had staan. Benjamin Barber was een Amerikaan, Dmitri Sjostakovitsj een Rus. Barber schreef zijn vioolconcert, prachtig uitgevoerd door Lei Wang, tevens de concertmeester van dit orkest, in 1939, nog net voor de Tweede Wereldoorlog, Sjostakovitsj zijn negende symfonie net erna. In die oorlog trokken de twee landen weliswaar samen op, maar van harte ging dat niet. De Sovjet Unie was een wrede dictatuur, de Verenigde Staten een baken van hoop en vrijheid. We horen het terug in die beide stukken, al is het verschil minder groot dan had gekund. Verder op het programma: de ouverture van Gioachino Rossini’s opera ‘Wilhelm Tell’, maar aangezien die uit 1829 stamt en dus buiten de scope van deze blog valt, komt die hier verder niet aan bod.

(meer…)

Lees verderLei Wang in Barbers Vioolconcert (Concert Recensie)

Richard Wagner – Götterdämmerung (Concert Recensie)

De Munt, Brussel – 15 februari 2025

Ingela Brimberg als Brünhilde. Foto’s: Monika Rittershaus

Operatheater De Munt in Brussel is inmiddels toe aan het vierde en laatste deel van Richard Wagners tetralogie ‘Der Ring des Nibelungen’. In het met bijna vijf uur langste deel, ‘Götterdämmerung’ komt het verhaal tot een climax, een climax die helemaal niemand van de hoofdrolspelers overleeft. Maar Wagner zou Wagner niet zijn, als hij niet tot de laatste minuut zou weten te boeien. Overigens ook nu weer mede dankzij de zinderende uitvoering door het Symfonieorkest van de Munt, onder leiding van de steeds meer in zijn rol van Wagnerdirigent groeiende Alain Altinoglu, een keur aan fantastische vocalisten, het uitstekende koor en een prachtig sobere maar zeer doeltreffende regie van Pierre Audi. Het wegvallen van Romeo Castellucci, die ‘Das Rheingold’ en ‘Die Walküre’ voor zijn rekening nam, bleek al bij ‘Siegfried’ goed uit te pakken, iets dat nu nog veel sterker geldt, zeker gezien het feit dat ‘Siegfried’ en ‘Götterdämmerung’ een hechte eenheid vormen.

(meer…)

Lees verderRichard Wagner – Götterdämmerung (Concert Recensie)

Alexander von Zemlinsky – Eine Florentinische Tragödie (CD Recensie)

In november 2017 bracht Nationale Opera & Ballet de opera ‘Eine Florentinische Tragödie’ van Alexander von Zemlinsky op de planken, samen met Giacomo Puccini’s ‘Gianni Schicchi’. Beide zijn eenakters, dus goed samen te programmeren. Vorig jaar verscheen de uitvoering van ‘Eine Florentinische Tragödie’ ook op Cd, bij Pentatone. Reden dus om nogmaals bij deze opera, met in de drie titelrollen Ausrine Stundyte, Nikolai Schukoff en John Lundgren en het Nederlands Philharmonisch Orkest onder de toenmalige chef-diregent Marc Albrecht, stil te staan. Ik betoonde mij in 2017 enthousiast over de uitvoering en dan vooral over de bijdrages die dit superieure orkest leverde, onder leiding van Albrecht die meer dan affiniteit toont met de muziek uit die periode, een mening die ik na het beluisteren van deze opnames nog steeds heb.

(meer…)

Lees verderAlexander von Zemlinsky – Eine Florentinische Tragödie (CD Recensie)

Echonance Festival – Deel 2 (Concert Recensie)

Orgelpark, Amsterdam – 8 februari 2025

Het Orgelpark

In de zoektocht naar klank, iets dat geldt voor een groot deel van de componisten die te horen zijn tijdens de derde editie van het Echonance Festival, dit weekend in het Amsterdamse Orgelpark, schiet het gangbare westerse toonstelsel nogal eens te kort. Veel componisten wenden zich dan ook tot varianten daarop en verkennen ook graag de ruimte tussen de noten, Dat veel van deze muziek dan ook wordt gespeeld door blazers, strijkers en orgels behoeft dan ook niet te verwonderen, hiermee kun je immers de klankkleur veel beter beïnvloeden dan met diverse vormen van percussie en de piano. De stukken die op zaterdag klinken van Gilius van Bergeijk en vooral dat van Peter Ablinger wijken dan ook behoorlijk af van de rest van het programma.

(meer…)

Lees verderEchonance Festival – Deel 2 (Concert Recensie)

Echonance Festival – Deel 1 (Concert Recensie)

Orgelpark, Amsterdam – 7 en 8 februari 2025

Voor de derde keer organiseert Stichting Solaris, in samenwerking met het Orgelpark in Amsterdam, dit jaar het Echonance Festival. Vorig jaar maakte ik het voor het eerst mee, een gebeurtenis die zonder meer smaakte naar meer, wat mij dit jaar bewoog om wederom naar deze prachtige locatie af te reizen, voor in totaal zeven concerten, verspreid over drie dagen. Het draait bij dit festival geheel om het minimalisme binnen de muziek, een stroming die in de jaren ’60 van de vorige eeuw opkwam, voortbordurend op het baanbrekende werk van Arnold Schönberg eerder die eeuw. Dit festival laat goed zien hoe dit erfgoed tot aan de dag van vandaag steeds weer nieuwe componisten en musici inspireert.

(meer…)

Lees verderEchonance Festival – Deel 1 (Concert Recensie)

Sanne Rambags – The Frieze of Life (Concert / Download Recensie)

Paradox, Tilburg – 5 februari 2025

Sanne Rambags en Joost Lijbaart tijdens de première van ‘Frieze of Life’ in 2018.

Vocaliste Sanne Rambags is één van die musici die op deze blog met een zekere frequentie voorbij komt, al was de laatste keer al weer drie jaar geleden, bij het verschijnen van het album ‘Sonna’. In 2018 kreeg zij een compositie opdracht van November Music, waarvoor ze een negental schilderijen van de Noorse kunstenaar Edvard Munch als uitgangspunt nam. Deze collectie, waarvoor Munch menselijke aspecten als liefde, angst, dood en jaloezie als basis nam, noemde hij ‘Frieze of Life’: A Poem about Life, Love and Death’ en exposeerde hij voor het eerst in Berlijn, in 1902. Rambags maakte even zoveel stukken waarin ze op haar manier reflecteert op die schilderijen, soms haar stem inzettend als louter klank – wat ik toch altijd nog het meest boeiende vind – soms ook werkend met teksten, regelmatig gebaseerd op dagboekfragmenten van Munch. Na die première verdween deze cyclus in de la om er pas vorig jaar weer uit te komen. Met violiste Roosmarijn Tuenter, pianist Jeroen van Vliet en percussionist Joost Lijbaart legde ze de compositie vast en bracht deze eind vorig jaar uit als download bij haar eigen label, Sonna Records. Gisterenavond startte een korte tour bij Paradox in Tilbug, voor Rambags een tweede huiskamer.

(meer…)

Lees verderSanne Rambags – The Frieze of Life (Concert / Download Recensie)

Tomeka Reid Quartet (Concert Recensie)

Paradox, Tilburg – 1 februari 2025

Tomeka Reid. Foto’s: Jef Vandebroek.

Het kwartet van Tomeka Reid is bijzonder vanwege de bezetting van cello, Reid zelf; gitaar, Mary Halvorson; contrabas, Jason Roebke en drums Tomas Fujiwara, maar zeker ook vanwege de muzikale verrichtingen van deze musici, die allen inmiddels tot de meest bekende behoren in dit genre van de jazz. Drie albums verschenen er tot nu toe, het titelloze debuut uit 2015, ‘Old New’ uit 2018 en ‘3+3’ dat vorig jaar uitkwam. Gisterenavond stonden ze in het Tilburgse Pardadox, vanavond staan ze in het Amsterdamse Bimhuis. Overigens als enige concerten in Nederland en België. En wat me het meest opviel tijdens het concert in Paradox zijn twee dingen: het enorme ritmegevoel van dit kwartet en het prachtige samenspel tussen Reid en Halvorson.

(meer…)

Lees verderTomeka Reid Quartet (Concert Recensie)

Paul Moravec – The Shining (CD Recensie)

Ik blijf nog even bij de opera, met een aantal recente Cd uitgaves, allen van Pentatone. Allereerst hier aandacht voor ‘The Shining’, een opera die Paul Moravec maakte op een libretto van Mark Campbell, die zich natuurlijk baseerde op het beroemde boek van Stephen King. De opera stamt uit 2016, maar deze opnames – we horen naast een keur aan solisten, het Lyric Opera of Kansas City Chorus en de Kansas City Symphony, onder leiding van Gerard Schwarz – stammen uit 2023. Nu las ik nooit het boek en zag tevens de film niet, ik ben niet zo’n horror fan en dus was ik wel benieuwd wat Moravec, wiens werk ik evenmin ken, hiervan zou maken. In navolging van Richard Wagner werkt hij, zo geeft hij zelf aan in het libretto, met Leitmotiven, inclusief één voor het Overlock Hotel, waar het stuk zich afspeelt.

(meer…)

Lees verderPaul Moravec – The Shining (CD Recensie)

Richard Strauss – Ariadne auf Naxos (Concert Recensie)

Parktheater, Eindhoven (Nederlandse Reisopera) – 30 januari 2025

Ariandne en Bacchus (Annemarie Kremer en Daniel Frank). Foto’s: Marco Borggreve.

Niets zo veranderlijk als een mens en zeker als er liefde in het spel is, dat is de centrale boodschap van ‘Ariadne auf Naxos’ van het duo Richard Strauss en Hugo van Hofmannsthal, dat de komende anderhalve maand door de Nederlandse Reisopera op diverse podia gebracht wordt in een uitstekende regie van Sofia Jupither. Met Phion, orkest van Gelderland & Overijssel in de orkestbak en Jac van Steen op de bok, die eerder hoge ogen gooide met ‘das Wunder der Heliane’ van Erich Wolfgang Korngold, dat ook door mij werd bejubeld, zet het ensemble andermaal een prima prestatie neer. Een opera over emoties dus en dat vaak onbegrijpelijke gedrag van ons. En dat terwijl we dat eigenlijk helemaal niet willen! Zeker niet in onze tijden, waarin we denken dat alles maakbaar is en we alles doen om succesvol te zijn, ons leven op orde te krijgen en te houden, of in ieder geval via social media de buitenwereld de illusie te bieden dat alles onder controle is. En dan komt dat fameuze duo Strauss – Van Hofmannsthal en gooit een flinke lading zand in de machine.

(meer…)

Lees verderRichard Strauss – Ariadne auf Naxos (Concert Recensie)