Jazz Festival Middelheim – Dag 1
Park Den Brandt, Antwerpen – 12 augustus 2016 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Park Den Brandt, Antwerpen – 12 augustus 2016 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Bimhuis, Amsterdam – 15 juli 2016 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Ahoy, Rotterdam – 8-10 juli 2016 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
LantarenVenster, Rotterdam (compositieopdracht North Sea Jazz) – 6 juli 2016 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Bimhuis, Amsterdam – 1 juli 2016 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
PlusEtage, Baarle Nassau – 25 juni 2016 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Stadsschouwburg, Amsterdam (Holland Festival) – 23 juni 2016 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
TivoliVredenburg, Utrecht – 21 juni 2016
“I try to live my life in a righteous way
I try to do my best from day to day
But no matter how hard I try, it seems all I do is cry
So open up the doors of heaven let me in”
Het is Lucinda Willams die dit zingt in ‘Doors of Heaven’ in een voor haar kenmerkende tekst, waarin zij de tragiek van het leven op een ontwapenend eerlijke manier voor het voetlicht brengt in een intens breekbare performance. Hier ondersteund door gitarist Stuart Mathis die de sfeer van de liedjes perfect aanvoelt en de nodige kleur en schwung aanbrengt.
Bimhuis, Amsterdam (Holland Festival) – 19 juni 2016
De fagot is een instrument dat we maar zelden horen en al helemaal niet in een solo rol. Het Holland Festival startte dan ook niet voor niets vorig jaar de actie ‘Red de fagot’ die tijdens deze editie zijn voltooiing nadert met een door Merlijn Twaalfhoven geschreven stuk voor 100 fagotten. Onderdeel van die bijzondere aandacht voor dit vergeten instrument is eveneens de komst van de meester, Pascal Gallois.
Theater Carré, Amsterdam (Holland Festival) – 19 juni 2016
Louis Andriessen’s nieuwe opera ‘Theatre of the World’, gebaseerd op het leven van Athanasius Kircher, doet zijn naam alle eer aan. Het is theater, muzikaal theater. Boordevol prachtige, creatieve vondsten in zowel beeld als geluid. Boordevol, ja bijna overvol. En het is louter te danken aan Andriessen’s onbetwiste kwaliteiten als componist dat dit stuk in al zijn pretenties niet ten onder gaat en verwordt tot die toren van Babel die midden op het podium staat. Symbool voor hoogmoed en onvoltooidheid.