Manchester Collective & SANSARA (Concert Recensie)

De Singel, Antwerpen – 8 mei 2024

Het Manchester Collective en SANSARA tijdens een eerder concert. Foto: Pete Woodhead.

Hedendaagse Britse muziek is in onze contreien zelden te horen. Bijzonder dus dat het Antwerpse kunstencentrum De Singel de stap waagde om het sinds 2016 bestaande Manchester Collective en het Londense koor SANSARA uit te nodigen. Naast nieuw werk van vier voor ons nagenoeg onbekende Engelse componisten, Isobel Waller-Bridge, Katherine Balch, Missy Mazzoli en Edmund Finnis, klonken stukken van heel wat bekendere niet Britten: Arvo Pärt, Giacinto Scelsi, Kaija Saariaho en Morton Feldman. ‘Rothko Chapel’ van die laatste was overigens de directe aanleiding van dit project en geeft direct perspectief aan het soort muziek dat gisterenavond klonk.

(meer…)

Lees verderManchester Collective & SANSARA (Concert Recensie)

Rewire Festival – Dag 3 (Concert Recensie)

Diverse locaties, Den Haag – 7 april 2023

SUNN O))). Foto: Parcifal Werkman

Voor de laatste dag van Rewire kies ik als rode draad de muziek als ritueel. Iets dat natuurlijk al gold voor het door mij zondag bejubelde ‘Funeral Folk’ van Maria W. Horn en Sara Parkman. Op zondag voldeed het concert van SUNN O))), het duo Stephen O’Malley en Greg Anderson, vanzelfsprekend het meest aan dit predicaat. Gekleed in monnikspijen zaten de twee ook nu weer een eredienst voor, opgedragen aan de gruizige, inktzwarte rock. Maar ook het optreden van percussionist Will Guthrie en danseres Mette Ingvartsen doet ons denken aan een ritueel, terwijl het werk van Ben Vida, dat hier uitgevoerd wordt door Yarn/Wire, sopraan Nina Dante en Vida zelf, hier eveneens trekken van vertoont, net als de luistersessie met Annea Lockwood. Het geldt wat minder voor het nieuwe stuk van Orphax, het alias van Sietse van Erve, dat hij samen uitvoert met Ensemble MAZE en voor de muziek van Raphael Rogiński, deze moeten worden beoordeeld op hun eigen merites.

(meer…)

Lees verderRewire Festival – Dag 3 (Concert Recensie)

Rewire Festival – Dag 2 (Concert Recensie)

Diverse locaties, Den Haag – 6 april 2023

Foto: Facebookpagina festival.

Er zijn musici die hun muziek gebruiken om een verhaal te vertellen, een boodschap over te brengen. Dat is wat Jóhann Jóhannsson deed, bijvoorbeeld met zijn ‘Last and First Men’, dat hier gisteren aan bod kwam en wat iemand als Lonnie Holley ook drijft: mijn muziek heeft een boodschap. Tijdens de concerten gisteren, in het kader van Rewire, viel mij daarbij op dat dit in de praktijk echter nog niet zo gemakkelijk is. Een boodschap hebben is immers één ding, die ook over weten te brengen is nog een geheel andere. Stephanie Pan lukt dat met ‘The Art of Doing Nothing: a Feminist Manifest’ matig, Rafael Toral, die volgens mij ook een boodschap heeft, lukt het in het geheel niet, terwijl Phew daar aan de andere kant weer veel beter in slaagt, om nog maar te zwijgen over Maria W. Horn en Sara Parkman, die met ‘Funeral Folk’ laten horen hoe het ook kan: een performance die klopt tot in de kleinste details, voor mij het voorlopige hoogtepunt van dit festival.

(meer…)

Lees verderRewire Festival – Dag 2 (Concert Recensie)

Arvo Pärt – Tractus (CD Recensie)

Onlangs verscheen er weer eens een Cd in de ECM New Series met muziek van de Estse componist Arvo Pärt. ‘Tractus’ bevat acht stukken voor wisselende bezetting, waarin we het Estonian Philharmonic Chamber Choir horen en het Tallinn Chamber Orchestra, beiden onder leiding van Tönu Kaljuste. Pärt is inmiddels achtentachtig en geldt zonder enige twijfel als één van de belangrijkste nog levende componisten van zijn generatie. Nog niet eerder uitgebracht werk en zeker in deze uitvoering is dan ook niet te versmaden. Vooral niet in deze hectische en onrustige tijden, vol geweld en polarisatie. De muziek van Pärt kan juist dan dienen als het perfecte medicijn. Muziek die je pas op de plaats laat maken en laat nadenken over de betrekkelijkheid van alles.

(meer…)

Lees verderArvo Pärt – Tractus (CD Recensie)

Curators: Diamanda La Berge Dramm / John Cage – Sonatas & Interludes (Concert / CD Recensie)

De Link, 6 februari 2024

Diamanda La Berge Dramm. Foto: website musicus

De invloed van John Cage op de hedendaagse muziek valt moeilijk te overschatten, dat merkte ik al eerder op in deze kolommen. Het is dan ook niet vreemd dat veel hedendaagse componisten en uitvoerders zijn muziek hoog in het vaandel hebben. Eén daarvan is de violiste Diamanda La Berge Dramm die afgelopen dinsdag in De Link haar eigen programma mocht samenstellen. Ze koos ervoor om voor de eerste keer de drie stukken van haar in 2020 verschenen Cd ‘Inside Out’ integraal te spelen. Het publiek van De Link kan dat wel aan, zo stelde ze in het interview met artistiek leider en componist Bart de Vrees. Naast delen uit ‘Partita in d klein’ van Johann Sebastiaan Bach, dat buiten de scope van deze blog valt, speelde ze de versie voor viool van ‘Cheap Imitation’ en ‘The Wonderful Widow of Eighteen’ van Cage. Meer Cage op een vorig jaar bij Neuma verschenen Cd, met daarop de complete ‘Sonatas & Interludes’ voor geprepareerde piano, uitgevoerd door Agnese Toniutti.

(meer…)

Lees verderCurators: Diamanda La Berge Dramm / John Cage – Sonatas & Interludes (Concert / CD Recensie)

Festival Echonance #2 – In a Landscape (Concert Recensie)

Orgelpark, Amsterdam – 2 en 3 februari 2024

Het was nogal een overgang. Zo overdadig als Arnold Schönbergs ‘Gurre-Lieder’ afgelopen donderdag klonken, in die prachtige uitvoering door het Concertgebouworkest, zo minimalistisch was de muziek tijdens de tweede editie van het Echonance Festival, vrijdag en zaterdag in het Amsterdamse Orgelpark. Componisten als Phill Niblock, Eliane Radigue, Clarence Barlow, Gabriel Paiuk, Ellen Arkbro en Catherine Lamb hebben wat dat betreft een reputatie op te houden. Maken Niblock, Radigue en Barlow uit van de tweede generatie minimalisten, Paiuk, Arkbro en Lamb treden in hun voetsporen en laten horen wat er vandaag aan dit genre wordt bijgedragen. Helaas moesten zowel Akrbro als Lamb verstek laten gaan tijdens dit festival en was dus Paiuk de enige componist dit weekend. Eén componist hoort in dit rijtje niet thuis en dat is Luigi Nono. Toch klonk van hem vrijdagavond zijn strijkkwartet ‘Fragmente – Stille, an Diotima’. Maar het stuk paste qua sfeer uitstekend, iets wat laat zien dat je via verschillende wegen op hetzelfde punt kunt uitkomen.

(meer…)

Lees verderFestival Echonance #2 – In a Landscape (Concert Recensie)

Arnold Schönberg – Gurre-Lieder (Concert Recensie)

Concertgebouw, Amsterdam – 1 februari 2024

Arnold Schönberg in 1905. Schilderij van Richard Gestl

Een gebeurtenis, zo kun je een uitvoering van de ‘Gurre-Lieder’ van Arnold Schönberg gerust noemen. Met een fors uitgedijd orkest, drie koren en zes vocalisten is dit een stuk in de buiten categorie. In 1921 werd het voor het eerst en tegelijkertijd voor het laatst uitgevoerd door het Concertgebouworkest, toen onder leiding van Schönberg zelf. Nu ruim een eeuw later mag Riccardo Chailly, voormalig chef-dirigent van dit toporkest, vorm aan deze cantate geven. Het is honderdvijftig jaar geleden dat Schönberg werd geboren, een meer dan goede aanleiding om weer eens alles uit de kast te trekken. En Chailly is zonder meer de goede man op de goede plek. Met strakke hand, maar ook met veel gevoel voor alle kleuren en nuances in deze compositie, leidt hij alle 317 (!) betrokken musici door deze complexe compositie.

(meer…)

Lees verderArnold Schönberg – Gurre-Lieder (Concert Recensie)

Jürg Frey – String Trio / Circular Music (CD Recensie)

Net als gisteren besteed ik ook vandaag aandacht aan de muziek van Jürg Frey. Bij Another Timbre verscheen een opname, door Apartment House, van zijn ‘String Trio’, gecomponeerd in 2017/18 en herzien in 2022 en bij Insub verscheen onder de titel ‘Circular Music’ een album met bijzondere versies van het tweede deel uit de cyclus ‘Circular Music’ en het eerste en tweede deel uit ‘Extended Cicurlar Music’. De stukken worden uitgevoerd door een octet, bestaande uit musici die we vaker bij dit Zwitserse label aantreffen.

(meer…)

Lees verderJürg Frey – String Trio / Circular Music (CD Recensie)

Jürg Frey – Les Signes Passages / Continuité, fragilité, résonance / Strijkkwartet nr. 4 (CD Recensie)

Vandaag en morgen staat hier de muziek van de Zwitserse componist Jürg Frey centraal, eveneens een representant van het hedendaags minimalisme. Hier drie Cd’s, met op iedere Cd één compositie. Eerst aandacht voor pianiste Keiko Shichijo die op fortepiano het in 2021 gecomponeerde ‘Les Signes Passages’ speelt, dat hier eerder voorbij kwam vanwege de live-uitvoering tijdens November Music 2022. Verder aandacht voor ‘Continuité, fragilité, résonance’ uit hetzelfde jaar, vertolkt door het strijkkwartet Quatuor Bozzini, samen met het saxofoonkwartet Konus Quartet en voor Freys vierde strijkkwartet, waarin we eveneens Quatuor Bozzini horen. De eerste twee albums verschenen bij Elsewhere, het vierde strijkkwartet bracht het kwartet in zijn eigen serie Cd’s uit.

(meer…)

Lees verderJürg Frey – Les Signes Passages / Continuité, fragilité, résonance / Strijkkwartet nr. 4 (CD Recensie)

Catherine Lamb – Parallaxis forma / Catherine Lamb & Kristofer Svensson – Translucent Harmonies (CD Recensie)

Gisteren kwam hier het Echonance Festival ter sprake, eind volgende week in het Orgelpark. Eén van de componisten waarvan werk te horen zal zijn is Catherine Lamb. Zonder meer één van de meest boeiende componisten van dit moment en iemand die in alles dat hedendaagse minimalisme vertegenwoordigt, tredend in de voetstappen van componisten als John Cage en Morton Feldman. Bij Another Timbre verschenen in kort tijd twee Cd’s met werk van haar. ‘Parallaxis forma’ is geheel gewijd aan haar muziek, terwijl ‘Translucent Harmonies’ een stuk van haar combineert met een stuk van de voor mij tot nu toe onbekende Zweedse componist Kristofer Svensson.

(meer…)

Lees verderCatherine Lamb – Parallaxis forma / Catherine Lamb & Kristofer Svensson – Translucent Harmonies (CD Recensie)