Muziekgebouw aan ’t IJ, Amsterdam – 14 februari 2019

“Time and the bell have buried the day, the black cloud carries the sun away.” Zo luidt de eerste zin van het vierde deel van ‘The Four Quartets’, een gedicht van T.S. Eliot. Inspiratiebron voor twee stukken die Cappella Amsterdam, onder leiding van Lodewijk van der Ree, hier in het Muziekgebouw aan ’t IJ ten gehore brengt: een nieuw stuk van de Estse componiste Liisa Hirsch, getiteld ‘Kuma’ en een deel van ‘Hommage à T.S. Eliot’ van Sofia Goebaidoelina.

(meer…)

Koningin Elisabethzaal, Antwerpen – 12 februari 2019

In 1983 richtte dirigent Iván Fischer en pianist Zoltán Kocsis een nieuw orkest op: het Budapest Festival Orchestra. Inmiddels bestaan ze dus al ruim 35 jaar, is Fischer nog steeds de dirigent en is het orkest inmiddels uitgegroeid tot één van ’s werelds beste. Vanavond in de Antwerpse Koningin Elisabethzaal mogen we hier getuigen van zijn met een boeiende dwarsdoorsnede van het werk van Igor Stravinsky. Van ‘Le Sacre du Printemps’ dat hem in 1911 in één klap beroemd maakte tot de stukken die hij tijdens de Tweede Wereldoorlog in Amerika schreef.

(meer…)

De Singel, Antwerpen – 9 februari 2019

Meer dan ooit staat Sofia Goebaidoelina in onze landen in de belangstelling. Op 15 september vorig jaar ging tijdens het Rotterdam Philharmonic Gergiev Festival de definitieve versie van haar oratorium ‘Über Liebe und Hass’ in première en een maand later zette Dag in de Branding een dag lang deze componiste in het zonnetje. Ten gevolge van een val moest de componiste bij beide evenementen helaas verstek laten gaan. De Singel in Antwerpen had gisteren meer geluk, Sofia Goebaidoelina zette een uitgebreid hommage in prima conditie luister bij.

(meer…)

De Doelen, Rotterdam – 25 januari 2019

Buiten is het grijs en grauw en verdrijft de motregen de laatste sneeuw. Binnen in De Doelen lijkt het of het Rotterdams Philharmonisch Orkest onder leiding van de ere gastdirigent Valery Gergiev daarbij niet te veel uit de toon wil vallen. Wat wil je ook met het eerste vioolconcert van Dmitri Sjostakovitsj en de zesde symfonie van Sergej Prokofjev op de lessenaar. Het zijn immers geen stukken waar je nu echt eens van opvrolijkt. Laten we echter direct stellen dat dit op geen enkele wijze ook maar iets zegt over de uitvoeringen, die zijn top, maar alles over de componisten en de omstandigheden waaronder zij hun werk moesten doen.

(meer…)

De Link, Tilburg – 22 januari 2019

Een prachtig en zeer divers programma in De Link rondom de combinatie viool – menselijke stem. Centraal staat ‘Windwörter’ van Jürg Frey dat tijdens de laatste Dag in de Branding, november vorig jaar zijn wereldpremière beleefde, aangevuld met twee nieuwe stukken van Pieter Smitshuiijsen – voor viool solo – en Hana Ajiashvili en stukken van Klas Torstensson en Gÿorgy Kurtág. Deze combinatie, het is in meer dan goede handen bij violist Joseph Puglia en sopraan Keren Motseri.

(meer…)

Orgelpark, Amsterdam – 19 januari 2019

Wellicht is John Cage wel het meest beroemd (en berucht) door zijn compositie 4’33” uit 1952, waarbij de musicus, vaak een pianist, alles doet behalve spelen en dat gedurende exact 4 minuten en 33 seconden. Maar muziek klinkt er volgens Cage: alle geluiden die er in die tijd te horen zijn. In ‘4’33” voerde Cage ver door waar hij zijn gehele leven als componist mee bezig zou blijven: hoe muziek los te maken van de conventies. Ook ‘Atlas Eclipticalis’ en ‘Wintermusic’, hier uitgevoerd, in het Amsterdamse Orgelpark, door een gelengeheidsensemble onder leiding van Reinier van Houdt, vallen daar onder.

(meer…)

Concertgebouw, Amsterdam (NTR Zaterdagmatinee) – 19 januari 2019

Vorige week roemde ik Vasily Petrenko’s optreden tijdens het NTR Zaterdagmatinee. Prompt kreeg ik via Facebook een berichtje van iemand die mij wees op een artikel in The Guardian waarin Petrenko zijn bedenkingen bij zijn vrouwelijke collega’s uitte: “orchestras react better when they have a man in front of them” en: “a cute girl on a podium means that musicians think about other things”. Het stuk dateert van vijf jaar geleden, dus wellicht denkt Petrenko er nu anders over, ik mag het hopen, want pijnlijk is deze uitspraak natuurlijk alleszins. Bij de NTR denken ze er in ieder geval wel anders over, want nu een week later maakt JoAnn Falletta haar debuut bij het Radio Filharmonisch Orkest. Zij is chef-dirigent van het Buffalo Philharmonic Orchestra en het Virginia Symphony Orchestra en treedt over de gehele wereld op als gastdirigent.

(meer…)

Concertgebouw, Amsterdam – 18 januari 2019

Het Koninklijk Concertgebouworkest koos voor dit programma, met als gastdirigent George Benjamin, voor het thema ‘Dageraad’. En dan zowel de letterlijke dageraad in de vorm van een zonsopkomst als de symbolische: die van een nieuwe tijd en de verwachtingen die daarbij horen. In dit geval die van de jaren ’20 van de vorige eeuw. Een tijd van hoop na de verwoestingen van de Eerste Wereldoorlog. Dat het concert begint en eindigt met de muziek van Maurice Ravel is dan ook geen toeval. Goed ook dat we Benjamin hier weer horen, zowel met een eigen stuk: ‘Dream of the Song’ als in zijn rol van dirigent. Het brengt ons de concerten tijdens het laatste Holland Festival weer in herinnering.

(meer…)

Concertgebouw, Amsterdam (NTR Zaterdagmatinee) – 12 januari 2019

In het vorig seizoen hoorde ik dirigent Vasily Petrenko in de concertant uitgevoerde opera ‘De Gouden Haan’ van Nikolaj Rimski-Korsakov. Ik schreef toen dat het Radio Filharmonisch Orkest onder leiding van deze Russische dirigent het stuk “met grootse souplesse en schwung” uitvoerde en vroeg mij af of je hier Rus voor moet zijn. De vraag dient zich nu weer aan want Petrenko neemt vanmiddag naar het NTR Zaterdagmatinee twee andere Russen mee: Galina Oestvolskaja en Dmitri Sjostakovitsj. Maar ook een Duitser, Johannes Brahms.

(meer…)

Bozar, Brussel – 6 januari 2019

Oké, waar waren we gebleven. De symfonieën 1, 3 en 9 van Ludwig van Beethoven zitten erop. Magistrale, gloedvolle uitvoeringen door het Symfonieorkest van de Munt, met Alain Altinoglu op de bok. En ja, het wordt saai, want ook nu weer, met de tweede en de vierde symfonie, hier in het Brusselse Bozar, kunnen we niet anders dan meer dan positief zijn. De chemie tussen Altinoglu en het orkest is weer optimaal en ook deze symfonieën klinken alsof de inkt van de partituur nog maar net droog is. Maar laten we het zeker ook hebben over ‘L’Angelo Necessario per clarinetto e orchestra’ van Mauricio Sotelo dat hier zijn wereldpremière beleeft.

(meer…)