De Fransman Gaspard Augé kennen we tot nu toe vooral van het duo Justice dat hij vormt samen met Xavier de Rosnay. Een duo dat zich vooral toelegt op het genre electro/house. Vorig jaar maakte Augé echter ook zijn debuut als solo artiest met het in alle opzichten wat vreemde ‘Escapades’. Niet alleen de hoes van het album doet daarbij futuristisch aan, dat geldt ook voor de muziek.
Meer dan Europese componisten hebben Amerikaanse de populaire cultuur in hun composities verweven. Het is ook iets dat mij gisteren opviel bij de muziek op de twee Cd’s die pianiste Christina Petrowska Quilico onlangs uitbracht. Jan Järvlepp zou dan ook nooit een Europese componist kunnen zijn, zo perfect als de combinatie is van gecomponeerde muziek en populaire muziek. De tot dus ver voor mij onbekende componist bracht de afgelopen anderhalf jaar drie Cd’s uit bij Navona Records. Twee met kamermuziek, ‘Fligths of Fancy’ en ‘High Voltage’ en één met werken voor orkest, ‘Concerto 2000’.
Pianiste Christina Petrowska Quilico verzamelde op twee Cd’s, ‘Retro Americana’ en ‘Vintage Americana’, beiden uitgebracht door Navona Records stukken van Amerikaanse componisten. Een recital getuigend van een brede smaak, want onder de meer bekende componisten komen we uiteenlopende namen tegen als Frederic Rzewski, Henri Cowell, George Gershwin, Meredith Monk en Art Tatum. Tevens valt op dat die bekende namen vooral te vinden zijn op ‘Retro Americana’, terwijl ‘Vintage Americana’ in ieder geval voor mij minder bekende namen bevat.
Satoko Fujii vormt samen met vibrafoniste Taiko Saito het duo Futari. Begin vorig jaar verscheen hun debuutalbum, ‘Beyond’ en eind vorig jaar verscheen reeds het vervolg: ‘Underground’, beiden verschenen bij Libra Records. Verder hier aandacht voor de Berlin Mallet Group, waar Saito deel vanuit maakt. Zij realiseerden in eigen beheer het album ‘Sogni D’oro’. Zoals de naam reeds aangeeft, bestaat deze groep louter uit bespelers van de vibrafoon en de marimba. Afkomstig uit Berlijn, de huidige woonplaats van Saito.
De levenspartner van Satoki Fujii, van wie we hier gisteren twee solo albums bespraken, is de trompettist Natsuki Tamura. Begin vorig jaar maakten ze samen het duo album ‘Keshin’ en op de valreep van 2021 verscheen ‘Mosaic’ van het trio This Is It!, dat ze vormen met de percussionist Takashi Itani. Verder aandacht voor het vorig jaar zomer verscheen solo album van Tamura: ‘Koki Solo’. Alle albums verschenen bij Libra Records.
De Japanse pianiste Satoko Fujii brengt in een record tempo Cd’s uit, om de paar maanden vallen er wel een paar op de mat. Laten we het nieuwe jaar dus maar eens beginnen met het wegwerken van een achterstand. Vandaag allereerst twee solo albums, die allebei uitkwamen bij haar eigen label Libra Records, iets dat overigens voor een groot deel de enorme productie verklaart. ‘Hazuki’ verscheen begin vorig jaar, thuis opgenomen aangezien ook Fujii niet op reis kon, ‘Piano Music’, dit najaar. Dat laatste is een wat afwijkend album, maar daarover verderop meer.
De Italiaanse aristocraat Giacinto Scelsi was een volstrekt unieke componist. Hij leefde een groot deel van zijn leven nagenoeg als kluizenaar in Rome, wijdde zijn tijd aan muziek, Oosterse filosofie en meditatie en ging in alles volstrekt zijn eigen weg. Dat blijkt alleen al uit de wijze waarop een groot deel van zijn composities tot stand kwam. Hij improviseerde op de piano en de ondioline en maakte daar opnames van. Die werden vervolgens door zijn assistenten getranscribeerd, vaak meerdere keren en vaak voor andere bezettingen dan de piano. Iets dat ook geldt voor de werken voor solo viool en altviool, ontstaan tussen 1954 en 1956, die Marco Fusi onder de titel ‘Works for Violin and for Viola’ onlangs opnam voor Kairos.
In deze laatste recensie gewijd aan de onlangs verschenen box ‘Anton Bruckner: Symphonies 1-9’ van de Berliner Philharmoniker besteed ik hier aandacht aan de zevende, de achtste en de negende symfonie. Gedirigeerd door respectievelijk Christian Thielemann, Zubin Mehta en Sir Simon Rattle.
Ofschoon de muziek van de Mexicaanse componist José Luis Hurtado over de gehele wereld, door allerlei beroemde ensembles wordt uitgevoerd en hij inmiddels ook de nodige prijzen in de wacht heeft gesleept, was zijn muziek mij tot nu toe onbekend. Het bij Kairos verschenen ‘Parametrical Counterpoint’ vormt met vijf stukken dan ook een welkome introductie. Twee stukken, voor solo piano, worden uitgevoerd door Hurtado zelf, de overige door het Talea Ensemble, onder leiding van de componist. Bijzonder is verder dat het titelstuk, het uit 2015 stammende ‘Parametrical Counterpoint’ er in maar liefst vier versies opstaat!
In deze tweede recensie gewijd aan de complete symfonieën van Anton Bruckner, uitgevoerd door de Berliner Philharmoniker staan we stil bij de symfonieën vier tot en met zes. Onlangs verscheen ‘Anton Bruckner: Symphonies 1-9’ bij het eigen label van het orkest opnieuw in een goedkope CD / SACD uitgave. In de vierde en de vijfde horen we Bernard Haitink, in de zesde Mariss Jansons, de eerste ontviel ons dit jaar, de tweede in december 2019 en beiden waren natuurlijk ooit chef-dirigent van het Koninklijk Concertgebouworkest waar ze ook menige Bruckner symfonie hebben doen klinken.