Gisteren besteedde ik reeds aandacht aan de eerste twee opera’s die Richard Wagners ‘Der Ring des Nibelungen’ vormen: ‘Das Rheingold’ en ‘Die Walküre’. Beiden vormen een onderdeel van de voortreffelijke nieuwe complete cyclus die Deutsche Oper am Rhein, samen met de Duisburger Philharmoniker, onlangs in eigen beheer uitbracht onder leiding van Axel Kober. Vandaag komen de volgende twee aan bod: ‘Siegfried’ en ‘Götterdämmerung’.
De eerste vraag die zich bijna automatisch aandient bij een nieuwe uitgave van de complete ‘Der Ring des Nibelungen’, de onsterfelijke cyclus van Richard Wagner, is of het nog iets toevoegt aan die enorme stapel die er reeds ligt. Aan de andere kant: wat is een betere plaats om deze tetralogie uit te voeren dan Düsseldorf, gelegen aan die rivier die een hoofdrol vervult in deze opera’s: de Rijn. En ja, ook qua thematiek is ‘Der Ring des Nibelungen’ actueler dan ooit. Dus verwelkomen we de Oper am Rhein en de Duisburger Philharmoniker die onlangs met ‘Götterdämmerung’ hun cyclus onder leiding van Axel Kober afsloot. Vandaag komen ‘Das Rheingold’ en ‘Die Walküre’ aan bod, morgen ‘Siegfried’ en ‘Götterdämmerung’.
Je bent nog een jonge musicus, nog niet zo heel lang geleden rondde je het conservatorium af. Je hebt er inmiddels de nodige vlieguren opzitten, maar je eerste album met eigen materiaal, als leider van je eigen band, dat is andere koek. Wat is het goede moment? Wanneer ben je er klaar voor? Nick Kerkhoff dacht vorig jaar, ik ga het gewoon doen. ‘Here and Now’ is het overtuigende bewijs dat dit voor deze bassist een goede keuze bleek. Samen met saxofonist Jesse Schilderink, pianist Emanuele Pellegrini en drummer George Panaite weet hij zonder meer te overtuigen. (meer…)
Het Duitse Doc Wör Mirran kwam hier eerder uitgebreid voorbij, aan de hand van ‘Hominine part 1-3’ en ‘4-6’. Inmiddels ligt er weer nieuw werk. Vorig jaar zomer verscheen ‘Diaspar Parts 1-12’ en december jongstleden werd daar ‘Diaspar Parts 13-22’ aan toegevoegd. Het betreft in beide gevallen opnames ergens uit de jaren ’90 van de vorige eeuw die in 2013, de delen 1-12 en 2020, de delen 13-22, nog eens met een kritische blik zijn bekeken en aangevuld en dus nu uitgebracht zijn op Cd. We horen de groep in de uitgebreide versie, aangevuld met de inmiddels legendarische Conrad Schnitzler en op de tweede schijf Emerge, ofwel Sascha Stadlmeider, de man die ook de eigenaar is van het label waar al dit moois weer verscheen: Attenuation Circuit.
De pianist Rune Alver is bij LAWO Classics bezig met het complete pianowerk van de Noorse componiste Signe Lund. Ze leefde van 1868 tot 1950 en is daarmee één van de weinige vrouwelijke componisten in een tijd dat dat nog redelijk zeldzaam was. Op dit album, ‘Impromptu’, de tweede in de reeks, verzamelde Alver haar vroege werk, het deel dat tot stand kwam in de periode tot 1906.
Erich Wolfgang Korngold was in de jaren ’30 van de vorige eeuw onder het Nazi regime zijn leven niet zeker en behoorde tot de groep kunstenaars die uitweek naar de Verenigde Staten. Daar kwam hij in Hollywood terecht en ontwikkelde zich tot één van de eerste filmcomponisten. Hij dankte er in de decennia daarna dan ook hoofdzakelijk zijn roem aan. Pas de laatste jaren komt er gelukkig ook meer aandacht voor zijn andere werk, dat vaak tijdens zijn leven niet eens tot uitvoer is gebracht. In dit streven tot ontsluiting van een belangrijk oeuvre hoort ook dit album met het tweede en derde strijkkwartet door het Alma Quartet. Het verscheen eind vorig jaar bij Challenge Records.
Samengebalde energie met een boodschap, zo kunnen we het derde album van de Amerikaanse rockgroep Mild High Club wel noemen. Het bij Stones Throw Records verschenen ‘Going Going Gone’ mag dan slechts een half uur duren, aan intensiteit ontbreekt het geenszins bij de groep rond voorman Alex Brettin. Psychedlische pop, vermengd met een grote diversiteit aan andere stijlen, wordt hier doeltreffend ingezet om het dystopische Amerika van nu neer te zetten.
De ‘Westminster Mass’ betekende in 2000 de doorbraak voor de Britse componiste Roxanna Panufnik. Hier is haar muziek, die zich inmiddels verder uitstrekt dan koormuziek, nooit te horen, maar dat is aan de overkant van het Kanaal een ander verhaal. Signum Classics bracht onlangs, onder de titel ‘Heartfelt’, een Cd uit met haar kamermuziek, die ook voor mij een eerste, maar veelbelovende kennismaking met deze componiste betekent. Het is immers nooit te laat om een naam aan het Pantheon toe te voegen.
Ook Florian Wittenburg brengt regelmatig nieuw werk uit op het onvolprezen Edition Wandelweiser. Begin vorig jaar besteedde ik aandacht aan ‘Beyond the Traceries’ en nu ligt er ‘Kranenburg Tree’. Kranenburg ligt net over de grens, bij Nijmegen. De foto van een boom, vlakbij het treinstation, inspireerde Wittenburg tot dit stuk, een goede componist heeft niet veel nodig. Vier delen heeft deze compositie voor elektronica, gemaakt met het softwareprogramma Metasynth.
De Duitse componiste Eva-Maria Houben is vooral bekend door haar lang uitgesponnen klanksculpturen voor kerkorgel. Niet zo vreemd aangezien zij zelf organiste is. Ze beperkt zich hier echter niet toe, dat bleek al toen ik in 2018 vier Cd’s van haar besprak die verschenen bij Edition Wandelweiser. ‘3 Trios’ verscheen eveneens bij dit label, maar op dit onlangs uitgekomen album horen we haar weer op dat instrument dat het dichtst bij haar staat: het kerkorgel, in dit geval die van de Propstelkirche St. Ludgerus in het Duitse Billerbeck, bespeeld door Carson Cooman, die al eerder werk van haar opnam.