Er zijn naar mijn weten niet zoveel jazzmusici die zowel actief zijn in de rol van pianist als in die van saxofonist, maar de op 30 april 1946 in Chicago geboren Joel Futterman behoort daar zeker bij. Hij is nog steeds actief en maakt ook nog steeds Cd’s, tegelijkertijd verschijnen er de laatste jaren ook albums met oudere opnames, zoals nu bij het Zweedse Silkheart, tegenwoordig deel van Rogue Art, dat ‘In-Between Position(s)’ van het Joël Futterman trio, met opnames uit 1982, opnieuw uitbracht en ‘Sprits’ van tenorsaxofonist Kidd Jordan, Futterman en drummer Alvin Fielder realiseerde met niet eerder uitgebrachte opnames uit 1997.

(meer…)

De Zwitser Urs Leimgruber geldt, met een carrière die inmiddels een halve eeuw omspant, nog altijd als één van de belangrijkste saxofonisten van dit moment. Daarom uitgebreid aandacht voor deze musicus met een voorkeur  voor de sopraansax. We horen hem in duoverband met Jean Marc Foussat op het bij diens FOU Records verschenen ‘Face to Face’ en met twee kwartetten, OM en The Workers. Van de eerste groep verscheen ‘It’s About Time’ bij Intakt Records, van de tweede ‘Altbüron’ bij Wide Ear Records.

(meer…)

De Amerikaan Steve Swell behoort al enige decennia tot de belangrijkste trombonisten in de free jazz. Wie de lijst met musici bekijkt waar hij in de loop der tijd mee samenwerkte kan enig gevoel van ontzag niet onderdrukken. Ook voor twee recente albums, waarin Swell deel uitmaakt van een sextet onder zijn leiding is dat het geval. We hebben het over ‘The Center Will Hold’ dat verscheen bij NotTwo Records en ‘Astonishments’ dat uitkwam bij Rogue Art.

(meer…)

Vandaag aandacht voor de man achter het Italiaanse label Setola di Maiale: de drummer Stefano Giust. Van hem verschenen vorig jaar twee albums in trio verband. Van het Ombak Trio, dat hij vormt samen met saxofonist Cene Resnik en cellist Giovanni Maier verscheen ‘Through Eons to Now’ en van Jars, verder bestaande uit klarinettist en gitarist Henry Marić en bassist Boris Janje verscheen een titelloos album. Beiden bestaan, het kan eigenlijk niet anders op dit label, volledig uit geïmproviseerde stukken. 

(meer…)

Pianist Marco Bussi en gitarist Pietro Frigato zijn voor mij geen bekende namen. De twee Italianen opereren in hun eigen land in de marge, laat staan dat ze bij ons zullen doordringen. Ze maken dan ook ‘moeilijke’ muziek, lees hardcore improvisatie. Onder andere met het Ensemble Collettivo Crisis, dat zowel bestaat als duo als in de vorm van een kwartet, in dat geval verder bestaand uit gitarist Pietro Frigato en percussionist Davide Rossato. Bij het eveneens Italiaanse Setola di Maiole verschenen live opnames van het kwartet, gemaakt tijdens het The Art Of Improvisation Festival in Hamburg, juni 2019. Een bijzonder album, uitgebracht door een al even bijzonder label.

(meer…)

Op 15 juni van dit jaar is het honderd jaar geleden dat de jazzpianist en componist Erroll Garner werd geboren. Hij overleed in 1977, slechts 55 jaar oud, aan longkanker. Zijn invloed op de jazz is moeilijk te overschatten. ‘Concert by the Sea’, dat een paar jaar geleden opnieuw werd uitgebracht, behoort tot de best verkochte jazzalbums allertijden en ‘Misty’ groeide uit tot een ware klassieker. Samen met zijn manager Martha Glaser begon hij zijn eigen label, Octave Records dat vorig jaar in de aanloop naar Garners eeuwfeest twaalf albums opnieuw uitbracht. Twee daarvan, ‘Up in Erroll’s Room’ uit 1967 en ‘Gershwin & Kern’ uit 1976 komen hier aan bod.

(meer…)

Oene van Geel is zonder meer één van de meest kleurrijke altviolisten van ons land. Jarenlang was hij lid van Zapp4, het strijkkwartet dat altijd duchtig buiten de lijntjes kleurde, bijvoorbeeld door de muziek van de rockband Radiohead te spelen, terwijl hij tegenwoordig meer op projectmatige basis samenwerking zoekt. Een aantal recente albums tonen zijn veelzijdigheid. Met pianist Philipp Rüttgers nam hij voor Just Listen Records ‘Changing Landscapes’ op en bij ZenneZ Records verschenen als download het eerste en tweede deel van ‘Connecting Colors’.

(meer…)