Vandaag twee musici die we ook gisteren tegen kwamen: bassist Vilhelm Bromander en pianist Alex Zethson.. Bromander horen we als onderdeel van een dertien musici tellende band die gitarist Kasper Agnas‘ samenstelde voor ‘Imber’, een compositie die we vinden op de EP ‘1305’, die eerder dit jaar verscheen bij Haphazard Music en Zethson bracht eerder dit jaar de EP ‘Terje’ uit bij Supertraditional Records. Beiden vinden we aansluitend op het eerder deze maand bij Thanatosis verschenen: ‘Liturgy of Lacuna’ van Zethson’s collectief Vathres.
Ik vervolg mijn serie rondom bigbands, jazzorkesten en de grotere ensembles met drie albums van musici uit Scandinavië. Saxofoniste Mette Rasmussen en gitarist Julien Desprez vormen samen The Hatch. Voor twee concerten, in Houston en Austin, beiden in Texas, breidden ze de band uit. ‘Texas Edtion’ verscheen bij Astral Spirits. Voor meer groot werk schuiven we door naar Thanatosis. Bassist Vilhelm Bromander bracht hier ‘In This Forever Unfolding Moment’ uit, met een bezetting die voor een deel overlapt met Martin Küchens ‘Kalypso Hypnos Drome’. Een soort van prelude op ‘The Death of Kalypso’, dat in première ging tijdens de laatste editie van Summer Bummer en dat begin volgend jaar op Cd uitkomt.
Ik zou nog terugkomen op John Dikeman, naar aanleiding van het concert afgelopen donderdag en ik zou nog verder gaan met bigbands. Welnu ‘Sepk’ het laatste album van Jeroen Kinman’s Orquesta del Tiempo Perdido maakt het mogelijk beiden te doen. Na ‘Stillle’ en ‘Traantjes’ kwam onlangs bij Shhpuma, een imprint van Clean Feed, ‘Sepk’ uit. Wederom ontsproot een bijzonder eclectisch album aan het brein van Kinman, prachtig uitgevoerd door deze uit elf musici bestaande superband.
Gisteren kwamen hier trompettist Luís Vicente en tenorsaxofonist John Dikeman voorbij, naar aanleiding van een door Sound in Motion georganiseerd concert met Willam Parker en Hamid Drake. Beiden zijn ook te horen op recente albums, een mooie gelegenheid om die hier te laten passeren. Te beginnen met Vicente die samen met gitarist Marcelo dos Reis, die ik eind augustus nog aan het werk hoorde tijdens Summer Bummer, het duo album ‘(Un)Prepared Pieces for Guitar and Trumpet’ maakte voor Dos Reis’ Cipsela Records. Verder hier aandacht voor het bij JACC Records verschenen ‘Flora’, waarop we Dos Reis horen met bassist Miguel Falcão en drummer Luís Filipe Silva.
Meer jazzorkesten en wat grotere gezelschappen vandaag. Allereerst de uit achttien musici bestaande WDR Bigband, hier onder leiding van de uit Florida afkomstige, componist en arrangeur Chuck Owen, met sessies opgenomen in 2019 en 2021 in het WDR Funkhaus in Keulen. Het album heet ‘Renderings’ en verscheen in eigen beheer bij de omroep. Verder aandacht voor het nonet van saxofonist Brian McCarthy, een maatje kleiner, maar toch altijd nog imposant, dat ‘After|Life’ uitbracht bij Truth Revolution Recording Collective. (meer…)
Naar aanleiding van het optreden van de onvolprezen Flat Earth Society, afgelopen zaterdag, blijf ik nog even hangen bij de jazzorkesten, bigbands, of hoe u deze constructen ook wilt noemen. Vandaag twee orkesten van over de grote plas. De uit Vancouver afkomstige componist Daniel Hersog realiseerde onlangs met zijn bij Cellar Live verschenen ‘Open Spaces (Folk Songs Reimagined)’ zijn tweede album, na ‘Night Devoid of Stars’ uit 2020, dat ik reeds eerder besprak en trompettist Mark Buselli bracht eerder dit jaar met componist Brent Wallarab het dubbelalbum ‘The Gennett Suite’ uit bij Patois Records. En is Hersogs album vrij breed van opzet, waarbij hij in wezen een tiental verhalen vertelt, geïnspireerd door volksmuziek, ‘The Gennett Suite’ is een conceptalbum waarbij Buselli en Wallarab teruggaan naar de wortels van de jazz, door ons mee te nemen naar Richmond, Indiana.
Wie De Singer in Rijkevorsel kent, weet dat je daar niet zo maar een bigband van vijftien musici in kwijt kunt. Maar met wat kunst en vliegwerk slaagden de leden van de Flat Earth Society er gisterenavond toch in een plek te vinden. Negen musici op het podium en de vijf rietblazers en de gitarist naast elkaar voor het podium. Het gaat een beetje ten koste van de geluidskwaliteit, op zoveel geweld is deze zaal niet echt berekend, maar aan de andere kant: er zo dicht op zitten heeft ook wel weer zijn charme. En een optreden van de Flat Earth Society, we mogen het afkorten tot FES, is hoe dan ook altijd een feest, laat dat maar aan oprichter en bandleider Peter Vermeersch en zijn kompanen over. Muzikaal combineert hij sinds jaar en dag zo ongeveer alle stijlen denkbaar, van jazz tot rock, van swing tot soul en van volksmuziek tot klassiek, met elkaar verweven tot een stomend en nimmer verflauwend geheel. En een lol dat ze altijd met elkaar hebben, grappen, grollen en kleine plaagstootjes horen er standaard bij, een sfeer die zonder meer overslaat op het publiek. Alleen daarom al moet je dit orkest eigenlijk live horen en dus zien. Maar hier toch ook aandacht voor hun laatste opnames: het al enige tijd geleden bij Igloo Records, alleen als download verschenen R.I.P.
Enige maanden geleden besteedde ik hier aandacht aan ‘Eventually’ van bassist Jonathan Nagel. Inmiddels is mijn kennis van deze bijzonder veelzijdige bassist aanzienlijk toegenomen, daar hij deel uitmaakt van Moving Strings dat drie concerten verzorgde tijdens het laatste Gaudeamus Festival, met als hoogtepunt de uitvoering van ‘Merge Corp.’ van Artun Çekem. Een, zoals reeds eerder gesteld, bijzonder boeiend ensemble dat musiceren koppelt aan bewegingstheater. Nagel zoekt ook op andere vlakken de samenwerking op en timmert driftig aan de weg met zijn eigen label Xlent. In enkele maanden tijd verscheen ‘An August Silence’, dat hij maakte met vocaliste Marithé Van der Aa; ‘Way over Time’ met basklarinettiste Maija Anttila en ‘Foreign Fire’ waarop we Nagel horen als onderdeel van Ash Zarah, verder bestaand uit vocaliste Alba Boustanji, ook te horen met elektronica, gitarist Omer Sigler en drummer, percussionist Assi Weitz.
Ik continueer mijn belangstelling voor de oud met twee meer folk georienteerde Cd’s. De uit Syrië afkomstige Mohamad Zatari, bespeler van die oud, richtte een trio op met de Iraanse Sara Eslami, die we horen op de tar, een eveneens aan de luit verwant snaarinstrument en de uit India afkomstige Avadhut Kasinadhuni op de tablas. Het bij Zehra verschenen ‘Istehlal’ is hun debuut. Het tweede album dat hier aan bod komt is het bij Homerecords verschenen ‘Ode to Travel’ van Saouta, een uit Gent afkomstig kwartet bestaand uit saxofonist Damien Brassart, Akram Ben Romdhane op oud, bassist Jim Monneau en tot slot Bernard Flament op de tablas.
Vandaag twee musici die we ook gisteren tegen kwamen: bassist Vilhelm Bromander en pianist Alex Zethson.. Bromander horen we als onderdeel van een dertien musici tellende band die gitarist Kasper Agnas‘ samenstelde voor ‘Imber’, een compositie die we vinden op de EP ‘1305’, die eerder dit jaar verscheen bij Haphazard Music en Zethson bracht eerder dit jaar de EP ‘Terje’ uit bij Supertraditional Records. Beiden vinden we aansluitend op het eerder deze maand bij Thanatosis verschenen: ‘Liturgy of Lacuna’ van Zethson’s collectief Vathres.
