De uit Berlijn afkomstige Yair Elazar Glotman – eerder bespraken we hier twee albums die hij onder zijn alias KETEV uibracht – en de in Stockholm woonachtige Mats Erlandsson werken sinds 2015 op regelmatige basis samen. Dat resulteerde in het in 2017 bij Miasmah verschenen ‘Negative Chambers’ en het onlangs bij FAtCat Records uitgekomen ‘Emanate’.
De stap van Einojuhani Rautavaara naar Kryzstof Penderecki is wellicht niet zo’n hele grote. Beiden behoren tot de belangrijkste componisten van de tweede helft van de twintigste eeuw – Penderecki ontviel ons nog maar zeer recent – beiden ondervonden de machtswellust van de Russen en beiden schreven een groots religieus werk, de aanleiding om ze hier in een tweeluik bij elkaar te brengen. BIS Records zette niet alleen Rautavaara’s ‘Vigilia’ op de plaat maar kwam onlangs ook met Penderecki’s ‘Passio et mors Domini nostri Iesu Christi secundum Lucam’ op de proppen, of wel zijn Lukaspassie.
In 1971 krijgt de Finse componist Einojuhani Rautavaara het verzoek voor ‘Vigilia’, voluit ‘All-Nighe Vigil in Memory of St.John the Baptist’ van het Helsinki Festival in samenwerking met de Finse Orthodoxe kerk. Het werk ging in twee delen in première, in 1971 de vespers (‘Ehtoopalvelus’) en in 1972 de metten (‘Aamupalvelus’). Na deze eerste uitvoering, waarbij het stuk deel uitmaakte van de liturgie, bewerkte Rautavaara het tot een concertversie die onlangs weer eens op Cd werd uitgebracht door BIS Records.
De uit Kazachstan afkomstige violiste Aisha Orazbayeva laat met ‘Music for Violin Alone’ wederom horen een gelukkige hand te hebben als het gaat om het kiezen van repertoire. Ook op dit vierde album, uitgebracht door SN Variations, wijkt zij af van de gebaande paden en creëert met haar keuzes een aantal opvallende combinaties. Zeven stukken, waarvan vier hedendaags, twee uit begin achttiende eeuw en één van haarzelf, bevat dit aantrekkelijke album.
Twee jaar geleden betoonde ik mij zeer enthousiast over ‘Exil 3 (Das Leben des Emigranten Edvard)’ van Vinko Globokar, verschenen bij NEOS. Een zeer actueel stuk over het leven van een immigrant, iets dat Globokar zelf al zijn hele leven is. Nu ligt er een nieuw album met zijn muziek, ‘Les Soliloques décortiqués’, uitgebracht door Kairos, bevattende drie stukken uit de jaren 2012 tot 2016, twee daarvan worden gespeeld door het BIT20 Ensemble, onder leiding van Globokar zelf en één is een solostuk voor kunstenares Alwynne Pritchard.
NMC Recordings, in 1981 opgericht door componist Colin Matthews, speelt een belangrijke rol in de Britse hedendaagse gecomponeerde muziek. Door de uitgave van Cd’s maar ook van downloads waarvan we er vandaag één laten passeren. ‘Composers’ Academy’ bevat drie stukken van jonge componisten die deelnamen aan deze workshop in 2019, georganiseerd door het Philharmonia Orchestra, onder leiding van chef-dirigent Geoffrey Paterson.
Het bij Brocoli verschenen ‘Rhapsodie Sur Fond Vert’ is een mooi voorbeeld van de bijzonder grote mate van veelzijdigheid die de Franse componist Pierre-Yves Macé tentoonspreidt. De acht composities bevinden zich op het kruispunt van hedendaags gecomponeerde muziek, musique concrète en geluidskunst. Sinds Macé’s eerste album, dat aan het begin van dit millennium verscheen bij Tzadik, werkt deze in 1980 geboren componist gestaag aan een eigenzinnig oeuvre waar dit nieuwe album een voorlopig hoogtepunt van vormt.
Aan de manier waarop de Litouwse overheid zijn eigen componisten en musici internationaal in de schijnwerpers zet, kunnen we hier nog een voorbeeld nemen. Het Music Information Centre Luthuania speelt daarin een grote rol met de uitgaves van bijzondere albums. Zo kwam hier onlangs ‘Daydreamer’ voorbij van Julius Aglinskas, uitgevoerd door het Britse Apartment House en verschenen er onlangs twee verzamelalbums die ons een prachtige blik bieden op wat er in dit kleine land muzikaal allemaal gebeurt.
Onder de naam ‘Contemporary’ bracht percussioniste Adélaïde Ferrière voor Evidence Classics hedendaagse stukken voor solo slagwerk van vijf componisten, bijeen. Iannis Xenakis mag beginnen en eindigen en bevindt zich hier in het gezelschap van Bruno Mantovani, Philippe Hurel, Franco Donatoni en Richard Rodney Bennett. Het zijn voorwaar niet de minsten die Ferrière koos.
De befaamde pianist Steven Osborne nam onlangs voor Hyperion de sonates voor piano nummer zes tot en met acht op van Sergej Prokofjev, met de opusnummers 82 tot en met 84. Ze ontstonden tussen 1939 en 1945 in Rusland en worden om die reden nogal eens als ‘War Sonatas’ aangeduid, niet geheel ten onrechte.