Polwechsel – Embrace (LP Recensie)

Werner Dafeldecker, die de afgelopen dagen hier al eerder voorbij kwam, ken ik primair van het befaamde kwartet Polwechsel. In 1993 opgericht door Dafeldecker, cellist Michael Moser, trombonist Radu Malfatti en gitarist Burkhard Stangl. Inmiddels zijn we dertig jaar verder en is de bezetting in de loop van de tijd wel wat gewijzigd, maar zowel Dafeldecker als Moser zijn er altijd onderdeel van gebleven. De huidige bezetting, met de percussionisten Martin Brandlmayr en Burkhard Beins, gaat dit jaar alweer het vijftiende jaar in. Maar er was vorig jaar dus ook reden voor een feestje! En dat werd gevierd met een, bij het Luxemburgse NI VU NI CONNU verschenen, uit vier LP’s bestaande box, getiteld ‘Embrace’ waarin de kwaliteiten van dit unieke kwartet prachtig tot uiting komen. En dus is er zowel ruimte voor vrije improvisatie als voor hedendaags gecomponeerd, vaak binnen één compositie, iets waar dit kwartet zonder meer in uitblinkt.

(meer…)

Lees verderPolwechsel – Embrace (LP Recensie)

Werner Dafeldecker – Neural / Werner Dafeldecker & Valerio Tricoli – Der Krater (CD / Cassette Recensie)

Eergisteren stond ik stil bij ‘Tropic of Capricorn’ dat Lawrence English maakte met Werner Dafeldecker. De eerste leverde de veldopnames, de tweede verwerkte deze tot de gelijknamige compositie. Vandaag meer van Dafeldecker in de rol van componist. Allereerst is er ‘Neural’, met daarop het titelstuk voor de bijzonder combinatie van twee cello’s (we horen Nicholas Bussmann en Judith Hamann) en twee contrabassen (bespeeld door Jon Heilbron en Dafeldecker zelf) en ‘TAPE 231’ waarin we Lucio Capece horen op basklarinet, Wolfgang Seidl op gongs en Dafeldecker op elektronica. In ‘Der Krater’ is het Valerio Tricoli die zich over de elektronica ontfermt, terwijl we Dafeldecker ook hier op de contrabas horen. Beide albums verschenen bij Lawrence English’ label Room40.

(meer…)

Lees verderWerner Dafeldecker – Neural / Werner Dafeldecker & Valerio Tricoli – Der Krater (CD / Cassette Recensie)

Lawrence English & Werner Dafeldecker – Tropic of Capricorn / David Toop & Lawrence English – The Shell That Speaks The Sea (LP Recensie)

Binnen het genre van de meer subtiele elektronica is de uit Australië afkomstige Lawrence English inmiddels niet meer weg te denken. Al bijna twintig jaar maakt hij de meest mooie albums, deels op zijn eigen label Room40, dat inmiddels geldt als één van de meest vooraanstaande labels in dit genre. Samen met bassist en componist Werner Dafeldecker maakte hij onlangs voor Hallow Ground het album ‘Tropic of Capricorn’, waar English de veldopnames voor leverde, terwijl Dafeldecker deze bewerkte. Het is hun tweede album samen. Een soortgelijk procedé kent ‘The Shell That Speaks The Sea’ dat English maakte met David Toop en dat werd uitgebracht op Room40. Alleen zijn de rollen hier wat meer gelijk verdeeld.

(meer…)

Lees verderLawrence English & Werner Dafeldecker – Tropic of Capricorn / David Toop & Lawrence English – The Shell That Speaks The Sea (LP Recensie)

Ümlaut – Same but Different / Everything in its Own Place / OdNu & Ümlaut – Abandoned Spaces (Download Recensie)

Ümlaut, ofwel de in het noorden van Connecticut woonachtige Jeff Düngfelder maakt bijzonder ingetogen, maar ook zeer afwisselende elektronische muziek. Dit jaar verschenen ‘Same but Different’ bij Audiobulb en ‘Everything in its Own Place’ bij Esc.Rec en voor februari van volgend jaar staat ‘Abondened Spaces’, op de planning, eveneens bij Audiobulb,  een album dat hij maakte met geestverwant OdNu, het alias van gitarist Michel Mazza. Alle gelegenheid dus voor een portret van deze veelzijdige componist en musicus aan de hand van deze drie, louter als download verkrijgbare, albums.

(meer…)

Lees verderÜmlaut – Same but Different / Everything in its Own Place / OdNu & Ümlaut – Abandoned Spaces (Download Recensie)

RAQQA – Flying Ginsu VII / Monday W. – The Dirt (Download & Cassette Recensie)

Ook vandaag sta ik stil bij Esc.Rec. en meer specifiek bij twee recente uitgaven met elektronische muziek. Allereerst aandacht voor het uit Nicolas Zentz en Nino Baleyte bestaande RAQQA en het ruim veertig minuten durende ‘Flying Ginsu VII’. Aansluitend sta ik stil bij Monday W, het alias van Hidde van Schie, die het uit vijfenzestig (!) stukken bestaande ‘The Dirt’ afleverde. Bijzonder is dat dit als download verkrijgbare stuk ook te koop is als cassette, waarbij ieder exemplaar een unieke remix bevat van deze basisstukken. Aangezien ik zelf geen cassette speler meer bezit, beperk ik mij hier overigens tot de download.

(meer…)

Lees verderRAQQA – Flying Ginsu VII / Monday W. – The Dirt (Download & Cassette Recensie)

Various Artists – Matter Affect (CD Recensie)

Deze prachtige doos, gelukkig nog steeds verkrijgbaar, had hier al veel eerder voorbij moeten komen, maar is uiteindelijk te bijzonder om definitief over te slaan. Het draait op deze bij Esc.Rec. verschenen box allemaal om het eveneens in Deventer gelegen De Perifeer. Een podium voor alternatieve muziek dat, net als alle andere podia, tijdens Covid-19 zijn deuren moest sluiten. Als een soort van troost kregen alle musici die daardoor werden getroffen de vraag om een bijdrage te leveren aan dit ‘Matter Affect’. Dat kon middels muziek of door beeldende uitingen, allemaal verzameld in die doos. Aangevuld met een boekwerk op A4-formaat met daarin alle concerten die in die periode niet door konden gaan, of in gewijzigde vorm plaats vonden. Alles bij elkaar vormt deze honderdste uitgave van nog altijd één van de meest interessante labels van experimentele muziek, een mooie staalkaart van bijzondere Nederlandse musici binnen de jazz, geïmproviseerde muziek, elektronica en wat al niet meer.

(meer…)

Lees verderVarious Artists – Matter Affect (CD Recensie)

Orquesta del Tiempo Perdido – Sepk ( CD Recensie)

Ik zou nog terugkomen op John Dikeman, naar aanleiding van het concert afgelopen donderdag en ik zou nog verder gaan met bigbands. Welnu ‘Sepk’ het laatste album van Jeroen Kinman’s Orquesta del Tiempo Perdido maakt het mogelijk beiden te doen. Na ‘Stillle’ en ‘Traantjes’ kwam onlangs bij Shhpuma, een imprint van Clean Feed, ‘Sepk’ uit. Wederom ontsproot een bijzonder eclectisch album aan het brein van Kinman, prachtig uitgevoerd door deze uit elf musici bestaande superband.

(meer…)

Lees verderOrquesta del Tiempo Perdido – Sepk ( CD Recensie)

Victor Szabo – Turn On, Tune In, Drift Over (Boek Recensie)

Ambient als genre wordt vaak gezien als een uitvinding van Brian Eno, te beginnen met zijn uit 1975 daterende album ‘Discreet Music’ en meer bijzonder de vier albums in de ‘Ambient Series’ die verschenen tussen 1978 en 1982. Het is waar dat Eno als eerste die bewuste term gebruikte voor zijn muziek, maar Victor Szabo maakt in het bij Oxford University Press verschenen ‘Turn On, Tune In, Drift Over’ mooi duidelijk dat de wortels van deze muziek nog wel wat verder terug gaan. De ondertitel van het boek, ‘Ambient Music’s Psychedelic Past’ laat zien in welke richting we het moeten zoeken: de opkomst van de new age in de eind jaren ’60 en de musici die daardoor werden geïnspireerd. Eén en ander laat onverlet en Szabo heeft daar ook zeker oog voor, dat Eno een ongelofelijk belangrijke rol gespeeld heeft in dit genre, een invloed die nog tot op de dag van vandaag doorwerkt. Maar Szabo gaat verder en ziet ambient ook terug in de elektronische muziek die in de jaren ’90 zijn opwachting maakt, als alternatief voor de dance.

(meer…)

Lees verderVictor Szabo – Turn On, Tune In, Drift Over (Boek Recensie)

Mohamad Zatari Trio – Istehlal / Saouta – Ode to Travel (CD Recensie)

Ik continueer mijn belangstelling voor de oud met twee meer folk georienteerde Cd’s. De uit Syrië afkomstige Mohamad Zatari, bespeler van die oud, richtte een trio op met de Iraanse Sara Eslami, die we horen op de tar, een eveneens aan de luit verwant snaarinstrument en de uit India afkomstige Avadhut Kasinadhuni op de tablas. Het bij Zehra verschenen ‘Istehlal’ is hun debuut. Het tweede album dat hier aan bod komt is het bij Homerecords verschenen ‘Ode to Travel’ van Saouta, een uit Gent afkomstig kwartet bestaand uit saxofonist Damien Brassart, Akram Ben Romdhane op oud, bassist Jim Monneau en tot slot Bernard Flament op de tablas.

(meer…)

Lees verderMohamad Zatari Trio – Istehlal / Saouta – Ode to Travel (CD Recensie)

Martina Bertoni – Hypnagogia / Flavia Massimo – Glitch (LP / Download Recensie)

Twee dagen staat de cello hier centraal en dan in combinatie met elektronica. Vandaag twee musici die het allemaal zelf doen, morgen duo’s die de taken verdeeld hebben, wel zo gemakkelijk. Maar eerst het bij Karlrecords verschenen ‘Hypnagogia’, waarop we Martina Bertoni solo horen, iets dat ook geldt voor het bij Audiobulb verschenen ‘Glitch’ van Flavia Massimo. Beiden zijn primair cellistes en hebben gaandeweg hun muziek verrijkt met diverse vormen van elektronica en hun vocale kwaliteiten, want ook dat kenmerkt hun muziek. Een andere overeenkomst is de stijl: beide albums zullen de liefhebbers van ambient aanspreken. Heel vreemd is dat niet, de cello is immers zo ongeveer hét instrument om een dromerige klankwereld te creëren, hier nog versterkt door de elektronica. (meer…)

Lees verderMartina Bertoni – Hypnagogia / Flavia Massimo – Glitch (LP / Download Recensie)