‘Jangadas’ is een bescheiden, slechts 20 minuten, extract van een live optreden dat de Portugese bassist Gonçalo Almeida op 27 februari van dit jaar gaf bij Koffie & Ambacht in Rotterdam samen met de in elektronica gespecialiseerde Rutger Zuydervelt. Almeida die we onder andere kennen van het jazztrio Lama is een veelzijdig bassist die zich niets aantrekt van stijlen en hokjes. (meer…)
De Fransman Laurent Perrier hanteert voor zijn serie Plateforme een bijzonder concept. Hij vraagt bevriende musici uit de wereld van de elektronische muziek om ruw materiaal. Materiaal dat Perrier vervolgens deconstrueert en tot een nieuwe compositie verwerkt. En dan alleen dat materiaal dat hij krijgt, zonder eigen toevoegingen. Voor het twee jaar geleden uitgekomen Plateforme #1 vroeg hij Felix Kubin, Lawrence Englisch en Gianluca Becuzzi om een bijdrage en nu heeft hij drie andere collega’s benaderd: Francisco López, Tom Recchion en Christian Zanési. (meer…)
De Berlijners Andreas Gerth en Florian Zimmer vormen samen het elektronica duo Driftmachine. Met ‘Colliding Contours’ brachten zij onlangs, na ‘Nocturnes’ uit 2014, hun tweede album uit bij Umor Rex Records. Hun stijl kenmerkt zich door een mix van industrial, dub en jazz, waarbij vooral de originele, ingenieuze en zeer dwingende en meeslepende ritmische patronen opvallen. (meer…)
Reisebüro86 is een muziekproject van de Hongaarse beeldend kunstenaar en musicus Normal Gergely. Met Badlands.Data biedt dit reisbureau ons een enerverende trip aan naar een vreemde, exotische en zeer ongemakkelijk aandoende wereld. Het is ambient, het is noise en het doet ons soms geloven dat we in outer space zijn beland.
Dit is eerder een nachtmerrie dan een reis. Een reis die bij tijd en wijlen doet denken aan een film als Andrej Tarkovsky’s Stalker. (meer…)
De leegte van Antarctica, elektronica producer Jóhann Jóhannsson maakt het op ‘End of Summer’, samen met celliste Hildur Guðnadóttir en Robert Aiki Aubrey Lowe op synthesizer, uitstekend hoor -en voelbaar . Jóhannsson filmde twintig dagen aan het eind van de korte zomer op het noordelijke schiereiland en op Zuid Georgia, één van de eilanden in de buurt, de natuur op zwart – wit 8 mm. film. De muziek is te zien als een soundtrack bij deze beelden, vol verstilling en rust.
Met het tweede album voor Miasmah Records gooit dit driemanschap wederom hoge ogen. Aidan Baker, Andrea Belfi en Erik Skodvin leiden ons andermaal binnen in een spannend klankuniversum, waarin het af en toe behoorlijk spookt. Alsof de wind metalen platen in beweging zet, zo klinkt het in opener ‘Cosmow’, terwijl op de achtergrond een duistere drone zijn werk doet. Dit mag dan een paleis zijn, maar dan wel een verlaten paleis. Een tot ruïne vervallen paleis waar de wind doorheen giert.
Harpist Remy van Kesteren slaat met zijn album ‘Tomorrow Eyes’ nieuwe wegen in. Opgeleid binnen de klassieke muziek en meer dan vertrouwd met het weinige dat daarbinnen voor harp is geschreven, kiest hij op dit album echter voor een geheel ander repertoire. Wel zo verfrissend. Deels door hem zelf gecomponeerd en deels door musici als Martin Fondse en Ties Mellema. Van Kesteren creëert hiermee een nieuwe verrassende wereld waarin hij, veelal in combinatie met anderen, zijn boeiende muzikale verhalen vertelt.
Drones en Vlaanderen is wat de twee nummers op deze split met elkaar verbindt. Allereerst is daar de kersverse zesmansformatie Luster die een aantrekkelijke combinatie van folk, noise en rock brengt, met een belangrijke rol voor de menselijk stem en op de andere kant horen we Glen Steenkiste, alias Hellvete met zijn onafscheidelijke harmonium in een langgerekte dromerige track
Met ‘Gamelan Descending a Staircase’ leidt de Litouwse componist en elektronica producer Arturas Bumšteinas ons binnen in de wereld van de gamelan. Het Indonesische slagwerk orkest. Het stuk, op de gelijknamige CD is wel op een heel bijzondere manier ontstaan.
Het is een in alle opzichten bijzonder project waar Yannis Kyriakides en Andy Moor nu reeds een decennium mee bezig zijn: het verkennen van de zogenaamde ‘Rebetika’ muziek.
Het precieze ontstaan van de Griekse muziekvorm is in nevelen gehuld, maar moet ergens in de eind negentiende eeuw worden gesitueerd. Het ontstaat dus in een woelige periode als het grote Osmaanse Rijk bezig is ten onder te gaan. Griekenland bestaat sinds 1830 formeel als staat en in de decennia erna komt er een vluchtelingenstroom op gang met name uit Smyrna, het huidige Izmir in wat nu West-Turkije is, richting Thessaloníki en Athene. Vanzelfsprekend nemen deze vluchtelingen ook de Oriëntaalse invloeden mee.