De Italiaan Piernicola Di Muro heeft zijn sporen inmiddels verdiend als componist van muziek voor films en TV series, getuige ook een imposante lijst op zijn website. Sinds 2013 bewandelt hij echter ook een ander spoor, geniet hij van de vrijheid als BeWider en maakt hij muziek zonder film. Of beter gezegd: hij maakt de muziek, u de film.
Het Portugese Haarvöl, bestaande uit de geluidskunstenaars Fernando José Pereira, João Faria en Rui Manuel Vieira, kwam hier eerder aan bod. In augustus 2017 besprak ik het bij Moving Furnitures uitgekomen ‘Bombinate’. Inmidels verscheen vorig jaar bij ditzelfde label ‘Peripherad Debris’ en nog maar kort geleden zag bij het eveneens Portugese Crónica ‘Unwritten Rules for a Ceaseless Journey’ het licht. Reden genoeg dus om dit collectief weer eens onder het vergrootglas te leggen.
Onvervalste horror, aangelengd met pure melancholie is wat de Roemeense Alina Kalancea ons voorschotelt, nog versterkt door haar accent waarmee ze de tekst in ‘Imbalance’ het openingsstuk van ‘The 5th Apple’, verschenen bij het in Barcelona gevestigde Störung, voorleest. En dan die muziek, die stijf staat van de spanning.
Zeno van den Broek is zonder meer één van de meest opvallende musici binnen de elektronische muziek die ons land rijk is. Hij maakte dan ook grote indruk met de live uitvoering van ‘Breach’ op het laatste Rewire Festival, muziek die ook in dit stuk een rol speelt. Hier een wat uitgebreider portret op basis van drie albums die vorig jaar en dit jaar het licht zagen.
Eén van de hoogtepunten van het Summer Bummer Festival, vorig jaar augustus, was het optreden van Craig Leon met de integrale uitvoering van ‘Nommos’, een stuk dat in 1981 in de elektronicawereld insloeg als een bom. In 1982 volgde ‘Visiting’ en toen was het stil, tot vorige maand het lang verwachte vervolg verscheen bij RNVG. Intl.: ‘Anthology of Interplanetary Folk Music, volume 2: The Canon’. Volume 2 omdat ‘Nommos’ en ‘Visiting’ samen deel 1 vormen.
(meer…)
SILMUS is het alias van de Fries Gert Boersma die met ‘Laaksum’ onlangs zijn derde album uitbracht bij VOLKOREN, het label van Minco Eggersman die we hier ook horen op slagwerk. Na ‘OSTARA’ en ‘Shelter’ is dit het derde album in zeven jaar, voorwaar een bescheiden productie. Verder aanwezig op dit album pianist Jan Theodoor Borger, cellist Guy Gelem en zangeres Mirjam Feenstra.
(meer…)
Begin dit jaar verscheen het debuutalbum van Snowdrops bij Gizeh Records, een duo bestaande uit Mathieu Gabry en Christine Ott. ‘Manta Ray’ heet het album en het bevat de muziek bij de gelijknamige film van de Thaise regisseur Phuttiphong Aroonpheng, dat op het laatste Filmfestival van Rotterdam zijn Nederlandse première beleefde. Het is een film op het grensvlak van realiteit en surrealisme, iets dat goed past bij het werk van Ott, die hier eerder aan bod kwam met muziek voor een andere, veel oudere film: ‘Tabu: A Story of the South Seas’ uit 1931.
(meer…)
In de internationale wereld van de muziek treffen artiesten van over de gehele wereld elkaar, raken met elkaar in gesprek, soms via de noten en besluiten samen iets te ondernemen. Gisteren sprak ik hier over de Nederlander Christian Berends die, onder zijn alias Lend me your underbelly een album maakte met de Pakistaans-Canadese Miriam Zohra D., ‘So Divine’ en nu komen we hier te spreken over 7697 Miles, dat bestaat uit de Chileen Cristóbal Rawlins en de Duitser Dieter Mauson en waarvan de naam natuurlijk slaat op de fysieke afstand tussen de twee.
Lend me your underbelly, het alias van Christian Berends, kwam op deze blog de afgelopen jaren regelmatig voorbij. Ik besprak achtereenvolgens ‘Giant Tadpoles Among Us’, ‘Hover’, ‘The Edge of a Curious Wilderness’, ‘Campfire Ballads’ en ‘Birdwatchers’, zo ongeveer het gehele oeuvre tot nu toe dus. Mijzelf een Lend me your underbelly kenner noemen gaat wellicht wat ver, maar een inzicht in iemands muzikale ontwikkeling krijg je hier wel door. Inmiddels lopen we overigens al weer achter. Oktober vorig jaar verscheen ‘Cocoon’ en april van dit jaar ‘So Divine’. Tijd dus om Berends’ werk weer eens onder de loep te nemen.
Na albums van David Berezan en Alistair MacDonald, is nu ‘Ténébrisme’ van Adam Stanović aan de beurt, dat eveneens verscheen bij empreintes DIGITALes. Stanović is altijd gefascineerd geweest door elektronische muziek. Zijn carrière begon dan ook met het experimenteren met bandrecorders en mini-discs. Een stap die hem uiteindelijk bracht tot een studie aan het Leeds College of Music en aansluitend aan de University of Leeds. Hij deed vervolgens zijn PhD in Londen en is tegenwoordig, naast componist, Senior Lecturer aan de University of Sheffield.