Het Portugese Haarvöl, Fernando José Pereira, João Faria en Rui Manuel Vieira rondde onlangs voor Moving Furniture Records hun trilogie af. Eerdere delen, ‘Bombinate’ uit 2017 en ‘Peripherad Debris’ uit 2018 kwamen hier reeds voorbij, dus is het niet meer dan logisch dat we ook aan dit derde deel, ‘Ridge of Humming Spoils’ aandacht besteden. Tegelijkertijd is dit het moment om terug te kijken op de gehele trilogie.
Met [Hepworth Resounds] duikt geluidskunsenaar Oliva Louvel op boeiende wijze in het werk van de Engelse beeldhouwster Barbara Hepworth. Het resultaat is een tweedelig werk. Deel 1, ‘The Sculptor Speaks’, ging in première op Resonance FM op 10 januari van dit jaar – de geboortedag van Hepworth, deel 2, ‘SculptOr’, verscheen een maand later op Cd bij Cat Werk Imprint. Hier bespreken we ze beiden.
Componist en musicus Bruno Duplant is een zeer actief man, alleen al vorig jaar verschenen er tien albums waar hij op de één of andere wijze actief in was, waaronder het ook hier besproken ‘Lettres Et Replis’ dat hij maakte samen met pianist Reinier van Houdt. Ook dit jaar zijn er al nieuwe albums uit. Vorige week bespraken we hier ‘L’Incertitude’ dat hij samen met Rutger Zuydervelt maakte en nu buigen we ons over ‘Soleil Cladestien’, een samenwerking met Pierre Gerard, dat verscheen bij Edition Wandelweiser Records.
De bandnaam BU.D.D.A. staat voor Bund des Dritten Auges. Het samenwerkingsverband van Sascha Stadlmeier, ook bekend onder zijn alias EMERGE en Chris Sigdell, die we ook kennen als B°ton. Verder vinden we op dit eerste album, ‘All Der Gute Dinge Drei’, ook nog Dieter Mauson als gast. Alle drie bedienen ze een scala aan elektronica om de drie nummers, ja we doen de titels van band en album alle eer aan, vorm te geven. En bijna vanzelfsprekend verscheen het debuutalbum bij Attenuation Circuit, Stadlmeiers label.
Na eerder twee solo albums van Rutger Zuydervelt te hebben besproken, ‘Porcelain’ en ‘Amalgaam’, besteden we nu aandacht aan drie albums waarop we Zuydervelt in samenwerking met andere musici horen. Grenzen neemt hij daarbij niet in acht, zowel muzikaal als geografisch gaat deze man maar al te graag uitdagingen aan. Hier treffen we hem aan in het gezelschap van de gebroeders Kleefstra, Mariska Baars, Annelies Monseré, Sylvain Chauveau, Badenhorst, Chantal Acda en Bruno Duplant.
Van de schrijver Simon Vestdijk werd ooit gezegd dat hij sneller schreef dan God kon lezen. Iets soortgelijks kan gezegd worden over Rutger Zuydervelt, wellicht wel de meest productieve musicus die er in Nederland rondloopt. Album na album slingert hij de wereld in, zonder daarbij zijn kwaliteitsstandaard geweld aan te doen. Tijd dus voor weer eens een, noodzakelijk onvolledige, update. Want als God het al niet eens bij kan houden…
Het was Harry Sparnaay die basklarinettist Gareth Davis ooit naar Nederland bracht. Inmiddels is dat al weer enige jaren geleden en bivakkeert deze man zelf aan de top van het relatief kleine wereldje van professionele basklarinettisten. We kennen hem als lid van ensemble MAZE, als solist in menig nieuw stuk, maar ook in de vrije hoek is hij actief, regelmatig in duo verband, zoals vier recente albums, verschenen bij Miasmah, Karl Records en Moving Furniture Records, illustreren.
De Canadese componist en multi-instrumentalist Nick Storring lanceerde in de afgelopen paar maanden twee nieuwe albums die een mooie dwarsdoorsnede vormen van de man zijn muzikale kwaliteiten. Het bij Never Anything Records uitgekomen ‘Qualms’ is een opdrachtwerk van de choreografe Yvonne Ng voor haar uit 2016 daterende stuk ‘Zhong Xin’ en met ‘My Magic Dreams Have Lost Their Spell’, uitgekomen bij Orange Milk Records, brengt Storring een hommage aan de zangeres Roberta Flack.
Of The Stone Tapes nu een gelegenheidsproject is of een nieuwe band, heb ik niet helemaal kunnen achter halen. Het bij Attenuation Circuit verschenen ‘Revolutions in the Head’ is volgens mij in ieder geval een eerste proeve van bekwaamheid. Zo onbekend als de groep moge zijn, zo bekend zijn de leden. Mannen en vrouwen die hun sporen ruimschoots hebben verdiend in de meer creatievere uithoeken van het muzikale landschap.
Het Franse Ultimae grossiert in Cd’s met de meer stemmige vormen van elektronica. Ambient speelt er een belangrijke rol in, maar dan wel die van het zwaardere, vrij duistere soort. De prachtig uitgegeven Cd’s zijn daarnaast een lust voor het oog, zonde dus om digitaal aan te schaffen. De laatste drie uitgaves zijn van AES Dana, Eskostatic en van het duo James Murray & Francis M. Gri.