Al snel na de dood van Dmitri Sjostakovitsj in 1975 kwam het debat op gang over zijn positie ten opzichte van de Sovjet dictatuur, met name onder Stalin. Was hij daarin nu de meeloper of de dissident? Was hij fout of goed. En als Pieter Bergé in ‘De leugens en de schaterlach – Sjostakovitsj’ geheime Stalin-satire’, zijn bij Sterck & De Vreese verschenen essay, geschreven voor het Leuvense Festival 20.21, één ding duidelijk maakt is dat dit in de afgelopen decennia tot de nodige controverse heeft geleid. En wat daarbij sterk opvalt is de stelligheid waarbij de meestal mannelijke musicologen hun mening geven, waarbij van enige nuance geen sprake is.

(meer…)

De goden waren stichting Gaudeamus vorig jaar niet bepaald gunstig gezind. Voor het eerst in de geschiedenis ging het jaarlijkse Gaudeamus Festival niet door. Met name triest omdat het een extra feestelijke editie zou worden, vanwege het inmiddels vijfenzeventig jarig bestaan. Weliswaar vonden diverse online activiteiten plaats, maar dat is natuurlijk niet meer dan een slap aftreksel van het origineel. Wel lanceerde de stichting met als titel ’75 Years Gaudeamus – How the Unheard-of Comes to Impredictable Life’ een leuk doosje met vijf boekjes, waarin op verschillende wijzen stil wordt gestaan bij deze inmiddels lange geschiedenis van de stichting en het bijbehorende festival.

(meer…)

Enig pathos kunnen we de Duitse filosoof Peter Sloterdijk niet ontzeggen. Zo blijkt ook uit de Nederlandse vertaling van de eerste twee delen van ‘Der ästhetische Imperativ. Schriften zur Kunst’, onder de titel ‘Licht en Geluid’, verschenen bij Boom Filosofie. Bevattende teksten en lezingen over Kunst en dan met name muziek. Zeer de moeite waard, zeker ook vanwege Sloterdijks prachtige schrijfstijl, al frons je her en der wel even de wenkbrauwen bij al te stellige uitspraken.

(meer…)

Ooit dachten we dat kunst zou verheffen. Dat schoonheid en goedheid in elkaars verlengde lagen. Dat je als het ware door je bezig te houden met de hogere kunsten een beter mens werd. Maar sinds we weten  dat de kampbeulen in Auschwitz van de muziek van Schübert hielden en de hoogste baas van allemaal in zijn bunker naar Beethoven luisterde zijn we die illusie kwijt. Terecht, zo blijkt ook weer eens uit het boeiende boekje van Fred Brouwers, ‘Beethoven in de bunker’, dat onlangs verscheen bij uitgeverij Epo.
(meer…)

Vorig jaar was het vijftig jaar geleden: de actie van de Notenkrakers in het Concertgebouw. En zoals dat vaker gaat, kreeg ook deze actie in de afgelopen jaren mythische proporties. Het is daarom goed dat juriste en musicologe Loes van Dommering – van Rongen in het bij uitgeverij Boom verschenen ‘De Notenkrakers – Rebellie in het Concertgebouw’ weer eens even de feiten op een rijtje zet, een aantal misverstanden uit de weg ruimt en stil staat bij de vraag: wat heeft het opgeleverd.

(meer…)

Van maart 2009 tot februari 2017, kort voor zijn vroegtijdige dood – hij werd slechts 56 jaar – maakte Arthur Olof het programma ‘Oorgetuige’ voor de Concertzender. In dit radioprogramma kwam de Russische muziek van de vorige eeuw aan bod in al zijn verscheidenheid. Allereerst de muziek van Dmitri Sjosktakovitsj, waar Olof een speciale band mee had en verder die van tijdgenoten. Onlangs verscheen bij Autres Directions onder de titel ‘De kunst om te overleven’ een boek met de teksten van dit programma en heel veel verwijzingen naar muziek.

(meer…)