Middels zijn alias Meitei poogt de Japanse musicus Daisuke Fujita de ziel van Japan en zijn geschiedenis in muziek te vangen. Zo bracht hij eind vorig jaar ‘Kofū I’ uit bij Kitchen Label met dertien indringende stukken. Er was echter toen nog zeer veel materiaal over wat Fujita ertoe bracht om deze maand met ‘Kofū II’ te komen waarop hij de eerder ingezette lijn doortrekt.
Geen band zo actief als het uit Australië afkomstige King Gizzard & The Lizard Wizard. In 2020 brachten ze negen nieuwe albums uit, evenals dit jaar, EP’s en singles niet meegerekend! Dat kan alleen als je zelf je albums uitbrengt, iets wat deze band dan ook consequent doet. Maar nog knapper is dat het totaal niet ten koste gaat van de kwaliteit. De drie die hier de revue passeren vormen daar het bewijs van. Allereerst ‘K.G.’ en ‘L.W’, ofwel de delen twee en drie van de in 2017 met ‘Flying Microtonal Banana’ gestarte serie ‘Explorations into Microtonal Tuning’. En verder hier aandacht voor ‘Butterfly 3000’, dat deze zomer uitkwam.
Frankrijk mag dan voor veel Nederlanders nog altijd gelden als hét vakantieland, hun jazz is hier nooit te horen. En dus besteden we maar middels Cd’s aandacht aan al het moois dat daar vandaan komt. In het eerste deel van het Evan Parker portret kwam Jean-Marc Foussat reeds voorbij met zijn analoge synthesizer, in dit verslag staat hij centraal. Sinds half jaren ’70 van de vorige eeuw is hij een niet weg te denken grootheid in de Europese vrije improvisatie en met zijn FOU Records biedt hij een platform voor zijn eigen muziek en dat van gelijkgestemden. Daar in Londen speelde hij naast een set met Parker en Daunik Lazro ook een soloset waarvoor hier aandacht. Verder liggen er concertregistraties van een duet met Thomas Lehn, eveneens op analoge synthesizer, onder de titel ‘Spielgelungen’ en met Christiane Bopp en Emmanuelle Parrenin, onder de titel ‘Nature Still’, allen verschenen bij FOU Records.
We sluiten ons drieluik van Evan Parker af met twee ensemble Cd’s. Setola di Maiale is één van de gezaghebbende labels als het gaat over vrije improvisatie in Italië. In 2018 bestond het label vijfentwintig jaar en dat werd tijdens AngelicA 2018 groots gevierd met een voor die gelegenheid opgericht tentet, de Setoladimaiale Unit, één van de tien leden was Evan Parker. Recent verscheen er bij Intakt ‘Togetherness Music’, een compositie van de pianist Alexander Hawkins, voor een aantal jazzmusici en de musici van het in hedendaags gecomponeerde muziek gespecialiseerde Riot Ensemble en ook hier is Parker van de partij.
In het tweede deel van een drieluik rondom saxofonist Evan Parker allereerst aandacht voor het bij NotTwo Records verschenen ‘A Uiš?’, met daarop de opnames van een concert dat de drummer en percussionist Zlatko Kaučič in 2018 aangeboden kreeg door het Cerkno Jazzfestival ter gelegenheid van zijn veertigjarig jubileum in het vak. Met Joëlle Léandre op contrabas, Agustí Fernández op piano, Parker op tenorsax en Kaučič zelf op drums betekende dat een treffen van titanen. Verder sta ik stil bij het eerder dit jaar bij Aguirre Records verschenen ‘Descension (Out of Our Constrictions)’ van Joshua Abrams‘ Narural Information Society, met een gastrol voor Parker. Een totaal ander album, maar minstens zo boeiend.
De carrière van Evan Parker, dit voorjaar werd hij zevenenzeventig, start half jaren ’60 van de vorige eeuw als hij zijn studie botanie aan de universiteit van Birmingham afbreekt om zich aan de muziek te wijden. Sindsdien is Parker, met zijn kenmerkende saxgeluid, niet meer weg te denken uit de wereld van de vrije improvisatie. Gelukkig is hij nog altijd actief en een klein stapeltje Cd’s noopt dan ook tot een nieuw drieluik. Vandaag daarin allereerst aandacht voor twee duo albums. ‘Collective Calls (Revisited Jubilee)’ bevat opnames met drummer Paul Lytton en verscheen bij Intakt, terwijl we hem op het bij Rogue Art verschenen ‘Leonine Aspects’ horen met pianist Matthew Shipp. Tot slot besteden we aandacht aan ‘Cafe Oto’ waarop we Parker horen met collega saxofonist Daunik Lazro en de in elektronica gespecialiseerde Jean-Marc Foussat, verschenen op Foussats Fou Records.
Zeven albums bracht The Wallflowers uit tussen 1992 en 2012 en toen was het ineens stil. Lang stil, want eerder dit jaar verscheen pas hun achtste album, het door New West Records uitgebrachte ‘Exit Wounds’. Iedereen die er ooit bij was is inmiddels weg op de oprichter na, de gitarist en zanger Jakob Dylan. “The Wallflowers is much of my life’s work” is zijn simpele verklaring voor de terugkeer. Hij verzamelde een nieuwe band, met onder andere Butch Walker die het album ook produceerde, vroeg Chris Dungan, onder andere bekend van zijn werk met Green Day, voor de mengtafel en bood Shelby Lynne een uitgebreide gastrol.
Na Cd’s gewijd aan het werk van Rebecca Sauders. Geoge Aperghis, Olga Neuwirth en Toshio Hosokawa, bespreken we hier het laatste ‘Solo’ album dat de musici van Klangforum Wien voor Kairos opnamen en dat in het teken staat van de muziek van de Italiaanse componist Salvatore Sciarrino, één van de belangrijkste hedendaagse componisten. Maar er is meer, veel meer, want Matteo Cesari kweet zich van de taak om voor hetzelfde label de solowerken voor fluit op te nemen. Verdeeld over drie Cd’s nam hij onder de titel ‘Works for Flute’ achttien stukken voor fluit op. Een prestatie van formaat.
Echt onbekend is het werk van Toshio Hosokawa voor mij niet, maar deze twee Cd’s van Kairos vormen wel een mooie verdere onderdompeling in zijn oeuvre. En ook hier gaat het weer vrijwel geheel om solostukken. Natuurlijk geldt dat voor de Cd ‘Solo’ waarin we de leden van Klangforum Wien horen, eerder kwamen Cd’s met muziek van Rebecca Saunders, George Aperghis en Olga Neuwirth voorbij, maar het geldt ook voor vier van de zes stukken op ‘Works for Flute’ met een leidende rol voor Yoshie Ueno.
Nergens komen de kwaliteiten van een instrument zo mooi tot uiting als bij een solowerk. Hier krijgen allereerst de componist en dan de uitvoerder optimaal de gelegenheid om te laten horen wat er met een instrument allemaal kan. Het initiatief van Kairos om samen met Klangforum Wien vijf Cd’s uit te brengen met solostukken van evenzoveel componisten valt dan ook beslist toe te juichen. Eerder besteedde ik hier aandacht aan Rebecca Sauders, waarvan ook een aantal solowerken tijdens November Music klonken en vandaag komen de Cd’s van Georges Aperghis en Olga Neuwirth aan bod. Later volgen dan nog albums van Toshio Hosokawa en Salvatore Sciarrino.