Afgelopen zaterdag mocht ik in De Singer het concert van Hank Roberts, Aruán Ortiz en Matt Wilson bijwonen. Van die laatste twee liggen hier ook nog wat Cd’s, een goede gelegenheid om die dan ook maar gelijk aan u voor te stellen, te beginnen met Wilson. Eind vorig jaar verscheen bij Palmetto Records ‘2003 – 2006’ als LP, met daarop twee oudere albums van de in december 2020 overleden pianist Frank Kimbrough. Op zijn uit 2003 stammende ‘Lullabluebye’ horen we Wilson naast bassist Ben Allison, op het uit 2006 verschenen ‘Play’ deelt hij het podium met Masa Kamaguchi en Paul Motian. Verder maakt Wilson deel uit van het Leap Day Trio, verder bestaand uit saxofonist Jeff Lederer en bassiste Mimi Jones, van wie vorige maand het overtuigende ‘Live at The Cafe Bohemia’ verscheen bij Giant Steps Arts.

(meer…)

Deel drie van de serie piano solo, na albums van Katherina Weber en Marie Krüttli eergisteren en Markus Burger en Esbjörn Svensson gisteren, vandaag allereerst aandacht voor het bij Unseen Records verschenen ‘1980’ van de Amerikaanse pianiste Katrina Krimsky, met nooit eerder uitgebrachte opnames uit dat jaar, gemaakt tijdens een residentie in de Creative Music Studio in Woodstock, New York. Verder het door Clean Feed uitgebrachte ‘Dysphotic Zone’ van de Frans-Filipijnse Margaux Oswald.

(meer…)

Ik vervolg mijn serie recensies gewijd aan de solo piano met twee vrij bekende pianisten. Enige tijd geleden bracht Challenge Records ‘The Vienna Sessions’ uit van Markus Burger, met daarop de weerslag van twee middagen pianospelen in Wenen, augustus 2019. Maar helemaal bijzonder is ‘HOME S.’ van Esbjörn Svensson, dat verscheen bij ACT. Het gaat hier om teruggevonden opnames uit het voorjaar van 2008, een paar maanden dus voor zijn vroegtijdige overlijden.

(meer…)

De komende tijd hier de nodige pianisten die het solo pad betreden, zowel binnen de jazz, als later binnen de hedendaags gecomponeerde muziek. Te beginnen met twee albums die de afgelopen maanden bij Intakt Records verschenen. Katharina Weber nam ‘In Márta’s Garden’ op en Marie Krüttli realiseerde ‘Transparence’.

(meer…)

Aangezien één van de doelen van deze blog is om minder bekende of nog niet bekende musici onder de aandacht te brengen, besteed ik net als vorig jaar ook dit jaar weer graag aandacht aan de winnaars van On the Records, het initiatief van Keep an Eye. In 2022 wonnen Önder, Nefertiti en Nicolo Ricci, iets dat dan leidt tot het mogen opnemen van een album. Aldus geschiedde en de albums verschenen dit jaar toevallig, of wat is toeval, bij Zennez Records. Önder bracht ‘Vol. 2’ uit; Nefertiti ‘Live in Paris’ en saxofonist Nicoló Ricci lanceerde met zijn kwartet Ambergris ‘Bellissimǝ’.

(meer…)