Gaudeamus Festival – Deel 1 (Concert Recensie)

Tivoli-Vredenburg, Utrecht – 6 september 2023

Compilatie van de vijf componisten die strijden om de Gaudeamus Award. Met de klok mee: Saad Haddad, Aya Yoshida, Zara Ali, Uri Kochavi en Artun Çekem. Foto: Gaudeamus

Voor de liefhebbers van hedendaags gecomponeerde muziek vormt het Gaudeamus Festival, aan de start van het nieuwe concertseizoen, één van de hoogtepunten van het jaar. Ik verheug mij er dan ook al geruime tijd op om ondergedompeld te worden in nieuwe klanken. Centraal daarbij staat natuurlijk altijd de muziek van de vijf componisten die strijden om de prestigieuze Award. Dit jaar zijn dat: Aya Yoshida, Zara Ali, Uri Kochavi, Saad Haddad en Artun Çekem. Direct al op de openingsavond, waarin de vijf componisten ook kort werden geïnterviewd, klonk van drie van hen muziek. Asko|Schönberg speelde stukken van Kochavi en Haddad en het uit Keulen afkomstige hand werk, dat dit jaar ensemble in residence is en dus van alle vijf de componisten werk speelt, trapte af met de muziek van wederom Kachavi en Ali.

(meer…)

Lees verderGaudeamus Festival – Deel 1 (Concert Recensie)

DEON – Soft Steel / Steven Kamperman – Maison Moderne (CD Recensie)

Jazz van eigen bodem vandaag, meer specifiek uit de richting van Utrecht, met als linking pin rietblazer Steven Kamperman. Want we horen hem zowel op ‘Soft Steel’ het debuutalbum van bassist Dion Nijland’s DEON, als op zijn eigen album ‘Maison Moderne’. Nijland vroeg verder trompettist Ruben Drenth, saxofonist Ad Colen en drummer en vibrafonist Mees Siderius. Kamperman op zijn beurt zocht versterking bij altviolist Oene van Geel, gitarist Paul Jarret en pianist Albert van Veenendaal. Beide albums verschenen bij TryTone.

(meer…)

Lees verderDEON – Soft Steel / Steven Kamperman – Maison Moderne (CD Recensie)

DOEK Festival (Concert Recensie)

Bimhuis, Amsterdam (DOEK Festival) – 1 september 202

Stichting Doek is een in Amsterdam gevestigd initiatief voor en door musici die zich begeven in de wereld van de vrije improvisatie. Om hun eigen website maar te parafraseren: “Doek is a collective of improvisers creating opportunities for experimentation, research and performance. Doek musicians share attitudes toward tactics, references, ancestors and antecedents in improvisation and push the musical practice forward in their many groups and ad hoc combinations”. Een gegeven dat zich op velerlei wijzen uit, maar een jaarlijks hoogtepunt kent in het festival. Een ware prestatie, zeker aangezien dit uiterst belangrijke vehicle voor moderne muziek het sinds 2020 zonder subsidie moet stellen. Deze week is het weer zo ver, tot en met morgen staan er optredens gepland op verschillende plaatsen in Amsterdam. Ik besloot er gisterenavond bij te zijn in het Bimhuis en zag daar optredens van The Ambush Party, Old Adam on Turtle Island en twee duo’s: Michael Moore met Jozef Dumoulin en Wilbert de Joode met Antonio Borghini.

(meer…)

Lees verderDOEK Festival (Concert Recensie)

Mohamad Zatari Trio – Istehlal / Saouta – Ode to Travel (CD Recensie)

Ik continueer mijn belangstelling voor de oud met twee meer folk georienteerde Cd’s. De uit Syrië afkomstige Mohamad Zatari, bespeler van die oud, richtte een trio op met de Iraanse Sara Eslami, die we horen op de tar, een eveneens aan de luit verwant snaarinstrument en de uit India afkomstige Avadhut Kasinadhuni op de tablas. Het bij Zehra verschenen ‘Istehlal’ is hun debuut. Het tweede album dat hier aan bod komt is het bij Homerecords verschenen ‘Ode to Travel’ van Saouta, een uit Gent afkomstig kwartet bestaand uit saxofonist Damien Brassart, Akram Ben Romdhane op oud, bassist Jim Monneau en tot slot Bernard Flament op de tablas.

(meer…)

Lees verderMohamad Zatari Trio – Istehlal / Saouta – Ode to Travel (CD Recensie)

Mehmet Polat Quartet – Embodied Poetry / Jussi Reijonen – Three Seconds | Kolme Toista (CD Recensie)

De luit was in onze contreien ooit een geliefd instrument. In de late middeleeuwen en de Renaissance was hij in trek bij de troubadours, de voorgangers van de singer / songwriters. Maar al in de Barok raakte hij langzaam uit de gratie. Hoe anders is dat bij de oud of ud gegaan, dit aan de luit verwante instrument is in het Midden Oosten nog altijd zeer populair. Maar niet alleen daar, sinds enkele decennia dringt hij ook in de jazz en aanverwante stijlen steeds vaker op. Dat waren zo wat gedachten toen ik vorige week aandacht besteedde aan Gordon Grdina. Meer van dit instrument vandaag en morgen. Te beginnen met Mehmet Polat en zijn in eigen beheer uitgegeven ‘Embodied Poetry’ waarop we dit boeiende instrument beduidend vaker horen dan bij Grdina en verder aandacht voor het alom bejubelde ‘Three Seconds | Kolme Toista’ van Jussi Reijonen dat verscheen bij Challenge Records.

(meer…)

Lees verderMehmet Polat Quartet – Embodied Poetry / Jussi Reijonen – Three Seconds | Kolme Toista (CD Recensie)

Summer Bummer – Deel 2 (Concert Recensie)

Trix, Antwerpen (Sound in Motion) – 25 en 26 augustus 2023

Enige weken geleden kwam hier ‘On Minimalism’ voorbij van Kerry O’Brien & William Robin, een boek waar ik dit weekend sterk aan moest denken tijdens deze editie van het door Sound in Motion georganiseerde Summer Bummer. Wat mij daarbij opviel is hoe veel muziek, zowel binnen de free-jazz, als binnen de meer experimentele avant-garde, teruggrijpt op de repetitieve en meditatieve klankwereld, zo kenmerkend voor deze muziek. Het geldt voor bands als Selvhenter en Bitchin Bajas, die in mijn verslag gisteren voorbij kwamen, maar het geldt ook voor het Nemo Ensemble, het concert van Susie Ibarra en Tashi Dorji en het concert van Oren Ambarchi, Tashi Dorji en Andreas Werliin, die allen plaatsvonden op zaterdag.

(meer…)

Lees verderSummer Bummer – Deel 2 (Concert Recensie)

Summer Bummer – Deel 1 (Concert Recensie)

Trix, Antwerpen (Sound in Motion) – 25 en 26 augustus 2023

Het universum van Sound in Motion blijft maar uitdijen. We hadden al de Oorstof concerten, die ook regelmatig op deze blog voorbij komen, het jaarlijkse Summer Bummer festival, net achter de rug, de betrekkelijk nieuwe Visitations, het enige jaren geleden opgerichte Dropa Discs en nu is er ook het Dropa House. Nog niet definitief af, maar wel in een bijzonder ver gevorderd stadium. Het komt allemaal voort uit de gedachte van een gemeenschap en de waarde van kruisbestuiving. Want dat is wat in Dropa House allemaal samenkomt, als in een brandpunt: Een studio, een ontmoetingsplek, een residentie, kortom een thuis. Met bovenmenselijke inspanningen realiseerden Koen Vandenhout en Christel Kumpen in de afgelopen jaren deze droom en nu het er bijna is, is het ze meer dan gegund. Een wat mindere versie van Summer Bummer had dan ook alleszins voor de hand gelegen, niets is echter meer dan waar, ik heb me weer eens prima vermaakt.

(meer…)

Lees verderSummer Bummer – Deel 1 (Concert Recensie)

Gordon Grdina’s Nomad Trio – Boiling Point / Gordon Gdrina, Mark Helias & Matthew Shipp – Pathways / Gordon Grdina, Mat Maneri & Christian Lillinger – Live at the Armoury (CD Recensie)

Gordon Grdina, gitarist en bespeler van de oud, kwam hier al de nodige keren voorbij, hij is dan ook behoorlijk actief. Vandaag drie recente albums, alle drie opgenomen in trio vorm Met pianist Matt Mitchell en drummer Jim Black vormt hij zijn Nomad’s Trio, waarvan ‘Boiling Point’ verscheen bij Astral Spirits; met bassist Mark Helias en pianist Matthew Shipp maakte hij ‘Pathways’ voor zijn eigen Attaboygirl Records en bij Clean Feed verscheen ‘Live at the Armoury’, waarop we hem horen met altviolist Mat Maneri en drummer Christian Lillinger. Wat opvalt op deze albums is dat Grdina de oud veel vaker aan de kant laat staan en zich steeds meer richt op de gitaar.

(meer…)

Lees verderGordon Grdina’s Nomad Trio – Boiling Point / Gordon Gdrina, Mark Helias & Matthew Shipp – Pathways / Gordon Grdina, Mat Maneri & Christian Lillinger – Live at the Armoury (CD Recensie)

The New York Second – Music at Night (and Other Stories) / After the Hours, the Minutes (CD Recensie)

Als eind jaren ’40 van de vorige eeuw de eerste jazzmusici gaan experimenteren met wat later bebop gaat heten, staat niet iedere liefhebber van de jazz te juichen. En als zo’n twee decennia later dit proces zich herhaalt in wat de free-jazz zal worden, is dit nog sterker het geval. Sindsdien hebben we dan ook twee soorten jazzliefhebbers: zij voor wie de melodie een rol moet spelen en zij voor wie dat eerder in de weg zit. En ja,  een klein groepje, waaronder ik mezelf reken, houdt van allebei. Mijn voorkeur ligt weliswaar bij de experimentele jazz, maar de meer melodieuze jazz kan, mits het goed gebeurt, mij nog altijd bekoren. En dus hebben Harald Walkate en zijn The New York Second in alle opzichten mijn steun. Deze pianist is namelijk een meer dan uitstekend componist – alle stukken op de albums zijn van zijn hand – die aan een genre waar al heel veel in gebeurd is nog echt wat weet toe te voegen. Vier albums realiseerde hij tot nu toe met dit construct, waarvan ik de twee laatste graag aan u voorstel. ‘Music at Night (and Other Stories)’ realiseerde hij met een sextet, ‘After the Hours, the Minutes’ met een trio. Beiden verschenen in eigen beheer.

(meer…)

Lees verderThe New York Second – Music at Night (and Other Stories) / After the Hours, the Minutes (CD Recensie)

Espen Berg – The Trondheim Concert / Anders Lønne Grønseth Extended Mulitverse – Inner View (CD Recensie)

De Noorse pianist Espen Berg kwam hier twee keer eerder voorbij, beide keren met zijn grensverleggende trio. In 2017 besprak ik ‘Bølge’, een jaar later ‘Free to Play’. Nu ligt er in mijn CD speler een solo album, live opgenomen in Trondheim, zijn tweede na het uit 2017 daterende ‘Acres of Blue’ dat hij in de studio opnam. Verder is Berg te horen in ‘Inner View’ van de band van saxofonist Anders Lønne Grønseth: Multiverse, naast trompettist Hayden Powell, toetsenist David Skinner, bassist Audun Ellingsen en drummer Einar Scheving. Beide albums verschenen onlangs bij NXN Recordings.

(meer…)

Lees verderEspen Berg – The Trondheim Concert / Anders Lønne Grønseth Extended Mulitverse – Inner View (CD Recensie)