Schlippenbach Trio – Features (CD Recensie)
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Fable Dust is het alias van gitarist, componist en filmmaker Niels Duffhues, onder andere bekend van The Gathering, Enos, Blimey, The Flipside Paradox en Fire Shrine. Maar nu ligt er dus onder de naam Fable Dust een solodebuut. ‘The Man Who Came Out Of The Storm’ is een bijzonder album geworden voor mensen zonder haast. Fable Dust levert namelijk verstilde muziek, zonder enige vorm van effectbejag. Zijn gitaarspel is ingetogen en ragfijn, waarmee hij de ene pakkende, dromerige melodie lanceert na de andere, maar zoals gezegd: in een verstild en menigmaal melancholiek tempo.
Bimhuis, Amsterdam – 2 juli 2015 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Michel Banabila is een ijverig en veelzijdig man. Daarvan getuigt zijn output van de afgelopen maanden. Nu is veel muziek uitbrengen op zich niet zo moeilijk. Het zegt immers niets over de kwaliteit van die muziek. Bij Banabila gaat het tempo echter niet ten koste van de kwaliteit. Integendeel lijkt het wel. Want ook de worp die hier voorbij komt voegt weer het één en ander toe aan zijn oeuvre en aan de elektronische muziek in algemene zin.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Diverse locaties, Rotterdam – 26 en 27 juni 2015 Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
James Welburn weet te overweldigen. Reeds in ‘Naught’ de opener van zijn debuutalbum ‘Hold’ zet hij, na een sferisch maar duister intro, een drone neer die klinkt als een alles verpletterende tank. Ondersteund door de monotone mokerslagen van niemand minder dan drummer Tony Buck (onder andere bekend van The Necks) haalt Welburn hier direct het onderste uit de kan.
En als je dan denkt dat het niet heftiger meer kan dan zo, zet hij er nog een paar tandjes bij! Het drumspel van Buck in de marge duwend en alles overspoelend met een tsunami van geluid.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Stadsgalerij, Breda – 19 juni 2015
Sylvie Klijn timmert, ondernemend als ze is, ijverig aan de weg als pianiste in het wereldje van de hedendaagse gecomponeerde muziek. Zo was zij in maart van dit jaar nog één van de musici die meedeed aan het festival ‘De Grote Oversteek’ in De Toonzaal in ‘s-Hertogenbosch dat dit jaar in het teken stond van componist Michel van der Aa. Maar haar website laat zien dat zij nog vele andere projecten onder de knop heeft.
Maar afgelopen vrijdag was een mijlpaal, want Klijn’s afstudeerconcert aan het conservatorium van Tilburg. En omdat ze uit Breda afkomstig is, was er geen logischer plaats om dat concert te houden dan daar. Klijn maakte het zichzelf met dit concert allesbehalve gemakkelijk maar ze slaagde er niet alleen in om het publiek, dat in grote getale was gekomen te vermaken, maar ook om de jury te overtuigen haar met een 8 te belonen! Welverdiend.
“…Our deepest fear is not that we are inadequate.
Our deepest fear is that we are powerful beyond measure.
It is our light, not our darkness that most frightens us.
We ask ourselves, Who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous?
Actually, who are you not to be? “.
Zou Peter Katz aan deze woorden, van Marianne Williamson, die vaak ten onrechte aan Nelson Mandela worden toegeschreven, hebben gedacht bij het schrijven van ‘No Natural’?