Joeri Chipsvingers – De Avonturen van Joeri Chipsvingers (CD Recensie)

Alleen die hoes al en dan de titel van het album, ‘De Avonturen van Joeri Chipsvingers’. Achter alles vermoed ik popmuziek, wellicht wat van het experimentele soort. Maar niets daarvan blijkt te kloppen, want de man die achter deze Joeri Chipsvingers schuil gaat is de Belgische componist Michiel De Naegel. Ja, u leest het goed: componist en wel van onvervalste hedendaags gecomponeerde muziek, van het serieuze soort, want zoals hij zelf zegt op zijn Bandcamppagina is Chipsvingers: “A fearless adventurer with absolutely no talent for the written word. So he translates his experiences into annoying tunes, written down on salty parchment”.

(meer…)

Lees verderJoeri Chipsvingers – De Avonturen van Joeri Chipsvingers (CD Recensie)

Dirk Brossé – A Symphonic Journey From Philly to Utopia (CD Recencsie)

We mogen dan buurlanden zijn en deels dezelfde taal spreken, muziek van Belgische componisten klinkt bij ons nagenoeg niet en volgens mij is dat met Nederlandse componisten in België al net zo gesteld. Zo kan het zijn dat Dirk Brossé daar een grote naam is en bij ons nagenoeg onbekend, al studeerde deze componist en dirigent, naast in Gent en Brussel, ook in Maastricht, bij Anton Kersjes en Lucas Vis. Een recente Cd, uitgebracht door Antarctica Records, ‘A Symphonic Journey From Philly to Utopia’, brengt een aantal stukken voor orkest bij elkaar. Het Brussels Philhamornic verzorgt de uitvoeringen, Brossé staat zelf op de bok.

(meer…)

Lees verderDirk Brossé – A Symphonic Journey From Philly to Utopia (CD Recencsie)

Hans Kox – Chamber Music at Orlando (CD Recensie)

Is het al een hele toer om als hedendaags componist je werk uitgevoerd te krijgen, als je eenmaal bent overleden, wordt je al helemaal niet meer gespeeld. Wanneer horen we in de concertzaal nog de muziek van Matthijs Vermeulen, Willem Pijper, Peter Schat, Tristan Keuris of Ton de Leeuw? Om over de minder bekende componisten nog maar te zwijgen. de muziek van Hans Kox werd tijdens zijn leven al niet bijster gewaardeerd en daar is na zijn dood in 2019 nog niet echt verandering in gekomen. Gelukkig klonk in datzelfde jaar tijdens het Kamermuziekfestival Orlando in Kerkrade het nodige van deze bijzonder interessante componist en bracht Etcetera Records onlangs een royaal gevuld dubbelalbum uit met de opnames van dit festival. Slechts één andere componist klinkt er op dit album: Eduard de Boer bijt het spits af met zijn ‘Tombeau for Hans Kox’.

(meer…)

Lees verderHans Kox – Chamber Music at Orlando (CD Recensie)

Jeff Hamburg – Songs Along the Way (CD Recensie)

De komende weken komen hier vooral Nederlandse en Belgische componisten aan bod en dus ook de ensembles en musici uit onze contreien, want dat gaat nu eenmaal voor een belangrijk deel samen. We beginnen met Jeff Hamburg, weliswaar van oorsprong een Amerikaan maar al weer zo lang in Nederland, sinds 1978, dat we hem tot de Nederlandse componisten kunnen rekenen. De wens tot studeren bij Louis Andriessen bracht hem ooit hier, iets dat voor meerdere geldt en blijkbaar beviel het hem. Het New European Ensemble nam, samen met de mezzo-sopraan Helena van Heel de liederencyclus ‘Songs Along the Way’ op voor Etcetera Records en combineerde dit met ‘A Prayer: Colomba’ en Gustav Mahlers ‘Lieder eines Fahrenden Gesellen’ in een arrangement van Hamburg.

(meer…)

Lees verderJeff Hamburg – Songs Along the Way (CD Recensie)

The Hermes Ensemble – Here We Are (CD Recensie)

Ensembles voor hedendaags gecomponeerde muziek kenmerken zich nogal eens door hun bijzondere bezetting. Het Engelse The Hermes Ensemble, een kwartet, is daar geen uitzondering op. De combinatie harp, (Anne Denholm), klarinet (Oiver Pashley), contrabas (Marianne Schofield) en stem (de sopraan Heloïse Werner) is immers niet bepaald een voor de  hand liggende. Op het royaal gevulde en bij Delphian Records verschenen ‘Here We Are’, het debuutalbum van dit ensemble, vinden we deze combinatie terug in tien stukken van negen hedendaagse componisten, waarvan er vijf vrouw zijn. Ook op dit vlak lijkt er gelukkig steeds meer evenwicht te komen.

(meer…)

Lees verderThe Hermes Ensemble – Here We Are (CD Recensie)

Alex Winter – Zappa (Film Recensie)

Vorige week ging eindelijk, na maanden vertraging, de documentaire ‘Zappa’ van Alex Winter hier in Nederland in première. Een bijzondere film over Frank Zappa, waarvoor Winter onbeperkt toegang kreeg tot een schat aan materiaal, waaronder beelden van optredens, interviews, familietaferelen en animatiefilmpjes. De documentaire geeft dan ook niet alleen een boeiend beeld van deze icoon zijn muziek, maar ook van zijn vaak stormachtige privéleven. En als deze documentaire, waarin het verhaal volledig vertelt wordt middels archiefmateriaal en we Zappa zelf uitgebreid aan het woord horen, iets duidelijk maakt dan is het wel hoezeer alles bij deze man met elkaar samenhing. Zijn muziek, zijn kunstopvatting, zijn privéleven en zijn politieke standpunten (meer…)

Lees verderAlex Winter – Zappa (Film Recensie)

Ryuichi Sakomoto – TIME (Concert Recensie)

Min Tanaka. Foto’s: Sanne Peper

De tijd, het fascineert ons allen. Waarom gaat de tijd soms zo snel? Waarom lijkt een minuut soms een uur te duren? En dan hebben we het alleen nog maar over de tijd die we bewust beleven. Ogenschijnlijk zonder aanleiding zijn we in onze dromen ineens op heel andere plekken in heel andere tijden. Of zoals Ryuichi Sakomoto het omschrijft: “In dromen kan tijd ongewoon snel gaan, of eindeloos duren. De tijd kan sprongen maken en elementen uit verschillende periodes kunnen probleemloos naast elkaar bestaan. Maar in het dagelijks leven zit de mens gevangen in de tijd.” De fascinatie met het fenomeen tijd leidde bij hem tot een nieuw kunstwerk, de opera ‘TIME’, die afgelopen vrijdag bij het Holland Festival zijn wereldpremière beleefde. 

(meer…)

Lees verderRyuichi Sakomoto – TIME (Concert Recensie)

Gisèle Vienne – Kindertotenlieder (Concert Recensie)

Westergasfabriek, Amsterdam (Holland Festival) – 17 juni 202

Foto’s: Mathilde Darel

De tweede gast, naast Ryuichi Sakamoto op deze editie van het Holland Festival is de Frans-Oostenrijkse filosofe en theatermaker Gisèle Vienne. Een bijzondere keuze van de organisatie want het werk van deze kunstenares vraagt wel het één en ander van de kijker / luisteraar. Een mooi voorbeeld daarvan vormt het uit 2017 stammende ‘Kindertotenlieder’, dat mijn aandacht met name trok door de medewerking van KTL, ofwel Stephen F. O’Malley en  Peter Rehberg. Net als andere stukken zoekt Vienne ook hier de duisternis met alle connotaties die we daar bij hebben: seks, geweld en de dood. En de grote bak met oordopjes bij de ingang toont al aan dat KTL daar de bijpassende muziek wist te vinden.

(meer…)

Lees verderGisèle Vienne – Kindertotenlieder (Concert Recensie)

Rudi Stephan – Die Ersten Menschen (Concert Recensie)

De Nationale Opera, Amsterdam (Holland Festival) – 16 juni 2021

Adahm (Kyle Ketelsen) en Chawa (Annette Dasch). Foto’s Ruth Walz

Rudi Stephan, een tot voor kort voor mij onbekende componist. Tot ik die prachtige box van de Berliner Philharmoniker, onder leiding van Kirill Petrenko in handen kreeg, waarop zijn prachtige ‘Musik für Orchester’ klinkt. En nu luttele weken later hoor ik bij De Nationale Opera zijn enige opera ‘Die Ersten Menschen’, in het kader van het Holland Festival, in een bijzonder indrukwekkende uitvoering. Stephan was pas achtentwintig toen hij in 1915 stierf door een Russische kogel, net een paar dagen in militaire dienst. Een zeer getalenteerd componist die, als deze tragedie niet had plaatsgevonden tot de allergrootsten van de vorige eeuw had kunnen uitgroeien.

(meer…)

Lees verderRudi Stephan – Die Ersten Menschen (Concert Recensie)

Jeroen Diepenmaat & Twan Sallaerts – Sluimer (Cassette Recensie)

Jeroen Diepenmaat viel ons eerder op, met uitgaven als ‘Knip / Plak’, besproken in 2017 en ‘26032017’, 25062017′, ‘29102017’, ‘28012018’ en ‘Off Track’ uit 2018. Nu ligt er, wederom bij Esc.Rec verschenen, ‘Sluimer’, dat hij maakte met Twan Sallaerts, waar hij vaker mee samenwerkt. Beide zijn actief in het brede veld van de kunsten, zowel in de geluidskunst als in de visuele kunst en beperken zich ook muzikaal duidelijk niet tot één stijl. Het enige wat ook nu de stukken weer met elkaar verbindt is het experimentele karakter.

(meer…)

Lees verderJeroen Diepenmaat & Twan Sallaerts – Sluimer (Cassette Recensie)