Bill Frisell – Music IS (CD Recensie)
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
De Cd’s die bij Edition Wandelweiser verschijnen zijn vrijwel altijd gewijd aan één componist, regelmatig slechts één of twee, lang uitgerekte stukken bevattend. Soms vinden we echter een album dat stukken van meerdere componisten bevat, bijeengehouden door de uitvoerder. Bij het vorig jaar verschenen ‘Chants‘ is dat de sopraan Irene Kurka, bij ‘Beuger. Boon. Susam‘ is dat de pianist Dante Boon.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Wolfgang Rihm heeft na zijn doorbraak met zijn orkest stuk ‘Morphonie – Sektor IV’ tijdens de Donaueschinger Musiktagen van 1974 een groots oeuvre geschapen dat internationaal reeds vele malen in de prijzen is gevallen. Een oeuvre dat inmiddels te veelomvattend is om in een paar begrippen samen te vatten. De twee werken voor ensemble en het stuk voor solo klarinet dat door NEOS verzameld is op het album ‘Sphären‘ kan dan ook niet meer zijn dan een verdere stap in het ontdekken van deze componist.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Half jaren ’90 was professor Elizabeth Loftus één van de eersten die de betrouwbaarheid van herinneringen aan de kaak stelde. In de ‘Myth of Repressed Memory’ toonde ze overduidelijk aan dat ’teruggevonden herinneringen’ lang niet altijd betrouwbaar zijn. Met andere woorden: niet alles waarvan we denken dat het is gebeurd, is ook daadwerkelijk gebeurd. Voer voor psychologen, maar ook voor kunstenaars. Zo stelde de kunstenaar A.R. Hopwood een ‘False Memory Archive‘ samen, iets wat de Amsterdamse Evelien van den Broek weer inspireerde tot haar album, dat de toepasselijke titel ‘False Memories’ draagt.
Theo Loevendie, geboren op 17 september 1930 en gelukkig nog steeds onder ons, is altijd een bijzonder componist geweest. Vanaf het begin van zijn carrière tot de dag van vandaag, beweegt hij zich zowel in de wereld van de jazz als de gecomponeerde muziek Zijn gecomponeerde werk voor piano werd vorig jaar vastgelegd door Ralph van Raat, in chronologische volgorde en uitgebracht door Attacca Productions.
Ga voor de recensie naar Draai om je oren.
Opera Vlaanderen, Antwerpen – 1 juli 2018
‘Geld maakt meer kapot dan je lief is’, het zou een mooi motto zijn bij ‘De Speler’. De opera die Sergej Prokofjev baseerde op de gelijknamige roman van Fjodor Dostojevski. De speler is de gokker en Dostojevski sprak uit ervaring, hij was een belangrijk deel van zijn leven gokverslaafd. Een tragikomedie is deze opera te noemen en al helemaal in deze gedurfde, maar zeer originele regie van de Duitse toneelregisseuse Karin Henkel, die reeds toneelversies maakte van grote romans van deze Russische schrijver en nu debuteert met een operaregie bij Opera Vlaanderen.
Bozar, Brussel – 30 juni 2018
De Brusselse Munt, het Belgian National Orchestra en Bozar nemen alvast een voorschot op het 250ste geboortejaar van Ludwig van Beethoven in 2020 met het integraal uitvoeren van de negen symfonieën. De laatste, de negende, klonk als eerste, nog op de valreep van dit seizoen , de acht overige zullen in het seizoen 2018 / 2019 worden uitgevoerd, voorzien van vier premières van nieuwe werken die in opdracht voor deze gebeurtenis worden gecomponeerd. Alle reden dus om ook op deze blog eens aandacht te besteden aan een oude meester, oude noten. Want dit gegeven: het combineren van deze overbekende klassiekers met nieuw werk is iets om naar uit te kijken. Maar dus eerst die negende, met Alain Altinoglu op de bok.