Twee stukken voor percussie, beiden van de Amerikaanse componist Matthew Burtner en beiden worden uitgevoerd door The Furmer University Percussion Ensemble, onder leiding van Omar Carmenates voor Ravello Records. Burtner komt uit Alaska en zet zich, onder andere via zijn muziek, in voor maatregelen tegen de klimaatverandering. Dat Alaska één van de plaatsen in de wereld is die daar de meeste problemen door ondervindt, zal daar zeker aan bijdragen.
Zo maar wat wapenfeiten van deze man zijn activisme in de afgelopen jaren: In 2014 bezocht hij samen met de voormalige vice president Al Gore Brazilië, een jaar later werd hij gevraagd door het US State Department om muziek te componeren voor het bezoek van de toenmalige president, Barack Obama en was hij actief in het door het Smithsonian Magazine georganiseerde Future is Here festival. In 2016 presenteerde hij ‘Music for Climate Science voor NASA’s Goddard Space Center.
De natuur speelt dus een allesbepalende rol in deze twee stukken voor percussie en elektronica. Allereerst in de ‘Six Ecoacoustic Quintets’, dat begint met ‘Water’ (ice)’, de bron van al het leven. Veldgeluiden, klotsend en stromend en dan pas percussie, die zich hier prachtig mee mengt. In ‘Wood (pitch)’ staat het houten slagwerk centraal, samen met een oosters aandoend ritme. In ‘Stone (sand)’ lijkt Burtner in eerste instantie te kiezen voor het ritmisch schudden van de stenen, maar al snel gaat het ensemble over op subtiel wrijven, een originele vondst. Als de stenen uiteindelijk dan toch tegen elkaar worden geslagen, lijkt het geluid meer op het breken van takjes. De metalen percussie komt aan bod in het ritmische ‘Metal (noise)’, samen met de noise. En het is met name de afwisseling tussen deze twee werelden, orde en chaos, wat dit deel boeiend maakt. ‘Air (breath)’ is al even boeiend, vooral door de klankwolk op de achtergrond. Tot slot klinkt het spanend, indringende ‘Skin (bones)’.
Over het eclectische ‘Avian Telemetry’, waarin de vogels centraal staan, merkt Burtner zelf op: “The musical composition brings together current research on avian biology, soundscape ecology, romantic-period British poetry, ecoacoustic music, and avant-garde percussion performance.” Naast het ensemble, hier bestaande uit twaalf percussionisten, horen we Michele Speitz de gedichten voorlezen. Het uit acht delen bestaande stuk begint met veldopnames van vogelgeluiden en een stromende beek, waarna we Speitz horen, subtiele percussie en alle andere zaken die Burtner hierboven noemt. Samen leidt dit tot een zeer boeiend stuk dat uitstekend recht doet aan de complexiteit van het ecosysteem.
Het album is te beluisteren via Spotify:
En bekijk hier een live uitvoering van ‘Avian Telemetry’:
