De oprichter van Pharmafabrik, de Sloveen Simon Šerc, brengt naast werk van gelijkgestemde musici ook met enige regelmaat werk van zichzelf uit op dit onvolprezen label. Werk waarin hij zich nogal eens laat inspireren door de natuur. In ‘Biodukt’, dat hij samen met Martina Testen maakte, trok hij zich letterlijk terug in het bos en voor ‘CMBR’ richtte hij zijn blik naar boven, naar het heelal.

Een land dat voor meer dan de helft uit bos bestaat, geeft de mogelijkheid je diep in het woud terug te trekken, dat deden Testen en Šerc gedurende een maand. Tijd die ze gebruikten om veldopnames te maken die de basis vormden voor de vijf stukken op dit album, die de vijf stadia van de dag vertegenwoordigen: zonsopgang, ochtend, middag, avond en zonsondergang. Daarnaast trokken ze naar Italië, onder andere om het geluid van de branding op te nemen.

Sta vroeg op en ga het bos in, wat hoor je? Juist, vogels. In alle soorten en maten met een breed pallet aan klanken tot gevolg. Dat was Olivier Messiaen reeds opgevallen en voor hem Franciscus van Assisi. En het blijft prachtig al die klankkleuren die ook deze twee hier vastlegden. Mooi ook dat ze het naturel aan ons presenteren, zonder toevoeging van elektronica of instrumenten – zaken die we hier totaal niet missen. In de middag wordt het klankpalet diverser, horen we ook andere dieren dan de vogels. Stromend water past blijkbaar bij de middag, evenals kikkers en krekels, het geeft de ‘muziek’ weer een geheel ander karakter. De eerder genoemde branding horen we in de avond, afgewisseld met het stromende water van een beek. Het geluid van de wederkeer. De zonsondergang, vooral krekels, geritsel in het struikgewas, een enkele vogel, we zijn op weg naar de stilte.

Voor ‘CMBR’ nam Šerc de gegevens  van de Planck Observatory,  een zogenaamde (sub)millimeter- en radiotelescoop die in 2009 door de ESA de ruimte in werd gestuurd, als basis. Het doel van deze satelliet was, volgens Wikipedia: “het meten van anisotropieën in de kosmische achtergrondstraling. Dit is de warmtestraling die kort na het ontstaan van het heelal met de oerknal is uitgezonden en nu pas, meer dan 13,7 miljard jaar later, onze regio van het heelal bereikt.” Šerc bewerkte deze straling op ingenieuze wijze tot een viertal duistere, vaak onheilspellende klanksculpturen, samen ruim een uur muziek. In een stijl die we kennen van ander werk van Šerc, bijvoorbeeld het kwartet CADLAG waar hij deel van uit maakt en waarvan hier onlangs ‘- +’ aan bod kwam. Huiveringwekkende, inktzwarte nevels omgeven ons in ‘Cold Core’. Ze worden vergezeld van een niet aflatende stevige, gruizige ruis op de achtergrond. In ‘Greybody Fit’ heeft die ruis een pulserend karakter. Een lage sinusgolf doorkruist het. Na ruim vijf minuten breekt er een soort van noise onweer uit en knettert het stevig. Ruimtepuin vliegt ons om de oren. Verderop bouwt Šerc dit materiaal verder uit tot een dynamisch en iets lichter geheel. In ‘Flux Density’ belanden we weer in een heuse ruimtestorm. En net als in ‘Cold Core’ krijgt het geheel ook hier door de minieme veranderingen een transcendent karakter. ‘Declination’ borduurt hier op voort en ook hier heeft het minimalisme de overhand.

De albums zijn te beluisteren en te koop via Bandcamp: