Op het Italiaanse Indianizer is niet zo maar een etiket te plakken. Hun muziek kent elementen uit de (psychedelische) rock, maar ook uit de muziek van het Midden-Oosten, Zuid-Amerika en Afrika. Er wordt dan ook niet alleen in het Engels gezongen op het meest recente album, het bij EdisonBox Records verschenen ‘Nadir’, maar ook in het Spaans en Creools. En zoek op internet en de benaming  ‘psychtropicalbeat’ duikt op.

En ofschoon dit oorspronkelijk niet de bedoeling was, is dit album de derde van een trilogie geworden. Het uit 2015 stammende ‘Neon Hawaii’ vertelt daarbij  het verhaal van een reis naar een verborgen plek onder de zon; ‘Zenith’, uit 2018, volgt het licht in de duisternis en op dit sluitstuk onderzoekt de band onopgeloste mysteries en niet-onthulde waarheden.  Inmiddels hebben ze met die twee albums en hun live optredens een aardige reputatie opgebouwd, onder andere op grote showcasefestivals als Eurosonic en Transmusicales en stonden ze in de voorprogramma’s van belangrijke namen als Os Mutantes, The War On Drugs, King Gizzard And The Lizard Wizard, Hailu Mergia, Elektro Guzzi, Black Lips en Fat White Family.

De muziek komt in ‘New Millemium Labyrith’ langzaam maar beslist op gang. Eerst de wolken van klank, dan het ritme dat steeds sterker aanzwelt. De eerder genoemde eclectische wijze van werken openbaart zich daarbij vanaf de eerste noten: stevig gitaarwerk gaat gepaard met bij dance behorende ritmes en aan meer soul gerelateerde lyriek. Maar bovenal is dit een dwingend meeslepende opener. In ‘Reyna Querida’ is de sfeer loom, die van de blues, maar ook al klinkt dit als een contradictie: tegelijkertijd fel en opwindend. ‘Sin Cleopatra’ is duidelijk Zuid-Amerikaans georiënteerd, al past hier de eerder genoemde term ‘psychtropicalbeat’ ook prima bij. Een heerlijk nummer voor een warme zomeravond. ‘Horoscopic (Saturn Return)’ vangt aan met gesproken tekst waarna de muziek in een aanstekelijke, eveneens Latin georiënteerde maalstroom verandert, maar let hier zeker ook op de ritmische onderstroom. In ‘Ka Ou Fe’ komen ook de Afrikaanse wortels aan bod, gecombineerd met een duidelijk aan disco ontleende structuur, aangelengd met een flinke portie rock. Tot slot klinkt het opwindende ‘Aya Puma’, met name vanwege het meeslepend ritmische gitaarspel, waarin al die geluidswerelden wederom samen komen. Indianizer, een band om in de gaten te houden.

Het album is te beluisteren en gratis te downloaden via Bandcamp: