De basis voor ‘Tea Reworking’ wordt gevormd door opnames die twee Russische musici in de loop van de jaren maakten: Alexei Borisov en Katya Rekk. Het betreft zowel opnames in de studio als in het veld. Yura Gorodezkii bracht ze samen en creëerde er het uit vier delen bestaande ‘Tea Reworking’ mee dat onlangs verscheen bij Attenuation Circuit.
Zoals gezegd ligt de basis van dit album bij Alexei Borisov en Katya Rekk, die sinds 2015 op regelmatige basis samenwerken in de Moskouse underground scene. Borisov is daarin een spil met in het verleden projecten als Notchnoi Prospekt, F.R.U.I.T.S., Volga, Gosplan Trio – met de in 2005 overleden Ivan Sokolovsky – en het Fake Cats Project. Ook Rekk heeft inmiddels een begeerlijk staat van dienst opgebouwd. Gorodezkii had dus een rijk geluidsarchief tot zijn beschikking, iets dat je aan dit ‘Tea Reworking’ duidelijk afhoort.
Nu is wat Gorodezkii hier doet natuurlijk geenszins uniek. Sterker nog, het is in de wereld van de experimentele elektronica heel gewoon om bestaande opnames, al dan niet zelf gemaakt, in een nieuw jasje te steken. Dat betekent overigens geenszins dat onze Russische noise artiest nu gebaande paden betreedt. Daar heeft deze man, die ik overigens nog niet kende, duidelijk al te veel uren voor achter de knopjes gezeten. Hij blijkt het vermogen te bezitten om al die alledaagse, weinig opzienbarende geluiden, aaneen te smeden tot vier boeiende, soms onverwachts ritmische collage’s. En beluister dit album goed en je kunt maar één ding concluderen: het moet een monnikenwerk zijn geweest om dit te creëren.
Ritmisch klinkt bijvoorbeeld het begin van ‘Part 1’. Gorodezkii werkt hier met zeer korte fragmenten die hij met een sterk gevoel voor ritme aan elkaar heeft gelast. Een krachtig collage van bizarre geluiden, met een onverwacht hechte structuur. En het is daarin dat hij een oeverloze creativiteit tentoon spreidt. En zo ritmisch als ‘Part 1’ klinkt, zo ingetogen klinkt ‘Part 2’. Prachtig ook hoe hij hier alle plopjes en bliebjes die hem ter beschikking staan, combineert met gesproken tekst tot een spanningsvol en stromend deel. Ook het derde deel is opvallend stemmig, al doet hier op enig moment het ritme, bestaand uit noise, krachtig zijn intrede. Met name de tweede fase is bijzonder sfeervol . In verreweg het langste deel, ‘Part 4′, neemt de onrust weer toe, maar treffen we ook weer volop ritmische passages waarin Gorodeskii’s inventiviteit volop aan bod komt.
Het album is te beluisteren en te koop via Bandcamp:
