De uit Berlijn afkomstige Yair Elazar Glotman – eerder bespraken we hier twee albums die hij onder zijn alias KETEV uibracht – en de in Stockholm woonachtige Mats Erlandsson werken sinds 2015 op regelmatige basis samen. Dat resulteerde in het in 2017 bij Miasmah verschenen ‘Negative Chambers’ en het onlangs bij FAtCat Records uitgekomen ‘Emanate’.
Het is een relatief complex werkstuk geworden dit album en één met een boodschap. De heren wilden met deze plaat een statement maken tegen de vluchtigheid van onze (digitale) maatschappij. Over Covid-19 lees ik nergens iets in het persbericht, maar één en ander maakt dit album alleen maar actueler. De twee gingen voor dit album overigens niet over één nacht ijs. Na het proces van componeren volgde in februari 2019 een intensieve week in de studio, vlak nadat tijdens het CTM Festival in Berlijn de muziek live werd uitgevoerd, waarop we naast Glotman en Erlandsson een keur aan gasten voorbij horen trekken. Daarna volgden nog overdubs zowel in Stockholm als in Berlijn waar ook weer gasten aan mee deden.
De muziek is ernaar en houdt het midden tussen hedendaags gecomponeerde muziek, waarbij u dan kunt denken aan de minimal stromen en dark ambient. Ze zeggen zelf beïnvloed te zijn door componisten als Giacinto Scelsi, György Ligeti, Hildur Guonadóttir en Valgier Sigurdsson. Ik kan het plaatsen, met als aantekening dat de muziek van Glotman en Erlandsson veel toegankelijker klinkt, in ieder geval dan die van Scelsi en Ligeti en voor mij dus beter past in het vakje dark ambient. Wat het daar weer van onderscheidt is het gecomponeerde karakter en de toevoeging van akoestische instrumenten zoals de trombone, Hilary Jeffery; de viola da gamba, Liam Byrne en de cello, Lucy Railton.
‘Emanate’ is eigenlijk een eenheid, ook al hebben de musici het verdeeld in vijf langere delen en vier ‘interludes’. Maar verder kenmerken alle delen zich door massieve, lang uitgesponnen wolken van klank. En het is iedere keer weer prachtig om te horen hoe de klanken van die instrumenten tot één compacte massa met elkaar verweven zijn. Een staat van zijn uitdrukkend, want een verhaallijn ontbreekt totaal en al te veel variatie zit er ook al niet in. De uitzondering wordt gevormd door de ‘Interludes’ waar de klankwolken door percussie worden doorsneden. Uiterst weldadig en contemplatief dus, muziek die doet stilstaan. “Missie geslaagd”, zeggen we dan.
Het album is te beluisteren en te koop via Bandcamp: