Alleen die titel al: ‘…for some reason that escapes us’. Intrigerend. Erachter zitten bassist Vilhelm Bromander en gitarist Fredrik Rasten. Beiden afkomstig uit Scandinavië, beiden actief op het snijvlak van gecomponeerd en geïmproviseerd en beiden doe je te kort door ze louter aan te duiden als bassist, respectievelijk gitarist. Samen namen ze in augustus 2018 dit wonderlijke album op voor het Zweedse Differ Records.

Die titel straalt vergankelijkheid uit, niet (meer) weten. De muziek sluit hierop aan. Na het korte, maar inderdaad zeer harmonieuze ‘Harmony of Two Voices’ dat te beluisteren valt als een soort van prelude, vangen we het album echt aan met ‘A glimpse through a thousand examples’. Een vol, enigszins verstoord geluid, waarin naast de beide instrumenten de menselijke stem klinkt. Een ietwat melancholiek aandoende wolk van geluid, zonder duidelijke richting en betekenis. Meer een staat van zijn uitdrukkend. Zo nu en dan wordt de compositie vrij onverwacht onderbroken, er volgt wat gerommel, soms een stilte, waarna op enig moment de draad weer wordt opgepakt.

Na het tweede deel van ‘Harmony of Two Voices’, deze versie is echter indringender, voorzien van een zekere mate van spanning, volgt het uit drie delen bestaande ‘Gentle Mountains’. ‘Toward’ is sterk repetitief. Het geluid van de bas en de gitaar, beiden worden bespeeld met de strijkstok, loopt hier volledig synchroon en komt en gaat als de branding. en van dat sterk repetitieve karakter, de muziek verandert in die ruim negen minuten nagenoeg niet, gaat onmiskenbaar een zekere dreiging uit. In ‘With’ heeft de klankwereld een wat onbestemd karakter, al blijft de zwaarte aanwezig. Het ritme doet weer zijn intrede in het derde deel, ‘Onward’. Maar nu in de vorm van pizzicato spel wat zorgt voor een pregnant karakter. Regelmatig trekken de beide musici gelijk op, maar soms ook niet. Op die momenten is het net of de één de echo is van de ander.

De LP is te beluisteren en te koop via Bandcamp: