De Franse componist Sebastien Roux is zeker niet de eerste componist die zich in zijn werk laat inspireren door andere kunstenaars, maar weinigen voeren het zo sterk door als hij in zijn serie ‘Sonic Translations’. In ‘Quatuor’ boog hij zich over het tiende strijkkwartet van Beethoven; In ‘Nouvelle’ over Gustave Flaubert’s ‘The Legend van Saint Julien’ en in ‘Inevitable Music’, waarvan deel 5 onlangs verscheen bij Brocoli, over de muurschilderingen van Sol LeWitt.
Die muurschilderingen van LeWitt zijn op zich al bijzonder. Hij voerde ze zelden zelf uit, richtte zich in tegenstelling daartoe op het op schrift stellen van instructies. Een ‘Wall Drawing’ ging meestal mee zo lang een tentoonstelling duurde en kon op een andere plaats vervolgens weer opnieuw worden aangebracht. Als hij in 2007 komt te overlijden, tellen we er daar dan ook meer dan 1.200 van. Die nadruk op tijdelijkheid valt op in een kunstwereld die zich richt op conserveren, maar bij LeWitt ging het meer om het proces dan om het resultaat.
In het vijfde deel van zijn serie ‘Invetiable Music’, koos Roux vier van die ‘Wall Drawings’ en vertaalde de instructies naar klanken, te beginnen met #299. Om een idee te krijgen, LeWitt zegt hier over het eerste van de uit drie delen bestaande muurschildering: “On red, white lines from the midpoints of each side to points on the grid.” En dus horen we hier het uit zes musici bestaande Dedalus Ensemble, waar Roux de stukken voor schreef tijdens een residentie in 2016, met akoestisch instrumentarium die lijnen trekken. Lange, kunstig in elkaar gevlochten drones.
Een akoestisch instrumentarium dat in alles Roux’ achtergrond verraadt: die van de musique concrète. Hij werkte aan Ircam in Parijs als muzikaal assistent van beroemde componisten als Georges Aperghis, Bruno Mantovani en Gérard Pesson en assisteerde Morton Subtonick bij “Parades and Changes, replays”. Inmiddels heeft hij zelf een carrière opgebouwd, zowel met composities voor ensembles en orkesten, zoals op dit album, als middels zijn eigen elektronische solo werk.
Opvallend aan de uitvoeringen op dit album, die overigens in alle gevallen in het Engels worden voorzien van een inleiding waarin we de muzikale instructie horen voorlezen die Roux maakte naar aanleiding van het origineel, is de muzikaliteit van dit ensemble, dat op zeer bijzondere wijze gestalte weet te geven aan de ideeën van Roux. Dat horen we bijvoorbeeld goed terug in het laatste stuk, #797, waarin de zes musici a even nauwgezet LeWitt’s instructies vertalen. “The first drafter has a black marker and makes an irregular horizontal line near the top of the wall. Then the second drafter tries to copy it (without touching it) using a red marker….” En dus krijgen we hier een strakke herhaling van een muzikaal patroon.
‘Inevitable Music #5’ is te beluisteren en te koop via Bandcamp:
