‘Alkekung’ is het tweede album van het duo Zoe Efstathiou, geprepareerde piano en Egil Kalman, analoge synthesizer. De ‘Dispacus Laciniatus’ één van die direct herkenbare foto’s van Karl Blossfeldt, gemaakt in 1928, siert niet geheel toevallig de hoes van dit opmerkelijke album .

De muziek bezit diezelfde aandacht voor detail en gevoel voor esthetiek die Blossfeldt ten toon spreidde, naast de aandacht voor vorm en structuur. En net als Blossfeld neemt dit duo de alledaagse werkelijkheid, in hun geval geluid, als uitgangspunt voor een geheel eigen benadering. Strikt genomen trekken ze daarvoor niet eens zo heel veel uit de kast. In ‘Athroa’ horen we louter losse tonen, het ene moment van de modulaire synthesizer, het andere van de piano, schijnbaar toevallige klanken, zonder onderliggende samenhang. Alsof er iemand gewoon wat zit te rommelen. Net zoals die planten die Blossfeld fotografeerde op zich niet veel voorstellen, maar door de wijze van presenteren iets bijzonders krijgen, lukt het dit duo om met hun verzameling klanken te overtuigen. Een lijn overigens die ze reeds inzetten met hun debuut, ‘Starbrak’ uit 2018.

Wat daarbij zeker helpt is de prachtige opname, gemaakte in de concertzaal van the Academy of Music and Drama in Gotenburg door Oscar Karlsson en het afmixen door Kyrre Laastad. De ietwat droge, holle klank – beluister dit album vooral met een goede hoofdtelefoon – voegt beslist het één en ander toe. In ‘Phos’ zijn het verglijdende klanken, hoge tonen die in elkaar haken, en zo geleidelijk een schuchtere compositie vormen. En ook hier speelt het gevoel dat het allemaal redelijk toevallig is wat hier gebeurt.

Dit in tegenstelling tot het eerste stuk, ‘Thoryvos’ waarin de geluiden wel afkomstig lijken uit een actiegame, met schietgeluiden en scheurende auto’s. In ‘Perigramma’, het vierde stuk, komen die verschillende werelden, verrassend samen. Ook hier is sprake van meerdere klankwerelden: de percussieve klanken van de piano en het veelkleurige gezoem van de synthesizer.  Tot slot klinkt het titelstuk, waarin andermaal de prachtige, op klokken gelijkende klank van de piano opvalt, mooi contrasterend met ingetogen noise patronen van de synthesizer.

Het album is te beluisteren en te koop via Bandcamp: