Eigenlijk heb ik niet veel met Nederlandstalige muziek. Toch komt er zo nu en dan een album op mijn pad waar ik een uitzondering voor maak. Dat heeft vaak veel te maken met de kwaliteit van de teksten. Als daar humor in zit, de toon licht absurdistisch en de vocalist(e) originele invalshoeken bedenkt, ben ik om. Vandaar dat ik hier aandacht besteed aan ‘Ongelofelijk fantastisch’ – alleen al die titel – van aanstormend talent Marieke van Ruitenbeek.
Saxofoon spelen, onder andere bij de harmonie en zingen leidde bij haar tot de gang naar het conservatorium in Arnhem waar ze in 2015 afstudeerde. Naast dirigente – onder andere van het jeugdorkest van Harmonie ‘Kunst na Arbeid’, te Beek – geeft ze muziekles, is ze betrokken bij allerlei muzikale projecten op scholen en werkt ze gestaag aan haar carrière als zangeres met als voorlopig hoogtepunt dit ‘Ongelofelijk fantastisch’. Een titel die ontstond naar aanleiding van een verliefdheid, maar die naar eigen zeggen inmiddels slaat op haar carrière in de muziek.
Die titel komen we tegen in het derde stuk waarin Van Ruitenbeek ons heerlijk op het verkeerde been zet: “Jij bent ongelofelijk, ongelofelijk, onbegrijpelijk, ongekend fantastisch in echt alles fout te doen.” De relatie is dan al uit en Van Ruitenbeek vraagt zich af: “Hoe kan het dan zo zijn dat je mij zoveel pijn doet?” Een vraag waarin alle frustratie samenkomt. Je denkt iemand te kennen en dan blijkt het allemaal heel anders te zijn. Ze maakt zich er al zingend nog kwaad over. In de heerlijk stomende opener “Lief ben jij” is alles nog goed, of het gaat het hier over iemand anders? Hoe het ook zij, zo’n zin als “kon ik mij maar op jou abonneren” is een prachtige vondst, helemaal zoals ze dat gegeven doortrekt: “Iedere week een mooi exemplaar van jou, wekelijks verlangen naar nieuwe verhalen.”
‘Zorgvuldig verlangen’ staat al eveneens in mineur. Hier gaat het om een gevoel dat we eveneens allemaal kennen: fietsen langs het huis van je ex, zul je hem tegenkomen? zul je haar tegenkomen? De pijn wordt weer nieuw leven ingeblazen. Die afwisseling tussen opgewektheid en een vorm van treurnis blijft het hele album bij ons. In ‘Graag dat je bij me’ en ‘Flirt’ verklankt ze het optimisme van de liefde, in ‘5 minuten’ het verlies en het bijbehorende verdriet. Single ‘Breek’ zette Van Ruitenbeek vorig jaar op de kaart. Terecht:
“Tot ik breek kun je eeuwig aan me trekken,
tot ik breek kun je al je krachten zetten,
tot ik breek kan ik buigen en kan ik strekken,
tot ik breek”.
De intensiteit is hier tastbaar. Ze is sterk, maar de wanhoop en de vertwijfeling klinken hier tussen de regels door.
Naast de teksten zijn ook zeker de arrangementen de moeite waard en de bijpassende orkestratie. Maar liefst acht musici heeft Van Ruitenbeek voor dit project weten te strikken. Stukken als ‘Lief ben jij’, ‘Flirt’ en ‘Hoe moet ik slapen’ laten goed horen waar dit toe leidt en hoe goed Van Ruitenbeek de sfeer weet te treffen. Een mooi album waarmee Van Ruitenbeek weet te ontroeren, weet te raken. Daar gaan we nog veel van horen.
Beluister hier ‘Ongelofelijk fantastisch’ en ‘Flirt’:
Bekijk hier de originele video van ‘Breek’: