‘Air’, verschenen bij ‘A New Wave of Jazz’, is een bijzonder album. Allereerst omdat we Dirk Serries hier voor de verandering eens niet horen op gitaar, maar op klarinet, melodica, concertina. accordeon en harmonica en ten tweede omdat de Duitse elektronica legende Asmus Tietchens met deze klanken aan de haal gaat en er zes nieuwe composities mee creëert. Waardoor wat van Serries is en wat van Tietchens met geen mogelijkheid meer valt te bepalen. Geen probleem overigens.

Tietchens’ bijdrage aan de hedendaagde elektronica, de man is actief sinds half jaren ’60, valt moeilijk te overschatten. Bijzonder daarbij is, en het is iets waar Guy Peeters terecht aan refereert in het begeleidend schrijven, dat Tietchens nooit in een hokje heeft gepast. In al die jaren heeft hij zo ongeveer iedere stijl binnen die complexe wereld van de elektronische muziek wel verkend. Half jaren ’90 resulteerde dat reeds in drie albums samen met Serries, die toen nog zijn muziek, ambient, uitbracht onder het alias Vidna Obmana. Het tekent beiden dat ze elkaar nu, twintig jaar later en vele ervaringen rijker, weer ontmoeten.

En reeds in ‘Air Klarinette 1′ horen we waar dit toe leidt. Tietchens heeft Serries’ klanken gebruikt om lange, zeer ijle lijnen te trekken. Ze klinken ietwat duister, kennen een zekere beklemming. Iets dat overigens zeker ook geldt voor ‘Air Melodica’, waarin Tietchens spanning creëert middels een repetitief patroon waarin diverse toonhoogtes met elkaar een boeiende dialoog aangaan. In ‘Air Concertina’ bouwt hij dit procedé verder uit, voegt er als het ware meerdere klanklagen aan toe, tot een zeer sfeervol geheel. De klankgolven, gescheiden door korte stiltes, verschillen op subtiele wijze van elkaar qua klankkleur, maar hebben het weldadige karakter met elkaar gemeen.

Die klankgolven behouden we in ‘Air Akkordeon’. Ze klinken alleen anders.  Vanzelfsprekend, want het basismateriaal dat Tietchens hier hanteert is anders. Dat het hier een accordeon betreft, is overduidelijk en Tietchens maakt uitstekend gebruik van de specifieke kenmerken van dit instrument voor het creëren van geluidsgolven. De spanning keert weer terug in ‘Air Harmonika’. De klank gelijkt hier op die van een blaasbalg, met een grote nuance aan zeer subtiele klanken. Tot slot keren we terug naar de klarinet met ‘Air Klarinette 2’ en is de cirkel rond van een zeer boeiende compositie.

‘Air’ is te beluisteren en te koop via Bandcamp: