Onvervalste horror, aangelengd met pure melancholie is wat de Roemeense Alina Kalancea ons voorschotelt, nog versterkt door haar accent waarmee ze de tekst in ‘Imbalance’ het openingsstuk van ‘The 5th Apple’, verschenen bij het in Barcelona gevestigde Störung, voorleest. En dan die muziek, die stijf staat van de spanning.

Alleen al die beginzin: “Tragedies happen on the sly, they slitter along the soul an build their nest inside it. They conceal monsters, darkness, infernal screams mixed with frightful silences and disturbing cries. Every time you get ouf of it you are wordless, doubtful”. Maar het zijn niet alleen de woorden, het is ook de wijze van voordragen, de echo die ermee gepaard gaat, de duistere klanken die we op de achtergrond horen die ons de rillingen over de rug doen lopen. Na de tekst volgen ritmische, hallucinerende maar koude computerklanken, zo ongeveer als die van de eerste computerspelletjes. In titelstuk ‘The 5th Apple’ is de sfeer niet veel anders, een geraffineerde klankmist ontvouwt zich, Kalancea heeft beslist gevoel voor stijl, samen met een op laag tempo pulserende bastoon en een drone die klinkt als een machine. Ze verweeft het geheel tot een uitdagend ritmisch patroon. Ook ‘Insider’ begint bijzonder spannend met een pompend, duister ritme, waarna die prachtige zin volgt: “If you are trying to get free, don’t move to much. You would end up like an insect in a toxic spider’s cobweb.” U bent gewaarschuwd! ‘Fears’ is weer geheel instrumentaal en ook hier valt het langzame ritme op, de sfeervolle benadering, de rijke klank, maar bovenal de melancholie, de introspectie en het onbehagen.

Kalancea maakte dit debuutalbum, ook al is ze reeds sinds 2012 actief in de elektronische muziek, niet geheel alleen. De Canadese celliste en componiste Julia Kent tekende voor de cello arrangementen op ‘Poisenous Girl’, terwijl de man achter Störung, Alex Gámez, de veldopnames maakte. Op dit nummer horen we Kalancea voor de eerste keer zingen, naast dat ze ook hier een deel van de tekst uitspreekt. De ingetogen eenvoud van haar zang / spraak, waar we onmiskenbaar de volksmuziek in terug horen, past bijzonder goed bij Kents cello. Die combinatie geeft het nummer diepte en versterkt de melancholische toon. ‘Limbo’ is eigenlijk nog het meest vrolijke stuk, met lichte synthesizer klanken die wel wat weghebben van een koor van ritmisch klinkende belletjes. Afsluiten doet Kalancea geheel in stijl: ‘Devil’s Lullaby’ is een lange, diep donkere drone. Een diep donkergrijze, maar zeer sfeervolle nevel van klank.

Krijg hier een impressie van het album:

str013 – Alina Kalancea – The 5th Apple (teaser) from Störung on Vimeo.