Zijwaarts uit het raam kijken, terwijl je in een, met een redelijk hoge snelheid rijdende, auto of trein zit. Wat zie je dan? Je ziet het landschap aan je voorbij trekken, soms als het dichtbij is in de vorm van strepen. Daar dachten de twee heren van het Noorse Streifenjunko, saxofonist Espen Reinertsen en trompettist Eivind Lønning aan toen ze ‘Like Driving’ opnamen voor het eveneens Noorse Sofa Music. En zo klinkt dit derde album, na ‘No Longer Burning’ uit 2009 en ‘Sval Torv’ uit 2012, ook.

Zeker in ‘Everything we touch is electric’, het eerste stuk en het titelstuk ‘Like Driving’, valt dit procedé op. We horen reeksen van langgerekte, monotone klanken van de saxofoon en de trompet, soms zo strak dat het lijkt alsof de plaat blijft hangen, pulserende elektronica en repetitief slagwerk. En in plaats van dat die klanken op een natuurlijke wijze met elkaar in harmonie worden gebracht, kiezen de heren ervoor om die patronen continu abrupt af te breken. Met andere woorden: het kleine bosje wordt verwisseld voor een weiland, het weiland door een dorpskern, dat weer wijkt voor een groter stuk bos, enzovoort. Dienovereenkomstig worden sommige klanken relatief lang aangehouden en verspringen de diverse patronen op andere momenten dusdanig snel dat het je haast duizelt. Maar even niet uit het raampje kijken?

De hoes, ontworpen door video kunstenaar Kjell Bjørgeengen, geeft wat dat betreft prachtig weer wat we horen. Ietwat vreemde stukken dus met een grote afwisseling van op zichzelf bijna saaie klankpatronen. Maar juist door die afwisseling is het geheel alles behalve saai, maar kleurrijk als dat steeds veranderende landschap, of zo u wilt – want dat beeld doemt bij mij ook op – als een patchwork deken waarin al die diverse patronen op zichzelf wellicht niet zo veel voorstellen, maar samen het karakter van die deken bepalen.

In ‘Astronaut Peace’, het tweede stuk van het album, zit die afwisseling ook, maar dan veel geleidelijker, hier lopen de kleuren veel meer in elkaar over, zodat we aan de hand van de hoes van Bjørgeengen de vraag kunnen stellen: wanneer is het nog rood, wanneer wordt het paars? En wanneer blauw?

En ja, wie denkt dat hij wel weet hoe een saxofoon en een trompet klinken, bijvoorbeeld de jazzliefhebbers onder ons die deze combinatie van blazers vaker tegenkomen, moeten dit experiment zeker eens aangaan. Want zo hoorden je die twee instrumenten nog nooit samen!

Beluister hier het eerste stuk, ‘Everything we touch is electric’: