Bruno Letort is al sinds begin jaren ’80 actief als componist / musicus, zonder daarbij te willen kiezen tussen stijlen en genres. Werkte hij aanvankelijk samen met musici uit de jazzwereld als: Manu Katché, Noël Akchoté, Richard Galliano en André Ceccarelli, sinds begin jaren ’90 beweegt hij zich meer richting de gecomponeerde muziek voor orkest, waarbij het multidisciplinaire altijd een belangrijk uitgangspunt blijft, zoals we dat ook terugvinden in de compositie ‘Trainworld’ uit 2013 dat onlangs als album uitkwam bij Musicube.
Want Letort beperkt zich zeker niet tot het orkest. Hij componeert eveneens voor theater, film, dans, videokunst en podiumkunst en zelfs in 2005 voor het Belgische paviljoen op de wereldtentoonstelling van Aïchi in Japan. Daarnaast richtte hij in 2000 het label Signature op voor Radio France, is hij producer voor France Musique, verslaggever voor Musiq3 en is hij sinds 2013 directeur van het Ars Musica festival in Brussel. Vanuit deze laatste betrekking ontstond ook ‘Trainworld’. De titel verwijst namelijk naar het gelijknamige museum in het voormalig treinstation van het Brusselse Schaerbeek, gewijd aan de geschiedenis van de trein. Dit in september 2015 geopende museum is, zoals veel hedendaagse musea, door François Schuiten ingericht als een soort van reis door de geschiedenis van de spoorwegen, voorzien van muziek van Letort.
En dus begint ‘Excitron’ met geluid dat te herleiden is tot een stoomfluit, aangevuld met orkestrale nevels muziek, verklankt door het Hungarian Symphonic Orchestra, onder leiding van Peter Illenye. Tussendoor horen we drummer Frank Vaillant, een vingerwijzing naar Letort’s eclectische wijze van componeren. In ‘Machefer’ vertolkt basklarinettist Renaud-Gabriel Pion op boeiende wijze het ritme van de trein. Echt orkestraal pakt Letort uit in ‘Eclisse’. Prachtig hoe hij hier de spanning opbouwt middels de mogelijkheden die het orkest hem biedt. Wat dat betreft kun je je, ook zonder het museum bezocht te hebben, een voorstelling maken. Dit is dan ook zeker gebruiksmuziek, maar wel van een hoog niveau. In ‘Trans Europ Express’ creëert Letort een geheel andere sfeer. Hier maakt hij gebruik van diverse veldgeluiden om een allengs steeds ritmischer stuk neer te zetten. ‘Hyperpointe’ is wat dat betreft eveneens bijzonder, hier horen we vooral Letort met elektronica in de weer en krijgen we weer een geheel andere kant van de man zijn diversiteit te horen.
Beluister hier ‘Machefer’ en ‘Trans Europ Express:
