Half jaren ’90 was professor Elizabeth Loftus één van de eersten die de betrouwbaarheid van herinneringen aan de kaak stelde. In de ‘Myth of Repressed Memory’ toonde ze overduidelijk aan dat ’teruggevonden herinneringen’ lang niet altijd betrouwbaar zijn. Met andere woorden: niet alles waarvan we denken dat het is gebeurd, is ook daadwerkelijk gebeurd. Voer voor psychologen, maar ook voor kunstenaars. Zo stelde de kunstenaar A.R. Hopwood een ‘False Memory Archive‘ samen, iets wat de Amsterdamse Evelien van den Broek weer inspireerde tot haar album, dat de toepasselijke titel ‘False Memories’ draagt.

In elf liedjes, waarvoor ze de teksten haalde uit dat archief van Hopwood, geeft ze deze herinneringen muzikaal gestalte. De verhaaltjes en het boekje bij de prachtig uitgevoerde Cd bevat gelukkig de teksten, hebben met elkaar gemeen dat ze of iets gruwelijks in zich bergen of dat ze totaal onmogelijk zijn. Kortom het is allemaal nogal surrealistisch en het is die sfeer die Van den Broek hier prima weet te vangen. Al direct aan het begin van opener ‘Pop Out’ strooit ze me heerlijke spacegeluidjes in het rond. Dat doet ze niet alleen, ze heeft dit album opgenomen met trombonist Koen Kaptijn en toetsenist Tony Roe, beiden vooral bekend binnen de experimentele jazzwereld. Dit is dan ook geen doorsnee popalbum. Daarvoor zijn de liedjes net twee slagen te dwars, de melodieën iets te ongepolijst en is Van den Brinks stijl van zingen ook net even iets te afwijkend. We hebben het graag zo, het komt de vaak redelijk absurdistische teksten zeker ten goede.

Neem ‘Creatures’ met die wonderlijke herinnering:
“I see the floor open up into a stadium
where millions of purple creatures discuss my daily life
and are planning what my day will be like the next day.”
Het trio kiest hier voor een heerlijk slepende, clowneske melodie en Van den Broeks zang is hier lichtelijk over de top, de waanzin nog eens benadrukkend.

‘Twin’ is bijzonder omdat daar iemand terugkijkt op een valse herinnering, wetende dat hij vals was: Op haar zevende wordt haar tweelingzusje aangereden door een auto. Opvallend is dat die ‘herinnering’ blijft terugkomen, zelfs nu haar zuster inmiddels, niet door een auto ongeluk, is gestorven. Van den Broek slaat hier een gevoelige toon aan en het is Kaptijn die hier opvalt met een intense solo. Een knap staaltje sfeer verklanken is ook ‘Breathe’:
“I clearly recall being able to breathe under water as a child.”
Van deze muziek raak je buiten adem. Lange sfeervolle golven van geluid produceert het trio hier.

‘Mouth’ zit eveneens vol grappige muzikale vondsten. De hoofdpersoon beet op vierjarige leeftijd in een levende muis en dit gegeven inspireert het trio hier tot al even vreemde klanken. Met een beetje fantasie horen we haar eten! ‘Flame’ is al even verrassend. Het lijkt wel een op hol geslagen draaiorgel waar dit nummer mee begint. Een nummer waarin de hoofdpersoon zich “very vividly” herinnert dat ze haar vinger letterlijk opbrandde. Al weer zo’n lekker luguber verhaal dat erom vraagt surrealistisch getoonzet te worden.

Aan vreemde herinneringen dus geen gebrek en het is de verdienste van Van den Broek en haar mede musici dat ze die hier op meer dan toepasselijke muzikale wijze hebben vormgegeven. Een leuk, verrassend en dwars album.

Het album is te beluisteren en te koop via Bandcamp: