De Zwitserse slagwerker Cyril Bondi heeft als slagwerker in de afgelopen twintig jaar een centrale positie binnen de Zwitserse experimentele muziek verworven, met het grensverleggende Plaistow en in zijn samenwerking met uiteenlopende coryfeeën als Barry Guy, Keith Rowe, Otomo Yoshihide, Hans Koch, Jason Kahn, Peter Jacquemyn, Jonas Kocher, Tatsuya Nakatani en Guillaume Lagger. Maar meer en meer begeeft Bondi zich in andere muzikale werelden, bijvoorbeeld met het Insub Meta Orchestra en op zijn recente bij Edition Wandelweiser Records uitgebrachte ‘Euhesma’.

De nieuwe wegen van Bondi openbaren zich hier op bijzondere wijze. ‘Euhesma’ is namelijk een stuk van ruim veertig minuten waarin geen slagwerk te vinden is! Wel zo bijzonder voor iemand die daar normaal gesproken zijn brood mee verdient. Wat we wel tegenkomen is een keur aan instrumenten waarmee je boventonen en drones kunt produceren: het Indiase harmonium, het orgel en de melodica, u weet wel zo’n toetsenbord met een mondstuk eraan. Dat is namelijk wat Bondi hier doet, samen met d’incise, het alterego van de eveneens uit Zwitserland afkomstige Laurent Peter, drones en andere subtiele klankwerelden produceren. d’incise kent Bondi onder andere van het Insub Meta Orchestra en wie deze man kent, weet meteen dat hij voor een belangrijk deel de inspirator is achter dit album.

Drones dus, lang uitgesponnen, gelaagde klankpatronen die, door met verschillende instrumenten te werken, op wonderlijke wijze met elkaar interacteren en op elkaar inwerken. Vaak op een zeer indringende en intense manier, zeker als de klank flink de hoogte inschiet, iets waar de melodica vaak intensief aan bijdraagt. Veel meer is er over dit album niet te zeggen, je moet de muziek horen.

Beluister hier een fragment van ‘Euhesma’: