Het is geruime tijd stil geweest rond Christoph Berg. ‘Paraphrases’, zijn laatste solo album dateert van 2012 en pas nu ligt er ‘Conversations’, uitgebracht door het Berlijnse Sonic Pieces. Op dit album creëert Berg een sfeer van contemplatie en reflectie met een scala aan akoestische instrumenten en bijzondere toevoegingen van veldopnames die het geheel een zekere afwisseling bezorgen.

in het doorlopende verhaal, dat begint met een ‘Prologue’ en eindigt met een ‘Epilogue’ speelt het begrip contact een grote rol. Het blijkt uit titels als ‘Monologue’, ‘Daialogue’ en het aan de albumtitel ontleende ‘Conversations’, maar ook uit titels als ‘Memories’, ‘Grief’ en ‘Farewell’. Dat doorlopende verhaal weet Berg goed te verklanken. Middels viool, contrabas, zo nu en dan piano en heel spaarzaam aangevuld met elektronica weet hij een rustpunt in het jachtige menselijke bestaan te bewerkstelligen. Want wat is een goed gesprek anders dan een gecreëerd rustpunt? En hoe zou reflectie, stil staan bij emoties, ooit mogelijk zijn zonder zo’n zelfde rustpunt? Het lijkt wel of Berg je de hand reikt. Je met zijn muziek een mogelijkheid biedt.

Berg’s muziek, die zeker ook een relatie heeft met de meer melodische klassieke kamermuziek, is daarbij van een hoog filmisch gehalte en niet gespeend van enige melancholie. Melancholie die bijna vanzelf uitstekend past bij dit album en zijn thema. Daarbij doet Berg iets bijzonders in het tweede stuk ‘Conversations’. Na een stemmige dialoog van viool en contrabas in ‘Prologue’ trekt hij de dialoog door, maar doorsnijdt deze nu met mechanische geluiden die haaks lijken te staan op de muziek, maar die tegelijkertijd een bijzondere spanning aan het nummer geven. Het is een ingreep die Berg helaas verderop in zijn suite niet herhaald. Het had niet misstaan.

Een deel van het album is te beluisteren via Bandcamp. Het album is daar ook te koop: