We kunnen het uitgebreid hebben over de (on)wenselijkheid van de multiculturele samenleving, maar intussen is de muziek van daarginds zodanig ingeburgerd dat hij steeds vaker ook door onze autochtonen wordt gespeeld, getuige ook het Belgische Auster Loo. Simon Leleux bespeelt de vaastrommel, daar darbuka geheten en Lydie Thonnard hanteert een scala aan niet westerse fluiten. Samen met een aantal gasten, waarvan ook maar een deel van ver komt, weten ze de sfeer van diezelfde verre streken intussen prima te treffen.

Maar verwacht hier nu niet een album van twee Belgen die naar eer en geweten een verzameling traditionele stukken ten gehoren brengen. De darbuka en de fluiten, her en der aangevuld met een elektrische gitaar in handen van Aurore Leloup, worden gebruikt om eigen composities te verklanken die door dit, voor ons afwijkend, instrumentarium net even wat anders klinken. Zo u wilt exotisch. Maar evengoed is ‘Pour qu’on sache’ gewoon een mooie ballade waarin Thonnard haar fluit laat excelleren in melodische lijnen, ondersteund door Leleux’ poly-ritmische patronen. Gitarist Leloup horen we voor het eerst in ‘Tahul’. Ingetogen spelend maar wel met een sterk vervormd, gruizig geluid. Het geeft het nummer een aparte sfeer, wat het doet afwijken van de eerste drie stukken op het album. Als Thonnard en Leleux zich er weer bij voegen ontstaat een aantrekkelijke mix van westers en oosters. Naar het einde toe zelfs met felle rock invloeden. Het maakt ‘Tahul’ tot één van de hoogtepunten van dit album.

De veelkleurige solo op het net als de band geheten nummer ‘Auster Loo’ bewijst hoe goed Leleux zijn darbuka beheerst. Aan alles is te horen dat hij deze trommel niet sinds gisteren bespeelt. Hier zijn jaren oefening aan vooraf gegaan. Bijzonder is ook ‘Hilareziose’. Qua sfeer heeft dit stuk wel iets van een ingetogen blues en vooral Thonnard weet het melancholische gevoel uitstekend te verklanken. ‘Nokht’ sluit hier mooi op aan, met name door de gastbijdrage van trombonist Michel Massot. Een ander hoogtepunt op het album is ‘Shamai Gele’ een traditioneel Bengaals stuk. Auster Loo werkt hier samen met Sanjay Bhattacherjee die de dotara – een snaarinstrument uit de regio – bespeelt en zangeres Malabika Brahma. Met elkaar weten ze juist hier de perfecte cross-over te bereiken.

Het album is te beluisteren en te koop via Bandcamp: