Eeuwenlang vervolgde de gevestigde Roomse kerk andersdenkenden. ‘Ketters’ werden ze genoemd en een wreed lot was veelal hun deel. In de afgelopen eeuwen verslapte de greep van de kerk echter en kregen andersdenkenden soms wat meer vrijheid. Het woord ‘ketter’ kreeg hiermee een ruimere betekenis. Die van dwarsdenker. Een betekenis die Anne-James Chaton en Andy Moor ook voor hun project ‘Heretics’ kiezen.
De reeds tien jaar bestaande samenwerking werd voor deze keer uitgebreid met ex Sonic Youth grondlegger Thurston Moore. Als trio brengen ze een ode aan historische dwarsliggers. Religieuze types als Ken Blanchard en Madame Blavatsky, maar ook kunstenaars als Caravaggio, William Burroughs, Marquis de Sade en Johnny Rotten. Chaton verzamelde daartoe teksten, bijvoorbeeld van De Sade, Burroughs en Rabelais, die door hem (de Franse teksten) of Moor en Moore (de Engelse teksten) worden voorgelezen of via bandopnames een rol spelen.
De beide gitaristen smeden de teksten met hun vaak zeer ritmische, dwingende en verontrustende spel tot een zeer boeiend en spannend geheel aaneen, passend bij de hypnotiserende stijl van Chaton. ‘Clair Obscur’ is hiervan een mooi voorbeeld, waarbij hier helpt dat de tekst gebaseerd is op een metrisch gedicht. In ‘Dull Jack’ horen we Moore in een tekst van Burroughs, in combinatie met Moor’s verontrustende en duidelijk in de punt wortelende gitaarspel. Apart is ook ‘The Things that Belong to William’. Allereerst door het portie noise dat Moore ons hier voorschotelt aan het begin en einde van het stuk en vervolgens door de teksten die deels door Chaton en deels door Moore worden voorgelezen en op een wonderlijke manier met elkaar samenvallen.
Bijzonder aan deze uitgave is ook de vormgeving. Het geheel komt in een mapje op A5 formaat, met daarin naast de CD, een boek met teksten en een DVD met daarop een documentaire van regisseur Bentoît Bourreau. Het is een gouden greep geweest om hem het hele creatie- en opnameproces te laten filmen. Uitermate boeiend om te zien en te horen hoe dit album tot stand kwam tijdens een residentie in Saint Nazaire in juli 2014. We zien de drie ideeën bespreken, dingen uitproberen, teksten doornemen. Opvallend daarbij is dat de communicatie voornamelijk verloopt tussen Moore en Chaton en tussen Moore en Moor. Na tien jaar samenwerken hebben Chaton en Moor niet veel woorden meer nodig, zo veel wordt hier wel duidelijk. Verder valt op dat er aan het werkstuk geschaafd wordt tot aan de première van de live uitvoering in 2015 waar de film eindigt. Overigens na een boeiende dialoog backstage over nodig moeten plassen terwijl je met een optreden bezig bent. Ach, niet menselijks is ook deze heren vreemd.
De muziek is te beluisteren via Bandcamp waar het fysieke album, inclusief de DVD, ook te koop is:
